Linia kolejowa nr 741

Linia kolejowa nr 741
Mimowola – Jaksice
Dane podstawowe
Zarządca

PKP PLK

Numer linii

741

Długość

8,198 km

Rozstaw szyn

1435 mm

Sieć trakcyjna

3000 V DC

Prędkość maksymalna

100 km/h

Zdjęcie LK741
Stacja Jaksice
Historia
Lata budowy

1941

Rok otwarcia

1941

Rok włączenia do PKP

1945

Rok elektryfikacji

1967

Przebieg
Legenda
eksploatowana / istniejąca
  zlikwidowana / rozebrana lub planowana
kolej metro lub kolej lekka
stacja kolejowa/stacja metra
przystanek
stacja bez ruchu pasażerskiego
ładownia, posterunek ruchu itp
przystanek częściowo używany
koniec linii
odcinek
odcinek w tunelu
odcinek na estakadzie
wiadukt
most
tunel pod wodą
zmiana kilometrażu
granica państwowa / inna
mijanka
przejazd kolejowo-drogowy
przeprawa promowa


    odcinek zelektryfikowany
 
131 ↑ Chorzów Batory
0,000 Mimowola podg
131 ← Inowrocław
← Inowrocław - Wielowieś Kuj. podg →
Mimowola 251
Borkowo 25
131 ← Inowrocław
8,198 Jaksice
131 ↓ Tczew
Multimedia w Wikimedia Commons

Linia kolejowa nr 741 – linia kolejowa w Polsce łącząca posterunek odgałęźny Mimowola i stację Jaksice. Linia ta pozwala na omijanie stacji Inowrocław, co znajduje zastosowanie przez pociągi towarowe i pasażerskie, w tym pospieszne oraz ekspresowe.

Przebieg

Inowrocławski Węzeł Kolejowy

Linia kolejowa nr 741 znajduje się w Inowrocławskim Węźle Kolejowym. Szlak zaczyna się na posterunku odgałęźnym Mimowola (obecnie sterowany zdalnie ze stacji Inowrocław Towarowy), znajdującym się na zachód od Inowrocławia. Następnie biegnie na północ z lekkim odchyleniem wschodnim. W pobliżu linii nr 131 linia skręca na północny zachód i przez ok. kilometr biegnie po zachodniej stronie linii 131 tworząc czterotorowy szlak[1]. Linia kończy się po 8,198 km, na przystanku kolejowym Jaksice położonym na północ od miasta[2].

Linia w całości znajduje się na terenie powiatu inowrocławskiego.

Historia

Magistrala Węglowa

 Osobny artykuł: Magistrala węglowa.

W 1933 została oddana do użytku Magistrala Węglowa, która łączyła Górnośląski Okręg Przemysłowy z portem w Gdyni. Magistrala w okolicy Inowrocławia wiodła linią kolejową nr 131 (przez miasto oraz stację Inowrocław)[3]. Już podczas jej budowy rozważano ominięcie Inowrocławia przez pociągi towarowe[4].

Budowa linii

Magistrala Węglowa została zniszczona podczas kampanii wrześniowej. Ze względu na istotność w gospodarce Rzeszy linia została odbudowana i zmodernizowana. 1 czerwca 1941 podjęto decyzje o przebudowie Inowrocławskiego Węzła Kolejowego i budowie linii, która omijałaby stację Inowrocław. Budowa linii trwała niecałe dwa miesiące[4].

Dalsza eksploatacja

Zbudowana przez okupanta linia kolejowa dalej służy pociągom towarowym w ominięciu stacji Inowrocław. W 1967 przy okazji elektryfikacji linii kolejowej nr 131 została zelektryfikowana również linia nr 741[5].

W latach 70. na trasie Tarnowskie Góry – Trójmiasto (prawdopodobnie Port Północny w Gdańsku), ustalono rekord Polski w najcięższym składzie kolejowym wynoszący 4180 ton brutto (3040 netto). Pociągi te omijały Inowrocław linią 741[6].

Infrastruktura

Linia w całości jest dwutorowa i zelektryfikowana. Na linii znajduje się tylko jeden przystanek osobowy Jaksice[7]. Prędkość maksymalna na całej linii wynosi 80 km/h dla pociągów towarowych[8] oraz 100 km/h dla pociągów pasażerskich[9] Na linii znajduje się jeden obiekt inżynieryjny wiadukt nad starotorzem linii łączącej Inowrocław ze Żninem. Linia ta została przebudowana w 1965 na odcinku Dziarnowo – Kościelec Kujawski[10]. Linia kolejowa nr 741 na całej swej długości posiada SBL, zsynchronizowaną z ToP.

Ruch pociągów

Linią kolejową nr 741 jeżdżą pociągi towarowe, które omijają stację Inowrocław[5]. Od grudnia 2011 linią jeżdżą pociągi kategorii Twoje Linie Kolejowe Kaszub, Artus i Neptun relacji Warszawa WschodniaGdynia Główna[11].

Przypisy

  1. N34-109-a (Złotniki Kujawskie). Warszawa: 1984.
  2. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. okładka. ISBN 978-83-926946-0-1.
  3. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 153. ISBN 978-83-926946-0-1.
  4. a b Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 187. ISBN 978-83-926946-0-1.
  5. a b Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Linia Mimowola – Jaksice. bazakolejowa.pl. [dostęp 2012-11-17]. (pol.).
  6. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 278. ISBN 978-83-926946-0-1.
  7. Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.): Linia Mimowola – Jaksice. bazakolejowa.pl. [dostęp 2012-11-17]. (pol.).
  8. Wykaz maksymalnych prędkości – pociągi towarowe. plk-sa.pl, 2012-12-03. s. 37. [dostęp 2013-03-26].
  9. Wykaz maksymalnych prędkości – pociągi pasażerskie. plk-sa.pl, 2012-12-03. s. 37. [dostęp 2013-03-26].
  10. Sławomir Fedorowicz. Inowrocław – Kościelec Kujawski. „Świat Kolei”. 3/2013, s. 36. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  11. Grzegorz Kotlarz. Nowe pociągi w Bydgoszczy. „Świat Kolei”. 2/2012, s. 4. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 


  • p
  • d
  • e
  • Wikiprojekt:Transport szynowy