Janów Podlaski

Ten artykuł dotyczy wsi. Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy.
Janów Podlaski
wieś
Ilustracja
Panorama
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

bialski

Gmina

Janów Podlaski

Liczba ludności (2021)

2659[2][3]

Strefa numeracyjna

83

Kod pocztowy

21-505[4]

Tablice rejestracyjne

LBI

SIMC

0012960[5]

Położenie na mapie gminy Janów Podlaski
Mapa konturowa gminy Janów Podlaski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Janów Podlaski”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Janów Podlaski”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko górnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Janów Podlaski”
Położenie na mapie powiatu bialskiego
Mapa konturowa powiatu bialskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Janów Podlaski”
Ziemia52°11′44″N 23°12′38″E/52,195556 23,210556[1]
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Janów w 1916 r.
Kolegiata pw. św. Trójcy
Pałac biskupi po odbudowie, obecnie hotel
Pałac biskupi od frontu
Grota Naruszewicza
Dawny budynek seminarium duchownego w Janowie Podlaskim, obecnie Zespół Szkół im. A. Naruszewicza
Rzeźba „Galopujące konie” na miejscowym rynku
Stadnina Koni Janów Podlaski – Stajnia Zegarowa
Koń wyhodowany w Janowie Podlaskim

Janów Podlaski – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Janów Podlaski[5][6].

Wieś jest sołectwem[7], siedzibą gminy Janów Podlaski, rzymskokatolickiego dekanatu Janów Podlaski i parafii Trójcy Świętej..

Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 2720 mieszkańców[8].

Integralne części wsi Janów Podlaski[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
1021748 Zaborek część wsi

Janów Podlaski uzyskał lokację miejską w 1465 roku, zdegradowany w 1869 roku, ponowne nadanie praw miejskich w 1919 roku, degradacja w 1945 roku[9]. Prywatne miasto duchowne w końcu XVIII wieku leżało w powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego[10]. W latach 1975–1998 w województwie bialskopodlaskim.

Współczesny Janów słynie z hodowli koni czystej krwi arabskiej prowadzonej przez Stadninę Koni Janów Podlaski, najstarszą, założoną w 1817, państwową stadninę koni[11][12].

Położenie

Wieś leży na obszarze Niziny Południowopodlaskiej[13], kilka kilometrów na południe od Bugu, na którym przebiega granica z Białorusią. Przez Janów Podlaski przebiega droga wojewódzka nr 698.

Historia

Najwcześniejsze historyczne wzmianki o Janowie Podlaskim pochodzą z 1423 roku, gdy litewski Książę Witold darował wieś Porchów[14] łuckiemu kościołowi katedralnemu. W 1465 Porchów uzyskał prawa miejskie chełmińskie i od imienia ówczesnego biskupa Jana Łosowicza przyjął nazwę Janów Biskupi. Otrzymał herb z wizerunkiem hostii i kielicha. Położenie Janowa przy szlaku handlowym na trasie KrakówWilno, sprzyjało rozwojowi miasta. W roku 1570 miasto liczyło 500 domów, 5 tys. ludzi, cechy kuśnierzy, szewców, zdunów, stolarzy. Biskupi łuccy posiadali w Janowie dwa kościoły, zamek obronny i okoliczne grunty. W roku 1656, w czasie najazdu szwedzkiego warowna rezydencja i świątynie legły w gruzach. Siedziba biskupów nadawała się jedynie do rozbiórki. Dopiero w latach 1770–1780 z inicjatywy biskupa Feliksa Pawła Turskiego w miejscu byłej rezydencji wybudowano późnobarokowy pałac z dwoma pawilonami przy dziedzińcu i otoczono go parkiem w stylu angielskim.

Oprócz pałacu biskupiego zachował się barokowy budynek kościoła pod wezwaniem św. Trójcy wzniesiony w latach 1714–1735, w 1741 roku podniesiony do godności kolegiaty (katedra w latach 1818–1867 i 1918–1924). Ma on dwuwieżową fasadę i trójnawowe wnętrze. W wystroju wnętrza zwraca uwagę dwanaście ośmiobocznych płócien ze szkoły Franciszka Smuglewicza. Obok kolegiaty znajdują się budynki dawnego seminarium duchownego (1685–1939), użytkowane obecnie przez oświatę. W bliskim pierwotnemu kształcie uchowała się dzwonnica z 1745 roku. Z dawnej zabudowy miejskiej Janowa pozostał dom Ryttów z 1793 roku.

