Ciężkowice

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Ciężkowice
Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też: inne miejscowości o nazwie Ciężkowice.
Ciężkowice
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Widok ogólny Ciężkowic ze Skałki z Krzyżem
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

tarnowski

Gmina

Ciężkowice

Prawa miejskie

1348

Burmistrz

Jowita Jurkiewicz-Drąg

Powierzchnia

9,99[1] km²

Populacja (2023)
• liczba ludności
• gęstość


2487[1]
249[1] os./km²

Strefa numeracyjna

+48 14

Kod pocztowy

33-190

Tablice rejestracyjne

KTA

Położenie na mapie gminy Ciężkowice
Mapa konturowa gminy Ciężkowice, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ciężkowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Ciężkowice”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Ciężkowice”
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego
Mapa konturowa powiatu tarnowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Ciężkowice”
Ziemia49°47′10″N 20°58′25″E/49,786111 20,973611
TERC (TERYT)

1216014

SIMC

0815239

Urząd miejski
ul. Tysiąclecia 19
33-190 Ciężkowice
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa
BIP

Ciężkowice – miasto w Polsce położone w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Ciężkowice.

Ciężkowice uzyskały lokację miejską w 1348 roku, zdegradowane w 1934 roku, ponowne nadanie praw miejskich w 1998 roku.

Zapisywane jako Cieszkowice były miastem królewskim starostwa bieckiego w powiecie bieckim województwa krakowskiego w końcu XVI wieku. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.

Przez miasto przebiegają: droga wojewódzka nr 977 i linia kolejowa nr 96 ze stacją Bogoniowice-Ciężkowice.

Ze względu na zachowany średniowieczny układ urbanistyczny i zachowaną drewnianą zabudowę w obrębie rynku miasto włączono do Małopolskiego Szlaku Architektury Drewnianej.

Położenie

Ciężkowice są położone na Pogórzu Ciężkowickim nad rzeką Białą.

Miasto ma charakter rolniczo-turystyczny. Według danych z 30 czerwca 2012 liczyło 2501 mieszkańców[2].

Historia

Legendy głoszą, że założycielem Ciężkowic był Cieszko, stryj Mieszka I, wędrujący wraz ze swą drużyną przez Małopolskę. Zabłądziwszy kiedyś na polowaniu, wojowie natknęli się na uroczą krainę. Wielu z nich ziemie te spodobały się tak bardzo, że osiedlili się tam, na cześć wodza nazywając swą osadę Cieszkowicami.

Pierwsza wzmianka o osadzie pochodzi z 1125 w postaci nazwy Cecouici w łacińskim tekście legata papieskiego Idziego z Tuskulum. Z dokumentu wynika, że wieś była własnością benedyktynów tynieckich. W innym dokumencie – bulli z 1229 r. – papież  Grzegorz IX także wymienia miejscowość jako przynależącą do dóbr opactwa w Tyńcu.

Osada została założona w 1288. Zezwolenie na lokację miasta wydał 29 lutego 1348 Kazimierz Wielki[3]. Miasto królewskie zostało założone na prawie magdeburskim pomiędzy 1339 i 1343 rokiem[4]. Zasadzenia miasta dokonali dwaj mieszczanie ze Starego Sącza – bracia Minard i Mikołaj.

Przez Ciężkowice przebiegały szlaki handlowe, prowadzące z Czech i Węgier do Krakowa. Miasto posiadało prawo do organizacji cotygodniowych targów. Handlowano głównie wyrobami tkackimi i rzemieślniczymi, solą oraz produktami rolniczymi, szczególnie szeroko znanym ciężkowickim nabiałem. Sprowadzano węgierskie wina oraz konie. Do dziś co środę na rynku ciężkowickim organizowany jest targ.

W XIV w. w Ciężkowicach istniał kościół pod wezwaniem św. Krzyża, założony przez benedyktynów, który potem wyburzono. W 1358 r. wybudowano kościół pod wezwaniem św. Andrzeja i założono parafię. Współczesny kościół, w stylu gotyku nadwiślańskiego, pochodzi z początku XX wieku.

