Siarczan magnezu

Siarczan magnezu
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.

siarczan magnezu

addyt.

tetraoksydosiarczan(2−) magnezu

Inne nazwy i oznaczenia
półsyst.

siarczan magnezu

Stocka

siarczan(VI) magnezu

inne

sól gorzka, sól angielska, sól z Epsom

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

MgSO
4

Masa molowa

120,415 g/mol

Wygląd

biały, bezwonny, krystaliczny proszek[1]

Minerały

epsomit, kizeryt

Identyfikacja
Numer CAS

7487-88-9

PubChem

24083

DrugBank

DB00653

SMILES
[Mg+2].[O-]S([O-])(=O)=O
InChI
InChI=1S/Mg.H2O4S/c;1-5(2,3)4/h;(H2,1,2,3,4)/q+2;/p-2
InChIKey
CSNNHWWHGAXBCP-UHFFFAOYSA-L
Właściwości
Gęstość
2,66 g/cm³ (20 °C, bezwodny)[1]; ciało stałe
1,68 g/cm³ (20 °C, sześciowodny)[1]; ciało stałe
Rozpuszczalność w wodzie
300 g/l (20 °C)[1]
Temperatura rozkładu

1124 °C[1]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2018-06-29]
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Substancja nie jest klasyfikowana jako
niebezpieczna według kryteriów GHS
(na podstawie podanej karty charakterystyki).
NFPA 704
Na podstawie
podanego źródła[2]
0
0
0
 
Podobne związki
Inne aniony

wodorotlenek magnezu

Inne kationy

siarczan wapnia

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

V04CC02

Multimedia w Wikimedia Commons

Siarczan magnezu, pot. sól gorzka, MgSO
4
nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu siarkowego i magnezu.

Otrzymywanie

Siarczan magnezu otrzymuje się przez oczyszczenie jego minerałów – kizerytu (MgSO
4
·H
2
O
; głównym jego zanieczyszczeniem jest NaCl) lub langbeinitu (K
2
SO
4
·2MgSO
4
), przez izolację z naturalnych wód o wysokiej jego zawartości, a także poprzez traktowanie MgO (uzyskiwanego z wody morskiej) lub magnezytu (MgCO
3
) kwasem siarkowym[3]:

MgO + H
2
SO
4
→ MgSO
4
+ H
2
O
MgCO
3
+ H
2
SO
4
→ MgSO
4
+ H
2
O + CO
2

Sól bezwodną otrzymuje się przez ogrzewanie wyższych hydratów w temp. 70 °C, co prowadzi do powstania monohydratu MgSO
4
·H
2
O
, który następnie odwadnia się całkowicie w temp. 500 °C (pierwszy etap pomija się, jeśli substratem jest kizeryt, czyli monohydrat)[3].

Właściwości

Bezwodny siarczan magnezu to biała, dobrze rozpuszczalna w wodzie (33,5 g w 100 g H2O) substancja drobnokrystaliczna. W stanie bezwodnym wykazuje silne właściwości higroskopijne. Tworzy kilka hydratów, najważniejsze spośród nich to heptahydrat MgSO
4
·7H
2
O
(minerał epsomit, sól gorzka, sól angielska) oraz monohydrat MgSO
4
·H
2
O
, występujący w przyrodzie jako minerał kizeryt. W temperaturze pokojowej trwały jest heptahydrat. Po ogrzaniu do ok. 150 °C przechodzi on w MgSO
4
·H
2
O
, który odwadnia się całkowicie powyżej 200 °C. Po dodaniu do wody wywołuje ścieśnienie jej struktury, prowadzące do spadku objętości (graniczna cząstkowa objętość molowa siarczanu magnezu wynosi –1,4 cm³/mol, tzn. dodanie jednego mola do dużej objętości wody powoduje spadek objętości o 1,4 cm³)[4].

Zastosowanie

Nazwy sól angielska oraz epsomit pochodzą stąd, że związek ten był początkowo produkowany poprzez odparowywanie wody mineralnej ze źródeł bijących niedaleko miejscowości Epsom w środkowej Anglii i sprzedawany jako lek przeczyszczający w całej Europie. W USA i Wielkiej Brytanii sól ta jest wciąż nazywana solą z Epsom (Epsom salt).