Z Janowem związana jest postać biskupa Adama Naruszewicza, poety i dziejopisarza, który spędził w nim ostatnie lata życia. Mieszkał w pałacu biskupim, w pawilonie wschodnim od 1788 roku do śmierci w roku 1796. Z jego imieniem wiąże się grota na końcu alei lipowej z 1790 roku w kształcie walca z kopułą z kamienia. Tradycja podlaska mówi, że w Janowie pisał tezy Konstytucji 3 Maja. Został pochowany w krypcie kolegiaty św. Trójcy. W świątyni jest pomnik Naruszewicza, wykonany z białego marmuru w Rzymie, w roku 1861 przez T. O. Sosnowskiego.

W roku 1818 utworzono diecezję janowską, a Janów stał się siedzibą jej biskupów. Po upadku powstania styczniowego w 1864 roku, w którym mieszkańcy wzięli licznie udział, władze zaborcze skasowały diecezję (1867). Przyczyną była także obawa przed oddziaływaniem i pomocą katolików dla unitów. W 1874 prześladowania unitów poprzedzające likwidację unickiej diecezji chełmskiej dotknęły również unitów janowskich – około stu zostało uwięzionych. Brak połączeń kolejowych oraz przemysłu pod koniec XIX wieku i początku wieku XX zdecydował o zahamowaniu rozwoju miasta. W latach 1918–1932 Janów był siedzibą powiatu konstantynowskiego, ale nie wpłynęło to na ożywienie gospodarcze.

W czasie II wojny światowej zginęła znaczna liczba mieszkańców, głównie Żydów. W roku 1944 Janów liczył 2 tys. mieszkańców (połowa stanu z 1939 roku). Podczas II wojny światowej (1940[15]) stracił prawa miejskie[15]. W sierpniu 1944 uchylono podział administracyjny wprowadzony przez okupanta[16], przez co Janów tymczasowo odzyskał status miasta (posiadał taki jeszcze 28 czerwca 1946)[17]. Późniejsze publikacje (od 1947) Janowa jako miasta nie wymieniają[15][18] (wieś w gminie Janów Podlaski).

Prawa miejskie

Janów miał prawa miejskie w latach 1465[19]–1870[20], 1919[21]–1940[22] i 1944[16]–1946[15][17][18].

  • Prawa miejskie uzyskał po raz pierwszy w roku 1465. Miasto lokowano na terenie wsi Porchów. W wieku XIX nazywane równolegle Janowem Biskupim lub Janowem Podlaskim[23]. Obie te nazwy funkcjonowały równolegle.
  • Utrata praw miejskich w roku 1869[24].
  • Odzyskanie praw miejskich w roku 1919.
  • W roku 1940, za okupacji niemieckiej prawa miejskie zniesiono, zmieniając podział administracyjny.
  • W latach 1944–1946 Janów ponownie miał status miasta (po 14 lutego 1946 ponownie wieś)[15].

Stadnina Koni w Janowie Podlaskim

 Osobny artykuł: Stadnina Koni Janów Podlaski.

Zabytki

  • pałac barokowy biskupów łuckich z 1770 na miejscu zamku z XV wieku rozbudowanego w 1520 i dworu z XVII wieku:
  • kościół pw. św. Trójcy z lat 1714–1735, barokowy:
    • dzwonnica murowana z 1745, barokowa
    • gmach Seminarium z połowy XVIII w. – obecnie Zespół Szkół
    • ogrodzenie
  • kościół pw. św. Jana Chrzciciela w stylu klasycystycznym z lat 1790–1801:
    • dzwonnica w stylu bizantyjskim z 1874.
    • plebania z końca XIX w.
  • kaplica cmentarna św. Rocha z II połowy XIX w. na cmentarzu katolickim, dawniej unickim i wielowyznaniowym
  • stacja benzynowa z 1928, jedna z najstarszych w Polsce – zachowały się m.in. ręczne dystrybutory paliw «Temper Extakt» z 1928
  • założenie parkowe Wygoda I połowa XIX w. i zespół stajni projektu Henryka Marconiego:
    • stajnia Czołowa z 1885
    • stajnia Zegarowa z 1841
    • stajnia Woroncowska z 1885
    • stajnia Wyścigowa z 1848
    • brama wjazdowa z ok. 1840.

Sport

W Janowie działa powstały w 1989 roku klub piłkarski GKS Janowia Janów Podlaski.

