Siarczan magnezu
|
Nazewnictwo | | Nomenklatura systematyczna (IUPAC) | konst. | siarczan magnezu | addyt. | tetraoksydosiarczan(2−) magnezu | Inne nazwy i oznaczenia | półsyst. | siarczan magnezu | Stocka | siarczan(VI) magnezu | inne | sól gorzka, sól angielska, sól z Epsom | |
Ogólne informacje |
Wzór sumaryczny | MgSO 4 |
Masa molowa | 120,415 g/mol |
Wygląd | biały, bezwonny, krystaliczny proszek[1] |
Minerały | epsomit, kizeryt |
Identyfikacja |
Numer CAS | 7487-88-9 |
PubChem | 24083 |
DrugBank | DB00653 |
SMILES | [Mg+2].[O-]S([O-])(=O)=O | |
InChI | InChI=1S/Mg.H2O4S/c;1-5(2,3)4/h;(H2,1,2,3,4)/q+2;/p-2 | InChIKey | CSNNHWWHGAXBCP-UHFFFAOYSA-L | |
Właściwości | | Gęstość | 2,66 g/cm³ (20 °C, bezwodny)[1]; ciało stałe 1,68 g/cm³ (20 °C, sześciowodny)[1]; ciało stałe | | Rozpuszczalność w wodzie | 300 g/l (20 °C)[1] | | Temperatura rozkładu | 1124 °C[1] | |
Niebezpieczeństwa | Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2018-06-29] | | Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów | Substancja nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według kryteriów GHS (na podstawie podanej karty charakterystyki). | | NFPA 704 | Na podstawie podanego źródła[2] | | | |
Podobne związki |
Inne aniony | wodorotlenek magnezu |
Inne kationy | siarczan wapnia |
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
|
Klasyfikacja medyczna |
ATC | V04CC02 |
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Siarczan magnezu, pot. sól gorzka, MgSO
4 – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu siarkowego i magnezu.
Otrzymywanie
Siarczan magnezu otrzymuje się przez oczyszczenie jego minerałów – kizerytu (MgSO
4·H
2O; głównym jego zanieczyszczeniem jest NaCl) lub langbeinitu (K
2SO
4·2MgSO
4), przez izolację z naturalnych wód o wysokiej jego zawartości, a także poprzez traktowanie MgO (uzyskiwanego z wody morskiej) lub magnezytu (MgCO
3) kwasem siarkowym[3]:
- MgO + H
2SO
4 → MgSO
4 + H
2O - MgCO
3 + H
2SO
4 → MgSO
4 + H
2O + CO
2↑
Sól bezwodną otrzymuje się przez ogrzewanie wyższych hydratów w temp. 70 °C, co prowadzi do powstania monohydratu MgSO
4·H
2O, który następnie odwadnia się całkowicie w temp. 500 °C (pierwszy etap pomija się, jeśli substratem jest kizeryt, czyli monohydrat)[3].
Właściwości
Bezwodny siarczan magnezu to biała, dobrze rozpuszczalna w wodzie (33,5 g w 100 g H2O) substancja drobnokrystaliczna. W stanie bezwodnym wykazuje silne właściwości higroskopijne. Tworzy kilka hydratów, najważniejsze spośród nich to heptahydrat MgSO
4·7H
2O (minerał epsomit, sól gorzka, sól angielska) oraz monohydrat MgSO
4·H
2O, występujący w przyrodzie jako minerał kizeryt. W temperaturze pokojowej trwały jest heptahydrat. Po ogrzaniu do ok. 150 °C przechodzi on w MgSO
4·H
2O, który odwadnia się całkowicie powyżej 200 °C. Po dodaniu do wody wywołuje ścieśnienie jej struktury, prowadzące do spadku objętości (graniczna cząstkowa objętość molowa siarczanu magnezu wynosi –1,4 cm³/mol, tzn. dodanie jednego mola do dużej objętości wody powoduje spadek objętości o 1,4 cm³)[4].
Zastosowanie
Nazwy sól angielska oraz epsomit pochodzą stąd, że związek ten był początkowo produkowany poprzez odparowywanie wody mineralnej ze źródeł bijących niedaleko miejscowości Epsom w środkowej Anglii i sprzedawany jako lek przeczyszczający w całej Europie. W USA i Wielkiej Brytanii sól ta jest wciąż nazywana solą z Epsom (Epsom salt).
Zaawansowane zabiegi resuscytacyjne
Podanie dożylne roztworu siarczanu magnezu w zaawansowanych zabiegach resuscytacyjnych u dorosłych jest wskazane przy[5]:
Przypisy
- ↑ a b c d e Magnesium sulfate, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank, Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 2330 [dostęp 2018-08-29] (niem. • ang.).