W końcu XVI wieku były miastem królewskim starostwa bieckiego w powiecie bieckim województwa krakowskiego[5].

Ciężkowice straciły na wielkości i znaczeniu w okresie zaboru austriackiego, kiedy językiem urzędowym był niemiecki. Językiem niemieckim posługiwano się w szkołach. Wprowadzono wtedy trzy klasy nauczania:

  • do klasy elementarnej uczęszczali uczniowie w wieku 6–12 lat; uczyli się poznawania liter niemieckich, głoskowania i czytania oraz tłumaczenia poszczególnych wyrazów z języka niemieckiego na polski;
  • w klasie pierwszej (8–14 lat) obowiązywał mały katechizm w języku niemieckim i polskim, czytanie niemieckie i polskie, pisanie, rachowanie, ortografia, znajomość głównych części mowy, praktyczna nauka języka niemieckiego;
  • do klasy drugiej uczęszczały dzieci w wieku 10–16 lat; uczyły się religii, ewangelii, czytania niemieckiego i polskiego, kaligrafii, ortografii i gramatyki niemieckiej.

W początkowym okresie I wojny światowej w okolicach Ciężkowic toczyły się długotrwałe walki, najcięższe w grudniu 1914 r. oraz w pierwszych dniach maja 1915 r. w trakcie wielkiej bitwy pod Gorlicami. Pozostałością po nich jest pięć cmentarzy wojennych (nr 137, 138, 139, 140 i 141). W 1934 Ciężkowice pozbawione zostały praw miejskich (odzyskały je po 64 latach)[6].

W początkowym okresie okupacji hitlerowskiej od 3 października 1939 r. w mieście stacjonowała niemiecka 54 kompania strzelców krajowych (Landschützen) z okolic Stuttgartu, która z końcem marca 1940 r. została przeniesiona do Sanoka[7].

W następnych latach II wojny światowej w okolicach Ciężkowic działały jednostki Armii Krajowej.

W 2003 r. oddano do użytku halę sportową. W 2021 roku oddano do użytku park zdrojowy imienia burmistrza Zbigniewa Jurkiewicza, w którym stosowana jest hydroterapia według metody księdza Sebastiana Kneippa.

Turystyka

W pobliżu znajduje się rezerwat przyrody Skamieniałe Miasto z licznymi ostańcami skalnymi.

Do najciekawszych obiektów należą:

Na przeciwnym, zachodnim brzegu rzeki Białej, w sąsiedniej Kąśnej Dolnej, znajduje się dworek Ignacego Jana Paderewskiego otoczony parkiem, gdzie odbywają się koncerty „Muzyczne Spotkania u Paderewskiego”. Artysta przyczynił się do rozwoju życia kulturalnego miasta, m.in. ufundował budynek, fortepian i książki dla założonego przy Rynku 15 Klubu Inteligencji Obywatelskiej[9].

Szlaki turystyczne

 Osobny artykuł: Wodospad Czarownic.

Przez Ciężkowice przebiegają szlaki:

Demografia

 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Ciężkowicami.

Liczba ludności

  • 1900 - 1 856
  • 1910 - 2 014
  • 1925 - 1 934
  • 1933 - 2 079
  • 1950 - 1 811
  • 1960 - 1 908
  • 1970 - 1 936
  • 1978 - 2 035
  • 1988 - 2 183 [10]
  • 1998 - 2 478
  • 1999 - 2 366
  • 2000 - 2 337
  • 2001 - 2 367
  • 2002 - 2 369
  • 2003 - 2 400
  • 2004 - 2 407
  • 2005 - 2 387
  • 2006 - 2 389
  • 2007 - 2 421
  • 2008 - 2 395
  • 2009 - 2 393
  • 2010 - 2 387
  • 2011 - 2 493
  • 2012 - 2 480
  • 2013 - 2 483
  • 2014 - 2 496
  • 2015 - 2 485
  • 2016 - 2 454
  • 2017 - 2 470
  • 2018 - 2 469
  • 2019 - 2 479
  • 2020 - 2 447
  • 2021 - 2 444 [11]

Wykres zmian liczby ludności

Piramida wieku mieszkańców

  • Piramida wieku mieszkańców Ciężkowic w 2014 roku[12].


