Krasiczyn

Zobacz też: Krasiczyn w innych znaczeniach tej nazwy.
Krasiczyn
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

przemyski

Gmina

Krasiczyn

Liczba ludności (2019)

609[2]

Strefa numeracyjna

16

Kod pocztowy

37-741[3]

Tablice rejestracyjne

RPR

SIMC

0604784[4]

Położenie na mapie gminy Krasiczyn
Mapa konturowa gminy Krasiczyn, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Krasiczyn”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Krasiczyn”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Krasiczyn”
Położenie na mapie powiatu przemyskiego
Mapa konturowa powiatu przemyskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Krasiczyn”
Ziemia49°46′37″N 22°39′09″E/49,776944 22,652500[1]
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Krasiczyn
Zamek w Krasiczynie
Herb Krasiczyna

Krasiczyn – wieś (dawniej miasteczko) w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, siedziba gminy Krasiczyn[5][4], nad Sanem 10 km na zachód od Przemyśla, u podnóża Pogórza Przemyskiego.

Integralne części wsi

Integralne części wsi Krasiczyn[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0604790 Browar część wsi
0604809 Komara część wsi
0604815 Rządcówka część wsi
0604821 Zamek część wsi

Historia

 Zobacz też kategorię: Ludzie związani z Krasiczynem.

W XV w. wioska nosiła nazwę Śliwnica. W 1525 r. właścicielem wsi został Jakub z Siecina, który istniejący dwór obronny zaczął przekształcać w zamek. W tym czasie zabudowania składały się z budynku bramnego, dworu i zabudowań gospodarczych. Całość otaczały wał i fosa.

Nazwisko Krasicki zostało przyjęte przez potomków Jakuba. Stryj biskupa przemyskiego Stanisława Jakub Siecieński zwany Trąbą osiedlił się w województwie ruskim, a następnie ożenił z Barbarą Orzechowską herbu Oksza, właścicielką Śliwnicy. Jego synowie zaczęli się pisać następnie Krasickimi z Siecina, od nazwy pobliskiej wsi Krasice.

W dalszym etapie zamek i pobliską wieś nazwano od nazwiska właściciela – Krasiczyn (ok. 1602), natomiast miano Śliwnicy zaczęła nosić oddzielna część wsi, obecnie sąsiednia wioska.

Założycielem miasteczka Krasiczyn, które powstawało w latach 1615–1620, był kasztelan przemyski Stanisław Krasicki, syn Jakuba.

Miasto wraz z dobrami Krasiczyn, leżące w ziemi przemyskiej należało do wojewody sandomierskiego i lubelskiego Jana Tarły od 1724 roku[6].

Była dawną rezydencją magnaterii polskiej.

Krasiczyn uzyskał lokację miejską około 1620 roku, zdegradowany przed 1919 rokiem[7].

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie przemyskim w województwie lwowskim.

W latach 1943–1947 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 65 Polaków, w tym kilkunastu żołnierzy Wojska Polskiego i milicjantów. Spalili też większość gospodarstw[8].

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Krasiczyn, następnie gminy Krasiczyn. W latach 1975–1998 wieś położona była w województwie przemyskim.

Zamek w Krasiczynie

 Osobny artykuł: Zamek w Krasiczynie.

Od końca XVI w. Stanisław Krasicki i kolejny właściciel, Marcin Krasicki, rozbudowali i przekształcili surową warowną siedzibę w obronny zespół pałacowy na planie prostokąta, otoczony murem obronnym z czterema narożnymi basztami. Wzdłuż muru, po wschodniej stronie, pobudowano nowe skrzydło mieszkalne.

Charakterystyczne dla zamku są 4 odmienne wieże narożne: Boska, Papieska, Królewska i Szlachecka. Miały one odzwierciedlać wieczny porządek oraz role Kościoła, króla, papieża i szlachty. Baszta Boska z kopułą na szczycie mieściła kaplicę. Basztę Papieską wieńczy attyka. Znajdowały się w niej pokoje gościnne przeznaczone dla wysokich dostojników kościelnych. W Baszcie Królewskiej mieściły się apartamenty królewskie. Baszta Szlachecka jest zwieńczona koroną.