- ↑ Siarczan magnezu (nr 203726) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2018-06-29]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ a b Margarete Seeger, Walter Otto, Wilhelm Flick, Friedrich Bickelhaupt, Otto S. Akkerman: Magnesium Compounds. W: Ullmann’s Encyclopedia of Chemical Industrial Chemistry. Weinheim: Wiley-VCH Verlag, 2005, s. 27–32. DOI: 10.1002/14356007.. ISBN 978-3-527-30673-2.
- ↑ Peter William Atkins: Chemia fizyczna. PWN, 2001, s. 156. ISBN 83-01-13502-6.
- ↑ Wytyczne Polskiej Rady Resuscytacji 2005.
Bibliografia
- Adam Bielański: Chemia ogólna i nieorganiczna. Wyd. I. Warszawa: PWN, 1970.brak strony w książce
- Witold Mizerski: Tablice chemiczne. Wyd. III. Warszawa: Wydawnictwo Adamantan, 2003. ISBN 83-7350-031-6.brak strony w książce
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
A06: Leki przeczyszczające
A06AA – Leki zmiękczające masy kałowe | |
---|
A06AB – Kontaktowe leki przeczyszczające | |
---|
A06AC – Leki zwiększające objętość mas kałowych | |
---|
A06AD – Leki przeczyszczające działające osmotycznie | |
---|
A06AG – Wlewki doodbytnicze | |
---|
A06AH – Antagonisty opioidowe o wybiórczym działaniu obwodowym | - metylnaltrekson
- alwimopan
- naloksegol
- nalokson
- naldemedina
|
---|
A06AX – Inne leki przeczyszczające | - glicerol
- lubiproston
- linaklotyd
- prukalopryd
- tegaserod
- plekanatyd
- tenapanor
- elobiksybat
|
---|
A12: Preparaty uzupełniające niedobór składników mineralnych
A12A – Związki wapnia | |
---|
A12B – Związki potasu | |
---|
A12C – Inne preparaty uzupełniające niedobór składników mineralnych | A12CA – Związki sodu | |
---|
A12CB – Związki cynku | |
---|
A12CC – Związki magnezu | |
---|
A12CD – Związki fluoru | |
---|
A12CE – Związki selenu | |
---|
|
---|
B05: Preparaty krwiozastępcze i roztwory do wlewów
B05A – Krew i preparaty krwiopochodne | B05AA – Preparaty krwiozastępcze i frakcje białkowe osocza | |
---|
B05AX – Inne preparaty krwiopochodne | |
---|
|
---|
B05B – Roztwory do wlewów dożylnych | B05BA – Roztwory do żywienia pozajelitowego | |
---|
B05BB – Roztwory wpływające na równowagę elektrolitową | |
---|
B05BC – Roztwory wywołujące diurezę osmotyczną | |
---|
|
---|
B05C – Roztwory do płukania | B05CA – Środki przeciwinfekcyjne | |
---|
B05CB – Roztwory soli | |
---|
B05CX – Inne roztwory do płukania | |
---|
|
---|
B05X – Dożylne roztwory uzupełniające | B05XA – Roztwory elektrolitowe | |
---|
B05XB – Aminokwasy | |
---|
B05XX – Inne uzupełniające roztwory dożylne | |
---|
|
---|
D11: Inne leki dermatologiczne
D11A – Inne preparaty dermatologiczne | D11AA – Preparaty przeciwpotne | |
---|
D11AC – Szampony lecznicze | |
---|
D11AE – Androgeny do stosowania zewnętrznego | |
---|
D11AH – Środki przeciw zapaleniu skóry, z wyłączeniem kortykosteroidów | |
---|
D11AX – Różne | |
---|
|
---|
V04: Środki diagnostyczne
V04C – Inne preparaty diagnostyczne | V04CA – Testy stosowane w cukrzycy | |
---|
V04CB – Testy do badania wchłaniania tłuszczów | |
---|
V04CC – Testy drożności dróg żółciowych | - sorbitol
- siarczan magnezu
- synkalid
- ceruletyd
|
---|
V04CD – Testy czynnościowe przysadki | |
---|
V04CE – Testy czynnościowe wątroby | - galaktoza
- sulfobromoftaleina
- metacetyna (13C)
|
---|
V04CF – Preparaty stosowane w diagnostyce gruźlicy | |
---|
V04CG – Testy wydzielania żołądkowego | |
---|
V04CH – Testy czynności nerek | |
---|
V04CJ – Testy czynności tarczycy | |
---|
V04CK – Testy czynności trzustki | |
---|
V04CM – Testy stosowane w zaburzeniach płodności | |
---|
V04CX – Inne preparaty diagnostyczne | |
---|
|
---|