Sport

W Ciężkowicach działają dwa kluby sportowe:

  • KS Ciężkowianka Ciężkowice – klub piłkarski – Klasa B, grupa Tarnów IV (2022/23)[13],
  • LUKS Orzeł Ciężkowice – klub siatkarski – II małopolska liga siatkówki mężczyzn.

Przypisy

  1. a b c Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym. Stan w dniu 30 czerwca [online], Główny Urząd Statystyczny, 16 października 2023 [dostęp 2024-01-10] .
  2. Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym. Stan w dniu 30 VI 2012 r.
  3. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 26–27.
  4. Anna Berdecka, Nowe lokacje miast królewskich w Małopolsce w latach 1333–1370 : chronologia i rozmieszczenie, w: Przegląd Historyczny, T. 65 (1974), z. 4, tabela 1 po s. 617.
  5. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, s. 94.
  6. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 października 1997 r. w sprawie zmiany granic, nazw i siedzib władz niektórych gmin oraz nadania statusu miasta niektórym miejscowościom w województwach: bielskim, olsztyńskim, piotrkowskim, rzeszowskim, tarnobrzeskim, tarnowskim i włocławskim. (Dz.U. z 1997 r. nr 130, poz. 847).
  7. Adam Bartosz: Pogórze i Łemkowszczyzna na zdjęciach niemieckiego żołnierza [w:] "Płaj. Almanach karpacki". T. 19, jesień 1999 ISBN 83-85258-21-3, s. 136-148
  8. PiotrP. Rutka PiotrP., Mistrz Paderewski zasiadł przy fortepianie na ciężkowickim rynku [online], Pogórze24.pl, 4 maja 2018 [dostęp 2018-10-11] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-11] .
  9. Encyklopedia Ciężkowic - Postacie [online], www.encyklopedia.ciezkowice.pl [dostęp 2022-08-13] .
  10. Monografie - Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania im. Stanisława Leszczyńskiego, strona 561
  11. Ciężkowice w liczbach, - Polska w liczbach [dostęp 2019-04-07 liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  12. Ciężkowice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-10] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  13. Klasa B 2022/2023, grupa: Tarnów IV [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-08-13] .

Linki zewnętrzne

  • Historia Żydów w Ciężkowicach na portalu Wirtualny Sztetl
  • Rynek w Ciężkowicach – obraz z kamery
  • Muzeum Przyrodnicze
  • Wokół rezerwatu Skamieniałe Miasto
  • Ciężkowice 2 (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 701 .
  • Encyklopedia Ciężkowic
  • p
  • d
  • e
Gmina Ciężkowice
  • Siedziba gminy: Ciężkowice
Miasto
  • Ciężkowice
Wsie
Integralne
części wsi
  • Borys
  • Budzyń
  • Bugaj
  • Ćwierć
  • Dół (Bruśnik)
  • Dół (Falkowa)
  • Dół (Kipiszna)
  • Dół (Ostrusza)
  • Drążkówka
  • Dwór
  • Działy
  • Folwark
  • Gatna
  • Góra (Falkowa)
  • Góra (Ostrusza)
  • Góra-Wieś (Siekierczyna)
  • Góra-Wieś (Zborowice)
  • Górki
  • Góry
  • Gubernia
  • Jaskówka
  • Karczemne
  • Koło Kościoła
  • Korzenie
  • Kutybówka
  • Lampówki
  • Leszcze
  • Lichwianki
  • Lipie
  • Lipki
  • Łazy
  • Miasteczko
  • Na Folwarku
  • Na Pańskim
  • Nad Białą
  • Nowy Świat
  • Olechówka
  • Padoły
  • Piekarzówka
  • Piekło
  • Podcisowiec
  • Podlas
  • Podlas Dolny
  • Podlas Górny
  • Podoliny
  • Pogórze
  • Przybyłów
  • Przymiarki
  • Skałówki
  • Sobalikówka
  • Sośliny
  • Stępniak
  • Styrki
  • Turkówki
  • Wądoły
  • Wieś
  • Wolackie
  • Za Dworem
  • Za Rolą
  • Zadworze
  • Zagórze (Bruśnik)
  • Zagórze (Falkowa)
  • Zagórze (Kąśna Dolna)
  • Zagórze (Kąśna Górna)
  • Zagórze (Pławna)
  • Zagórze Małe
  • Zagórze Wielkie
  • Zakościele
  • Zalesie
  • Zawodzie
  • Zimna Wódka

