Konkolniki
Kościół św. Marii Magdaleny | |||
Państwo | Ukraina | ||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Rejon | halicki | ||
Powierzchnia | 18,131 km² | ||
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Nr kierunkowy | +380 03431 | ||
Kod pocztowy | 77143 | ||
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego | |||
Położenie na mapie Ukrainy | |||
49°11′07″N 24°48′39″E/49,185278 24,810833 | |||
|
Konkolniki lub Kąkolniki (ukr. Кукільники, trans. Kukilnyky) – wieś w rejonie halickim obwodu iwanofrankiwskiego. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Konkolniki w powiecie rohatyńskim województwa stanisławowskiego.
W granicach Konkolnik znajduje się dawniej samodzielna wieś Słobódka Konkolnicka.
Historia
Wieś weszła w skład uposażenia arcybiskupów lwowskich dzięki nadaniu księcia Władysława Opolczyka w 1386 roku. Parafia została ufundowana w 1421 roku przez biskupa Jana Półkozica Rzeszowskiego. W latach 1618-1620 kościół i wieś zostały zniszczone podczas najazdów turecko-tatarskich.
Latem 1939 odbyło się w Konkolnikach Gminne Święto Teatrów i Chórów Ludowych[1].
Zabytki
- zamek[2]
- kościół św. Marii Magdaleny konsekrowany w 1782 roku, w stylu barokowym, proj. przypuszczalnie Piotra Polejowskiego, obecnie w stanie ruiny
Przypisy
Bibliografia
- Andrzej Betlej: Kościół parafialny w Kąkolnikach. [W:] Sztuka kresów wschodnich: materiały sesji naukowej. T. II. Kraków, 1996, s. 213-230. [dostęp 2016-12-22]
Linki zewnętrzne
- Kąkolniki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 940 .
- Zamek w Kąkolnikiach (Konkolnikach)
- Konkolniki na stronie Rady Najwyższej Ukrainy (ukr.)
- p
- d
- e
- Siedziba powiatu – Rohatyn
Przynależność wojewódzka |
|
---|---|
Miasta / Prawa miejskie (1920–34 →) | |
Miasteczka (1920–34) |
|
Gminy miejskie (1920–39 →) | |
Gminy wiejskie zbiorowe (1934–39 →) |
|
- p
- d
- e
Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich / praw miasteczka / praw osiedla; (2) wytłuszczono miasta/osiedla trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast; (4) OTP – osiedle typu miejskiego; (5) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.
Gminy miejskie |
|
---|---|
Gminy wiejskie z prawami miejskimi |
|
Gminy wiejskie z prawami miasteczka |
|
Źródła: Dz.U. z 1933 r. nr 35, poz. 294, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 422, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 420, Dymitrow M., 2015, Pojęcie miejskości w świetle reformy gminnej w Polsce międzywojennej, [in] Krzysztofik R., Dymitrow M. (Eds), Degraded and restituted towns in Poland: Origins, development, problems / Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy, University of Gothenburg, Gothenburg, s. 61–63 / 65–115.