Zaawansowane zabiegi resuscytacyjne

Podanie dożylne roztworu siarczanu magnezu w zaawansowanych zabiegach resuscytacyjnych u dorosłych jest wskazane przy[5]:

Przypisy

  1. a b c d e Magnesium sulfate, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 2330 [dostęp 2018-08-29]  (niem. • ang.).
  2. Siarczan magnezu (nr 203726) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2018-06-29]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  3. a b Margarete Seeger, Walter Otto, Wilhelm Flick, Friedrich Bickelhaupt, Otto S. Akkerman: Magnesium Compounds. W: Ullmann’s Encyclopedia of Chemical Industrial Chemistry. Weinheim: Wiley-VCH Verlag, 2005, s. 27–32. DOI: 10.1002/14356007.. ISBN 978-3-527-30673-2.
  4. Peter William Atkins: Chemia fizyczna. PWN, 2001, s. 156. ISBN 83-01-13502-6.
  5. Wytyczne Polskiej Rady Resuscytacji 2005.

Bibliografia

  • Adam Bielański: Chemia ogólna i nieorganiczna. Wyd. I. Warszawa: PWN, 1970.
  • Witold Mizerski: Tablice chemiczne. Wyd. III. Warszawa: Wydawnictwo Adamantan, 2003. ISBN 83-7350-031-6.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
A06: Leki przeczyszczające
A06AA – Leki zmiękczające masy kałowe
A06AB – Kontaktowe leki przeczyszczające
A06AC – Leki zwiększające objętość mas kałowych
A06AD – Leki przeczyszczające działające osmotycznie
A06AG – Wlewki doodbytnicze
A06AH – Antagonisty opioidowe o wybiórczym działaniu obwodowym
  • metylnaltrekson
  • alwimopan
  • naloksegol
  • nalokson
  • naldemedina
A06AX – Inne leki przeczyszczające
  • glicerol
  • lubiproston
  • linaklotyd
  • prukalopryd
  • tegaserod
  • plekanatyd
  • tenapanor
  • elobiksybat
  • p
  • d
  • e
A12: Preparaty uzupełniające niedobór składników mineralnych
A12A – Związki wapnia
A12AA – Związki wapnia
A12B – Związki potasu
A12BA – Związki potasu
A12C – Inne preparaty uzupełniające niedobór
składników mineralnych
A12CA – Związki sodu
A12CB – Związki cynku
A12CC – Związki magnezu
A12CD – Związki fluoru
A12CE – Związki selenu
  • p
  • d
  • e
B05: Preparaty krwiozastępcze i roztwory do wlewów
B05A – Krew i preparaty krwiopochodne
B05AA – Preparaty krwiozastępcze
i frakcje białkowe osocza
B05AX – Inne preparaty krwiopochodne
B05B – Roztwory do wlewów dożylnych
B05BA – Roztwory do żywienia pozajelitowego
B05BB – Roztwory wpływające na równowagę elektrolitową
B05BC – Roztwory wywołujące diurezę osmotyczną
B05C – Roztwory do płukania
B05CA – Środki przeciwinfekcyjne
B05CB – Roztwory soli
B05CX – Inne roztwory do płukania
B05X – Dożylne roztwory uzupełniające
B05XA – Roztwory elektrolitowe
B05XB – Aminokwasy
B05XX – Inne uzupełniające roztwory dożylne
  • trometamol
  • p
  • d
  • e
D11: Inne leki dermatologiczne
D11A – Inne preparaty dermatologiczne
D11AA – Preparaty przeciwpotne
D11AC – Szampony lecznicze
D11AE – Androgeny do stosowania zewnętrznego
D11AH – Środki przeciw zapaleniu skóry,
z wyłączeniem kortykosteroidów
D11AX – Różne
  • p
  • d
  • e
V04: Środki diagnostyczne
V04C – Inne preparaty
diagnostyczne
V04CA – Testy stosowane w cukrzycy
V04CB – Testy do badania wchłaniania tłuszczów
V04CC – Testy drożności dróg żółciowych
  • sorbitol
  • siarczan magnezu
  • synkalid
  • ceruletyd
V04CD – Testy czynnościowe przysadki
V04CE – Testy czynnościowe wątroby
  • galaktoza
  • sulfobromoftaleina
  • metacetyna (13C)
V04CF – Preparaty stosowane w diagnostyce gruźlicy
V04CG – Testy wydzielania żołądkowego
V04CH – Testy czynności nerek
V04CJ – Testy czynności tarczycy
V04CK – Testy czynności trzustki
V04CM – Testy stosowane w zaburzeniach płodności
  • gonadorelina
V04CX – Inne preparaty diagnostyczne
Kontrola autorytatywna (rodzaj indywiduum chemicznego):
  • LCCN: sh85079679
  • GND: 4340033-4
  • J9U: 987007543559205171
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: science/magnesium-sulfate
  • SNL: magnesiumsulfat
  • Catalana: 0192211