  • p
  • d
  • e
Miasta
Gminy miejsko-wiejskie
  • Ciężkowice
  • Radłów
  • Ryglice
  • Tuchów
  • Wojnicz
  • Zakliczyn
  • Żabno
Gminy wiejskie
  • Gromnik
  • Lisia Góra
  • Pleśna
  • Rzepiennik Strzyżewski
  • Skrzyszów
  • Szerzyny
  • Tarnów
  • Wierzchosławice
  • Wietrzychowice

Herb powiatu tarnowskiego

  • p
  • d
  • e
Powiat grybowski (1920–1932)
Przynależność wojewódzka
  • woj. krakowskie
Miasta / Prawa miejskie (1920–32)
Miasteczka (1920–32)
Gminy miejskie (1920–32)
Gminy wiejskie jednostkowe
  1. a b c d e f g h i j k l w 1932 gmina przyłączona do powiatu tarnowskiego
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae w 1932 gmina przyłączona do powiatu nowosądeckiego
  3. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x w 1932 gmina przyłączona do powiatu gorlickiego
  • p
  • d
  • e
Powiat tarnowski (1920–1975) (► GG)
Przynależność wojewódzka
Miasta / Prawa miejskie (1920–34 )
Miasteczka (1920–34)
Gminy miejskie (1920–39 i 1945–75)
Gminy wiejskie zbiorowe
(1934–39, 1945–54 i 1973–75)
  • Ciężkowice
  • Gromnik
  • Gumniska (do 1954)
  • Klikowa (do 1951)
  • Lisia Góra
  • Łęg Tarnowski (od 1951)
  • Mościce (do 1954)
  • Pleśna
  • Radłów (od 1973)
  • Ryglice
  • Skrzyszów (od 1973)
  • Tarnów (od 1973)
  • Tuchów
  • Wierzchosławice
Gromady
(1954–72)
  • Bistuszowa-Uniszowa (1954–57)
  • Bobrowniki Małe (1954–59)
  • Bogoniowice (1954–57)
  • Bogumiłowice (1954–72)
  • Bruśnik (1954–72)
  • Brzozowa (1954–62)
  • Ciężkowice (1954–72)
  • Dąbrówka Tuchowska (1954–72)
  • Gromnik (1954–72)
  • Janowice (1954–72)
  • Jastrzębia (1954–72)
  • Jodłówka Tuchowska (1954–61)
  • Joniny (1954–61)
  • Karwodrza (1954–61)
  • Krzyż (1954–57)
  • Lichwin (1954–59)
  • Lisia Góra (1954–72)
  • Lubcza ( 1958–72)
  • Łęg Tarnowski (1954–72)
  • Łękawica (1954–61)
  • Łowczów (1954–61)
  • Łukowa (1954–59)
  • Meszna Opacka (1954–59)
  • Niedomice (1954–72)
  • Pleśna (1954–72)
  • Pogórska Wola (1954–61)
  • Radlna (1954–59)
  • Radłów (1954–72)
  • Ryglice (1954–72)
  • Rzepiennik Marciszewski (1954–57)
  • Rzuchowa (1954–59)
  • Siedliska (1954–68)
  • Siemiechów (1954–61)
  • Siemiechów (1962–72)
  • Skrzyszów (1954–72)
  • Szczepanowice (1954–61)
  • Szynwałd (1954–72)
  • Tarnowiec (1954–72)
  • Tuchów (1961–72)
  • Wierzchosławice (1954–72)
  • Wola Rzędzińska (1954–72)
  • Zaczarnie (1954–59)
  • Zalasowa (1954–60)
  • Zborowice (1954–59)
  • Zbylitowska Góra (1954–61)
  • Zgłobice (1961–72)
  • Żukowice Nowe (Nowe Żukowice) (1954–72)
  • Żukowice Stare (1954–59)
Gminy (1939–45)
Miejskie
Wiejskie
  • Bolesław (←→)
  • Borzęcin (←→)
  • Ciężkowice
  • Czchów (←→)
  • Dąbrowa (←→)
  • Dębno (←→)
  • Gręboszów (←→)
  • Gromnik
  • Gumniska
  • Iwkowa (←→)
  • Klikowa
  • Lisia Góra
  • Mędrzechów (←→)
  • Mościce
  • Okocim (←→)
  • Otfinów (←→)
  • Pleśna
  • Radgoszcz (←→)
  • Radłów (←→)
  • Ryglice
  • Szczepanów (←→)
  • Szczucin (←→)
  • Szczurowa (←→)
  • Tuchów
  • Uszew (←→)
  • Wierzchosławice
  • Wietrzychowice (←→)
  • Wojnicz (←→)
  • Zakliczyn (←→)
  • p
  • d
  • e
Miasta i miasteczka zdegradowane reformą gminną z 1933–1934

