Dwór w Wojborzu
 nr rej. A/4595/1212/WŁ z 31.10.1986[1] | |||
 Dwór w Wojborzu | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Miejscowość | |||
| Adres | Wojbórz 210b | ||
| Typ budynku | dwór | ||
| Styl architektoniczny | barok | ||
| Ukończenie budowy | II poł. XVI w. | ||
| Ważniejsze przebudowy | 1688 r., XIX w. | ||
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kłodzko  | |||
Położenie na mapie Polski  | |||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |||
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |||
 50°30′31,28″N 16°38′43,25″E/50,508689 16,645347 | |||
| |||
Dwór w Wojborzu – zabytkowy dwór[1] został wzniesiony w drugiej połowie XVI wieku; przebudowany w 1668 roku i w XIX wieku. Po 1945 roku był siedzibą państwowego gospodarstwa rolnego, obecnie nie jest użytkowany.
Położenie
Dwór leży w Wojbórzu – wsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko[2]. Zabytek położony jest w centrum wsi, około 300 m na południe od kościoła.
Historia
Pierwszy dwór w Wojborzu istniał już w połowie XV wieku[3]. Obecna rezydencja została wzniesiona przez rodzinę von Tschischwitz w latach siedemdziesiątych lub osiemdziesiątych XVI wieku[3]. W 1668 roku (data na portalu) barokową przebudowę dworu zakończył Jan Wawrzyniec von Degnerheimb. Po przejęciu majątku w Wojborzu przez rodzinę von Götzen dwór przeważnie pełnił funkcję siedziby zarządcy folwarku[3]. Po 1945 roku we dworze i folwarku ulokowano państwowe gospodarstwo rolne[2].
Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 31 października 1986 roku dwór został wpisany do rejestru zabytków[1]. Obecnie (w 2017 roku) budynek nie jest użytkowany.
Architektura
Dwór jest barokową budowlą wzniesioną z kamienia i cegły, założoną na planie prostokąta, z wydatnym, oskarpowanym ryzalitem od północy[3]. Budynek jest podpiwniczony, dwukondygnacyjny, z użytkowym poddaszem i nakryty wysokim łamanym dachem dwuspadowym[3]. Fasada (elewacja południowa) jest ośmioosiowa z asymetrycznie umieszczonym głównym wejściem, ozdobionym portalem o cechach późnorenesansowych[3]. Nad wejściem prostokątna płycina, ozdobiona po bokach spływami wolutowymi, z kartuszem zawierającym herb Lorenza Degnera von Degenheima, radcy dworskiego[4], flankowanym (otoczonym) przez panoplia. Portal zwieńczony trójkątnym frontonem z trzema kulami na postumentach, położonymi na szczycie i po bokach. Fronton zawiera mniejszy herb, z trzema różami. Elewacja tylna jest siedmioosiowa, ze wspomnianym wyżej dwuosiowym ryzalitem i dodatkowym wejściem do budynku, elewacje boczne są trzyosiowe[3]. Obecnie elewacje są w znacznym stopniu uproszczone. Zachowały boniowane naroża i wykonane w tynku uszakowe obramowania otworów okiennych[3].
Budynek jest częścią zespołu dworskiego, składającego się z okazałych budynków mieszkalnych i gospodarczych, usytuowanych wokół dwóch prostokątnych dziedzińców[2]. Zabudowania te pochodzą w większości z XIX wieku[2].
Galeria
-
Fasada z asymetrycznie umieszczonym głównym wejściem -
Portal o cechach późnorenesansowych -
Herb radcy dworu Lorenza Degnera von Degenheim na płycinie z inicjałami I. L. D. V. D i datą ANNO 1668
Przypisy
- ↑ a b c Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 68. [dostęp 2017-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-29)].
- ↑ a b c d Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 241. ISBN 83-85773-04-5.
- ↑ a b c d e f g h Damian Dąbrowski: Wojbórz. [w:] www.palaceslaska.pl [on-line]. [dostęp 2017-07-19].
- ↑ Dwór Wojbórz
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, ISBN 83-85773-04-5.
- p
- d
- e
Dwory, pałace, wieże i zamki powiatu kłodzkiego
- p
- d
- e
