Zamek Wojaczów

Zamek Wojaczów

nr rej. A/4188/1455 z 23.11.1965
Ruiny zamku
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Grzędy
Typ budynku	Zamek
Ukończenie budowy	XIV w.
Położenie na mapie gminy Czarny Bór Zamek Wojaczów
Położenie na mapie Polski Zamek Wojaczów
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Zamek Wojaczów
Położenie na mapie powiatu wałbrzyskiego Zamek Wojaczów
50°44′44″N 16°08′21″E/50,745556 16,139167
Multimedia w Wikimedia Commons

Zamek Wojaczów (Zamek Konradów) – zabytkowy zamek^[1] wybudowany w XIV wieku w Grzędach^[2] i zniszczony w 1437 roku.

Położenie

Zamek położony jest w Grzędach – wsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim, w gminie Czarny Bór, u podnóża Krzeszowskich Wzgórz w Kotlinie Kamiennogórskiej oraz Pasma Lesistej i Czarnego Lasu (Góry Kamienne) w Sudetach Środkowych^[3].

Nazwa

Zamek był w latach 1355, 1364, 1374, 1375 określany w źródłach jako Cunradiswalde (Zamek Konradów).

Opis

Obiekt położony jest wśród podmokłych łąk śródgórskiej doliny. Składa się z czworobocznego w zarysie założenia centralnego o wymiarach 50 x 60 m i powielającej ten kształt fosy o szer. 10-20 m, i głębokości około 1,5 m. Na środku założenia widoczny jest kopiec utworzony przez ruiny murowanej budowli − wieży mieszkalnej. Jedynym czytelnym jej elementem jest odcinek prostej ściany od strony E. Budowla została wzniesiona z łamanego kamienia (czerwonego zlepieńca) na zaprawie wapiennej^[4]. Obiekt znajduje się w całkowitej ruinie.

Historia

Zamek po raz pierwszy wzmiankowany jest w 1355 r. Odnotowano go wówczas wśród warowni, które piastowski książę Bolko II zajął w ramach szerszej akcji zbrojnej, wymierzonej wobec grupy zbuntowanych zamków w okolicach dzisiejszego Wałbrzycha. Na podstawie źródeł pisanych nie można jednak stwierdzić, kim był właściciel zamku w trakcie tych wydarzeń, choć prawdopodobnie nie byli to przedstawiciele rodu von Predel^[4]. W kwietniu 1364 r. zamek był wymieniony wśród posiadłości należących do Bolka II. Jeszcze tego samego roku 9 września zamek Cunradiswalde z pobliskim folwarkiem oraz miejscowością Libenow i przyległościami Bolko II nadał za wierną służbę braciom Hansowi, Ulrykowi, Henrykowi, Fryderykowi i Albrechtowi Hackebornom^[4]. Przy tej okazji książę stwierdził, że dobra te kupił przed rokiem i jednym dniem, nie wspominając jednak od kogo. W 1374 r. nastąpiła kolejna sprzedaż tych posiadłości przez Henryka i Fryderyka von Hakenbornów, braciom Mikołajowi i Klerykowi Bolcze i ich kuzynowi Mikołajo-wi vom Czeisberge. Wśród nieruchomości wymieniono wówczas warownię i folwark Liebenow. Spośród nowych właścicieli na zamku prawdopodobnie najpierw rezydował Mikołaj Bolcze, który na dokumencie wystawionym w Konradowie 8 listopada 1374 r. odnotowany został jako jeden ze świadków^[4]. Po jego śmierci majątek przejął Kleryk Bolcze, który w 24.01.1375 r. zapisał czynsze na rzecz ołtarza pod wezwaniem św. Jadwigi, znajdującego się w tutejszym zamku, w intencji świętej pamięci jego brata Mikołaja. Przed 1379 r. dobra te przeszły na własność Půty z Častalovic (starosty kłodzkiego i ząbkowickiego oraz komornika króla czeskiego). W tym roku sprzedał on wyżej wspomniane dobra Hermanowi von Zettritzowi. On też wystawił w Grzędach dokument w 1383 r. Po nim zaś dobra te odziedziczyli jego synowie Henryk, Konrad i Jorge. Po podziale majątku w 1399 r. zamek Konradów z przyległościami w 1399 r. przypadł Henrykowi.

Obiekt miał zostać zniszczony w 1437 r.^[4]

Przypisy

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów, Góry Kamienne, t. 9, pod red. Marka Staffy, Wrocław: "I-Bis", 1996, ISBN 83-85773-20-7, s. 111
• Artur Boguszewicz, Corona Silesiae. Zamki Piastów fürstenberskich na południowym pograniczu księstwa jaworskiego, świdnickiego i ziębickiego do połowy XIV wieku