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich / praw miasteczka / praw osiedla; (2) wytłuszczono miasta/osiedla trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast; (4) OTPosiedle typu miejskiego; (5) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Gminy miejskie
  • Bnin (1395–1934)
  • Boćki (1509–1934)
  • Brzostek (1367–1934, od 2009)
  • Budzyń (1458–1934, od 2021)
  • Ciężkowice (1348–1934, od 2000)
  • Czarny Dunajec (1879–1896, 1925–1934, od 2023)
  • Dobrzyca (1440–1934, od 2014)
  • Gąsawa (1388–1934, od 2024)
  • Gębice (1425–1934)
  • Jagielnica (1518–1934)
  • Jaraczewo (1519–1934, od 2016)
  • Jazłowiec (1519–1934)
  • Kopanica (1450–1934)
  • Lanckorona (1366–1934)
  • Łohiszyn (1570–1934, od 1959OTP)
  • Mielnik (1440–1934)
  • Mieścisko (1474–1934, od 2024)
  • Narew (1529–1934)
  • Niżankowice (1431–1934, od 1940OTP)
  • Nowe Miasto nad Wartą (1283–1934)
  • Nowy Dwór (1578–1934)
  • Nowy Wiśnicz (1616–1934, od 1994)
  • Obrzycko (1458–1934, od 1990)
  • Odelsk (1546–1934)
  • Piaski (1775–1934)
  • Powidz (1243–1934)
  • Rogowo (1380–1580, 1672–1934)
  • Rostarzewo (1752–1934)
  • Rychtal (1294–1934, od 2024)
  • Ryczywół (1426–1934)
  • Rynarzewo (1299–1934)
  • Stara Sól (1557–1934, od 1940OTP)
  • Szereszów (1569–1934, od 1940OTP)
  • Święciechowa (1277–1934)
  • Ulanów (1616–1934, 1941–1945, od 1958)
  • Uście Solne (1616–1934)
  • Władysławów (1727–1870, 1919–1934)
  • Wojnicz (1369–1934, od 2007)
  • Zaniemyśl (1742–1934, 1940–1948)
Gminy wiejskie
z prawami miejskimi
Gminy wiejskie
z prawami miasteczka

Źródła: Dz.U. z 1933 r. nr 35, poz. 294, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 422, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 420, Dymitrow M., 2015, Pojęcie miejskości w świetle reformy gminnej w Polsce międzywojennej, [in] Krzysztofik R., Dymitrow M. (Eds), Degraded and restituted towns in Poland: Origins, development, problems / Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy, University of Gothenburg, Gothenburg, s. 61–63 / 65–115.

Kontrola autorytatywna (miasto):
  • VIAF: 23145424503786831129
  • GND: 7680191-3
  • NKC: ge1033963