Turystyka

  • szlak turystyczny czerwony Nadbużański szlak rowerowy.
  • 16 lipca 2016 oficjalnie otwarto hotel „Zamek” mieszczący się w dawnym pałacu biskupim. Inwestorem jest «Grupa Arche». 4-gwiazdkowy hotel oferuje 199 pokoi oraz gabinety odnowy biologicznej i inne atrakcje[25].
  • 15 lipca 2021 udostępniono przebudowany skwer w centrum miejscowości – powstała fontanna z rzeźbą przedstawiającą galopujące konie, autorstwa miejscowego rzeźbiarza Arkadiusza Markiewicza[26]; uporządkowano okoliczną zieleń, wybudowano wielofunkcyjny, mający służyć głównie turystom, budynek z toaletami oraz dokonano korekty ustawienia okolicznych pomników[27].

Zobacz też

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 44294
  2. Wieś Janów Podlaski w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-04] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-28] .
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 368 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
  5. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT.
  6. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  7. Strona gminy, sołectwa [dostęp 2023-11-28]
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. RobertR. Krzysztofik RobertR., Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 36–37 .
  10. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 106.
  11. Internetowy System Aktów Prawnych.
  12. Internetowy System Aktów Prawnych.
  13. Według podziału fizycznogeograficznego Jerzego Kondrackiego.
  14. Porchów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 815 .
  15. a b c d e StanisławS. Srokowski StanisławS. (red.), Podział administracyjny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1948 (Biblioteka Samorządowca 77) .
  16. a b Dz. U. z 1944 r. Nr 2, poz. 8.
  17. a b GUS (1947). Powszechny Sumaryczny Spis Ludności z dn. 14 II 1946 r., Warszawa: GUS.
  18. a b Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa: Kolumna, 1948 .
  19. M.M. Najgrakowski M.M., Miasta Polski do początku XXI wieku. Podstawowe informacje o datach założenia i likwidacji, Warszawa: PAN IGiPZ, 2009 .
  20. Postanowienie z 12 (24) grudnia 1869, ogłoszone 1 (13 stycznia) 1870 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, s. 461).
  21. M.P. z 1919 r. Nr 234, poz. 0; Niektóre źródła (np. StanisławS. Pazyra StanisławS. (red.), Miasta polskie w Tysiącleciu, Wrocław – Warszawa – Kraków: Ossolineum, 1965–1967 .) podają 1915 jako rok odzyskania praw miejskich, co przypadałoby na wydarzenia okresu wojennego. Oficjalne uznanie za miasto przez administrację polską nastąpiło w 1919 roku.
  22. StanisławS. Srokowski StanisławS. (red.), Podział administracyjny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1948 (Biblioteka Samorządowca 77), s. 81 .
  23. Janów Podlaski w publikacji Nazwy misat Polskich, K. Rymut.
  24. Podstawa: Postanowienie z 12 (24) grudnia 1869 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, s. 461).
  25. Uroczyste otwarcie hotelu Zamek Biskupi Janów Podlaski. e-Hotelarz.pl, 2016-07-19. [dostęp 2021-07-22]. (pol.).
  26. Paulina Chodyka-Łukaszuk: Janów Podlaski: Otwarcie skweru w cieniu krytyki. Słowo Podlasia, 2021-07-20. [dostęp 2021-07-22]. (pol.).
  27. Aleksandra Bielecka: Pędzą konie po… wodzie. Biała24, 2021-07-15. [dostęp 2021-07-22]. (pol.).

Linki zewnętrzne

  • Janów (46) nad Krzywką, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 420 .
  • Historia Żydów w Janowie Podlaskim na portalu Wirtualny Sztetl
  • Janów Biskupi, czyli Podlaski: z dawnych i współczesnych źródeł (1897) w bibliotece Polona
  • p
  • d
  • e
Gmina Janów Podlaski
wsie
Kolonie
  • Błonie (kolonia)
  • Kajetanka (kolonia)
Osady
  • Nowinki
  • Piaski
  • Pieczyska
  • Wygoda

