Krzywcze

Krzywcze
Кривче
Ilustracja
Zamek w Krzywczach
Herb
Herb
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Rejon

czortkowski

Powierzchnia

7,183 km²

Wysokość

225 m n.p.m.

Populacja (2001)
• liczba ludności


1865[1]

Nr kierunkowy

+380-3541

Kod pocztowy

48741

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Krzywcze”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Krzywcze”
Ziemia48°41′58″N 26°06′14″E/48,699444 26,103889
Multimedia w Wikimedia Commons

Krzywcze (ukr. Кривче, Krywcze) – wieś na Podolu, w rejonie czortkowskim[2] obwodu tarnopolskiego. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Krzywcze Górne w powiecie borszczowskim województwa tarnopolskiego.

W latach 1943-1945 Niemcy i Ukraińska Policja Pomocnicza zamordowali na miejscu lub wywieźli z wioski do obozów zagłady 400 Żydów, a nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali 20 Polaków[3].

W pobliżu znajduje się Jaskinia Kryształowa o długości 22 km udostępniona do zwiedzania oraz źródła mineralne, które wykorzystywano w lecznictwie już od XVII w.[4] Wejście do jaskini znajduje się na zboczu jaru rzeczki Cyganki. Była ona znana i powszechnie odwiedzana już w latach międzywojennych. W 1938 r. reklamowano ją w ten sposób: Jaskinie posiadają około 12 km. podziemnych chodników, z których 4 jest dostępnych zwiedzającym, oraz 8 sal, pokrytych przepięknymi kryształami gipsu, bądź w formie pęków kryształów, wykwitów śnieżnych, przeźroczystych szyb, bądź też w formie głazów i bloków o fantastycznych kształtach. Kryształy barwy białej i żółtej mienią się w świetle przepiękną skalą kolorów. Jaskinie zaliczające się do osobliwości europejskich, są całkowicie udostępnione dla publiczności i licznie zwiedzane, przewodnik oprowadza zwiedzających w ciągu trzech godzin.[5]

Bazą dla odwiedzających jaskinię było schronisko turystyczne Podolskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, urządzone w baszcie niedalekiego zamku z XVII wieku[5].

Zabytki

Zamek w Krzywczach. Schemat
  • zamek w Krzywczach z pierwszej połowy XVII w.
  • Kościół pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny ufundowany w 1650 roku przez Stanisława Kątskiego, który powstał w wyniku przebudowy dawnej prochowni zamkowej. Kościół ma cechy renesansowe. Nad portalem umieszczona jest tablica fundacyjna. W podziemiach znajdowały się grobowce rodziny Golejewskich. Po 1945 roku kościół służył jako magazyn, obecnie przywrócono mu funkcje kultowe.
  • cerkiew drewniana pw. Wniebowstąpienia Pańskiego z 1760 r. (przebudowana w 1927 roku)
  • cerkiew murowana pw. Opieki Bogurodzicy (Pokrowy) z 1856 r.[4]

Przypisy

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu tarnopolskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
  2. Постанова Верховної Ради України від 17 липня 2020 року № 807-IX "Про утворення та ліквідацію районів" [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-12]  (ukr.).
  3. HenrykH. Komański HenrykH., SzczepanS. Siekierka SzczepanS., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 44, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487 .
  4. a b Aleksander Strojny, Krzysztof Bzowski, Artur Grossman: Ukraina zachodnia: tam szum Prutu, Czeremoszu.... Kraków: Wyd. Bezdroża, 2005, s. 305–306. ISBN 83-921981-6-6.
  5. a b b. aut.. Podole zaprasza turystów. „Wschód. Lwów, Stanisławów, Tarnopol”. R. III (nr 88), s. 1-2, 30 czerwca 1938. (pol.). 

Bibliografia

  • Ukraina zachodnia: tam szum Prutu, Czeremoszu... / zespół red. A. Strojny, K. Bzowski, A. Grossman. Kraków: Wyd. Bezdroża, 2005, s. 305–306ю ISBN 83-921981-6-6.

Linki zewnętrzne

  • Krzywcze, mko i wś, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 802 .
  • położenie na mapie
  • zdjęcia z Krzywcza i jaskini
  • p
  • d
  • e
Powiat borszczowski (1920–1939)
Przynależność wojewódzka
Miasta / Prawa miejskie (1920–34 )
Miasteczka (1920–34)
Gminy miejskie (1920–39 )
Gminy wiejskie zbiorowe
(1934–39 )
  • Bilcze Złote
  • Dźwiniaczka
  • Germakówka
  • Głęboczek
  • Gusztyn
  • Jezierzany
  • Korolówka
  • Krzywcze Górne
  • Kudryńce
  • Okopy Świętej Trójcy
  • Szuparka
  • Turylcze
  • Uście Biskupie
  • Wołkowce
  • p
  • d
  • e
Miasta i miasteczka zdegradowane reformą gminną z 1933–1934

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich / praw miasteczka / praw osiedla; (2) wytłuszczono miasta/osiedla trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast; (4) OTPosiedle typu miejskiego; (5) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Gminy miejskie
  • Bnin (1395–1934)
  • Boćki (1509–1934)
  • Brzostek (1367–1934, od 2009)
  • Budzyń (1458–1934, od 2021)
  • Ciężkowice (1348–1934, od 2000)
  • Czarny Dunajec (1879–1896, 1925–1934, od 2023)
  • Dobrzyca (1440–1934, od 2014)
  • Gąsawa (1388–1934, od 2024)
  • Gębice (1425–1934)
  • Jagielnica (1518–1934)
  • Jaraczewo (1519–1934, od 2016)
  • Jazłowiec (1519–1934)
  • Kopanica (1450–1934)
  • Lanckorona (1366–1934)
  • Łohiszyn (1570–1934, od 1959OTP)
  • Mielnik (1440–1934)
  • Mieścisko (1474–1934, od 2024)
  • Narew (1529–1934)
  • Niżankowice (1431–1934, od 1940OTP)
  • Nowe Miasto nad Wartą (1283–1934)
  • Nowy Dwór (1578–1934)
  • Nowy Wiśnicz (1616–1934, od 1994)
  • Obrzycko (1458–1934, od 1990)
  • Odelsk (1546–1934)
  • Piaski (1775–1934)
  • Powidz (1243–1934)
  • Rogowo (1380–1580, 1672–1934)
  • Rostarzewo (1752–1934)
  • Rychtal (1294–1934, od 2024)
  • Ryczywół (1426–1934)
  • Rynarzewo (1299–1934)
  • Stara Sól (1557–1934, od 1940OTP)
  • Szereszów (1569–1934, od 1940OTP)
  • Święciechowa (1277–1934)
  • Ulanów (1616–1934, 1941–1945, od 1958)
  • Uście Solne (1616–1934)
  • Władysławów (1727–1870, 1919–1934)
  • Wojnicz (1369–1934, od 2007)
  • Zaniemyśl (1742–1934, 1940–1948)
Gminy wiejskie
z prawami miejskimi
Gminy wiejskie
z prawami miasteczka

Źródła: Dz.U. z 1933 r. nr 35, poz. 294, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 422, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 420, Dymitrow M., 2015, Pojęcie miejskości w świetle reformy gminnej w Polsce międzywojennej, [in] Krzysztofik R., Dymitrow M. (Eds), Degraded and restituted towns in Poland: Origins, development, problems / Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy, University of Gothenburg, Gothenburg, s. 61–63 / 65–115.