Czerwień 2G

Czerwień 2G
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
(3Z)-5-acetamido-4-okso-3-(fenylohydrazynylideno)naftaleno-2,7-disulfonat dwusodowy
Inne nazwy i oznaczenia
azofloksyna, E128, C.I. 18050, czerwień kwasowa 1,
ang. Food Red 10, Acid Red 1, Red 2G
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C18H13N3Na2O8S2

Masa molowa

509,42 g/mol

Wygląd

czerwony proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

3734-67-6

PubChem

6507024

SMILES
CC(=O)NC1=C2C(=CC(=C1)S(=O)(=O)[O-])C=C(C(=NNC3=CC=CC=C3)C2=O)S(=O)(=O)[O-].[Na+].[Na+]
Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Substancja nie jest klasyfikowana jako
niebezpieczna według kryteriów GHS
(na podstawie podanej karty charakterystyki).
Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Substancja nie jest klasyfikowana jako
niebezpieczna według europejskich kryteriów
(na podstawie podanej karty charakterystyki).
Numer RTECS

QJ6030000

Multimedia w Wikimedia Commons

Czerwień 2G (E128) – organiczny związek chemiczny, czerwony, spożywczy barwnik azowy. Przypuszcza się jego szkodliwość, ponieważ jest metabolizowany m.in. do aniliny, która jest znanym związkiem o właściwościach rakotwórczych i niekorzystnie wpływających na hemoglobinę. Barwnik ten jest w niektórych krajach zakazany i wycofywany z użycia w przemyśle spożywczym[2].

Zastosowanie

Stosowana do barwienia wyrobów z gotowanego mięsa, kotletów mielonych i kiełbas.

Zagrożenia

Może powodować typowe dla barwników azowych działania niepożądane oraz chroniczną pokrzywkę i obrzęk naczynioruchowy.

Czerwień 2G według niektórych źródeł może wywoływać anemię oraz być czynnikiem mutagennym[3]. W Tabeli dodatków i składników chemicznych Billa Stathama wskazana jest jako czynnik rakotwórczy[2], jednak według IARC związek ten nie jest prawdopodobnym, możliwym ani potwierdzonym czynnikiem rakotwórczym dla ludzi[1].

Przypisy

  1. a b Red 2G (nr 40462) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  2. a b Bill Statham: E213: Tabele dodatków i składników chemicznych. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2006. ISBN 978-83-7243-529-3.
  3. Food-Info.net: E128: Czerwień 2G. [dostęp 2010-09-10]. (pol.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.