  • p
  • d
  • e
Dawne miasta na obszarze obecnego województwa lubelskiego
  • p
  • d
  • e
  • Siedziba powiatu – Janów (Podlaski)
Przynależność wojewódzka
Miasta (1867–1932)
  • Janów (Podlaski) (do 1870 i 1919–32 )
  • Konstantynów (do 1870)
  • Łosice (do 1870 i 1919–32 )
  • Sarnaki (do 1870)
Gminy wiejskie (1867–1932)
  • Bohukały ()
  • Chlebczyn (1867–1915)
  • Czuchleby (1867–1915)
  • Górki (1915–32 )
  • Hołowczyce (1867–1932 )
  • Huszlew (1867–1932 )
  • Janów (1870–1919)
  • Kornica (1867–1932 )
  • Łosice (1870–1919)
  • Łysów (1867–1932 )
  • Olszanka (1867–1932 )
  • Pawłów (1867–1932 )
  • Przesmyki (1867–1923 )
  • Rokitno (1867–1932 )
  • Sarnaki (1915–32 )
  • Swory (1867–1923 )
  • Świniarów (1915–32 )
  • Witulin (1867–1932 )
  • Zakanale (1867–1932 )
Legenda
  • * oprócz gmin Chlebczyn, Łysów i Przesmyki (włączone do gub. lubelskiej)
  • p
  • d
  • e
Powiat bialski (1867–1975)
Przynależność wojewódzka
Miasta
Gminy wiejskie
(1867–1954 i 1973–75)
  • Biała Podlaska (od 1973)
  • Bohukały (1932–54)
  • Dobryń (1867–1954)
  • Dubów (1926–1954)
  • Hołowczyce (1932–54)
  • Huszcza (1867–1874, 1926–43 i 1944–54)
  • Janów Podlaski (1940–54 i od 1973)
  • Kobylany (1867–1954)
  • Kodeń (1870–1954 i od 1973)
  • Konstantynów (od 1973)
  • Kostomłoty (1867–1943)
  • Kościeniewicze (1867–1954)
  • Leśna Podlaska (od 1973)
  • Lubienka (1867–? i 192?–26)
  • Lubienka I (?–192?)
  • Lubienka II (?–192?)
  • Łomazy (1870–1954 i od 1973)
  • Międzyleś (1867–1927)
  • Opole (1940–44)
  • Pawłów (1932–39)
  • Piszczac (1870–18??)
  • Piszczac (19??–1954 i od 1973)
  • Połoski (1867–19??)
  • Rokitno (1932–54 i od 1973)
  • Rossosz (1870–43 i 1944–54)
  • Sidorki (1867–1954)
  • Sitnik (1867–1954)
  • Sławatycze (1867–1922→ i ←1940–44)
  • Swory (1923–54)
  • Terespol (1940–44 i od 1973)
  • Tuczna (1927–54 i od 1973)
  • Wisznice (1940–44)
  • Witulin (1932–54)
  • Zabłocie (1867–1954)
  • Zakanale (1932–54)
  • Zalesie (od 1973)
Gromady
(1954–72)
  • Berezówka (1954–68)
  • Biała Podlaska (1960–72)
  • Błonie (1954–61)
  • Błotków Duży (1954–72)
  • Bohukały (1969–72)
  • Bubel Stary (1954–59)
  • Burwin (1954–68)
  • Cicibór Duży (1954–72)
  • Dąbrowica Duża (1954–59)
  • Dobratycze (1954–68)
  • Dobrynka (1954–61)
  • Dubów (1954–72)
  • Hołowczyce (1954–55 )
  • Horoszki Duże (1954–55 )
  • Huszcza (1954–72)
  • Jabłeczna (1954–59)
  • Janów Podlaski (1954–72)
  • Kijowiec (1954–59)
  • Klonownica (1954–59)
  • Kodeń (1954–72)
  • Komarno (1954–59)
  • Konstantynów nad Bugiem (1954–72)
  • Kopytów (1954–59)
  • Kościeniewicze (1954–68)
  • Kownaty (1954–55 )
  • Kozły ( 1957)
  • Krzywowólka (1954–72)
  • Leśna Podlaska (1954–72)
  • Litewniki Nowe (1954–55 )
  • Łobaczew Duży (1954–59)
  • Łomazy (1954–72)
  • Małaszewicze (1962–72)
  • Mazanówka (1954–59)
  • Olszyn (1954–59)
  • Ortel Książęcy (1954–61)
  • Pawłów Nowy (1954–59)
  • Pawłów Stary (1960–68)
  • Piszczac (1954–72)
  • Połoski (1954–61)
  • Pratulin (1954–68)
  • Rokitno (1954–72)
  • Rossosz (1954–72)
  • Sidorki (1954–59)
  • Sitnik (1954–61)
  • Sławacinek Nowy (1962–72)
  • Studzianka (1954–59)
  • Styrzyniec (1954–61)
  • Swory (1954–72)
  • Tuczna (1954–72)
  • Wilczyn (1954–59)
  • Witulin (1954–59)
  • Woskrzenice Duże (1954–61)
  • Wólka Dobryńska (1954–61)
  • Wólka Nosowska (1954–55 )
  • Zabłocie (1954–72)
  • Zalesie (1954–72)
  • p
  • d
  • e
Miasta zdegradowane reformą carską z 1869–1870

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).

Kontrola autorytatywna (wieś w Polsce):
  • VIAF: 132560439
  • LCCN: n83062787
  • GND: 4096450-4
  • NKC: ge1130596
  • J9U: 987007555237405171
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3916873