W 1940 na terenie zamku filmowcy radzieccy kręcili antypolski film pt. „Wiatr ze wschodu”, uzasadniający inwazję ZSRR na Polskę 17 września 1939.

Obecnie w zamku znajdują się hotel i restauracja. Niektóre części zamku są udostępnione do zwiedzania w grupach z przewodnikiem.

Na zamku w Krasiczynie urodził się arcybiskup krakowski, kardynał Adam Stefan Sapieha.

Pozostałe zabytki

Zasłużeni dla Krasiczyna

  • Wojciech Mroczko – długoletni naczelnik gminy Krasiczyn.
  • Stanisław Bartmiński – duchowny rzymskokatolicki, prałat, proboszcz parafii Krasiczyn w latach 1970-2007.
  • Florian Zając – kapelan AK, działacz państwa podziemnego, więzień Wronek.
  • Józef Zwoliński – długoletni naczelnik i wójt gminy Krasiczyn.

Komunikacja

Przez Krasiczyn przebiega droga krajowa nr 28 Zator – WadowiceNowy SączGorliceBieczJasłoKrosnoSanokMedyka.

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 61306
  2. Raport o stanie gminy w roku 2019. Stan ludności 31.12.2019 str. 7 [dostęp 2022-01-22]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 613 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Wiesław Bondyra, Dobra ziemskie Tarłów w Małopolsce w czasach saskich, w: Tarłowie. Z dziejów kulturalnych, gospodarczych i politycznych rodu, Janowiec 2009, s. 52.
  7. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 42-43.
  8. SzczepanS. Siekierka SzczepanS., HenrykH. Komański HenrykH., KrzysztofK. Bulzacki KrzysztofK., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 710-711, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .

Linki zewnętrzne

  • Krasiczyn – Zespół Zamkowo-Parkowy
  • Krasiczyn, miasteczko, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 612 .
  • Archiwalne widoki miejscowości w bibliotece Polona
  • p
  • d
  • e
Gmina Krasiczyn
Wsie
Integralne
części wsi
  • Browar
  • Długie
  • Dolny Młyn
  • Dybawka Dolna
  • Dybawka Górna
  • Feniki
  • Garb
  • Górny Młyn
  • Góry
  • Komara
  • Kopiwnica
  • Łany
  • Łapajówka
  • Łysa Góra
  • Nagórczany
  • Pod Garbem
  • Podmazury
  • Poręba
  • Rządcówka
  • Tartak
  • Wesołówka
  • Wygoda
  • Zagrabiec
  • Zamek

  • p
  • d
  • e
Powiat przemyski (1920–39 i 1941–75) (► II RP) (► GG)
Przynależność wojewódzka
Miasta / Prawa miejskie (1920–34 )
Miasteczka (1920–34)
Gminy miejskie (1920–39 i 1945–75)
Gminy wiejskie zbiorowe
(1934–39, 1944–54 i 1973–75)
  • Bircza ( 1941[B]–54)
  • Bircza (od 1973)
  • Dubiecko[A]
  • Fredropol (od 1944)
  • Hermanowice (do 1939[C])
  • Krasiczyn (od 1944)
  • Krzywcza[A]
  • Kuńkowce (do 1939 i 1944–54)
  • Kuźmina ( 1941[B]–54)
  • Medyka (do 1944 → i ←[D]od 1948)
  • Miżyniec (do 1944 )
  • Niżankowice (do 1944 )
  • Olszany (do 1944)
  • Orły (od 1973)
  • Orzechowce (do 1954)
  • Popowice (do 1944 [D])
  • Prałkowce (do 1939)
  • Przemyśl (od 1942)
  • Rybotycze ( 1941[B]–54)
  • Stubno (do 1939 i od 1944[C])
  • Wojtkowa ( 1941[B]–51 )
  • Żohatyn ( 1941[B]–54)
  • Żurawica (do 1939[A]i od 1944)
Gromady
(1954–72)
  • Babice (1954–72)
  • Bachorzec (1954–72)
  • Bircza (1954–72)
  • Bolestraszyce (1954–59)
  • Buszkowice (1954–59)
  • Drohobyczka (1954–61)
  • Dubiecko (1954–72)
  • Fredropol (1954–72)
  • Grochowce (1954–59)
  • Hermanowice (1954–72)
  • Huwniki (1969–72)
  • Kalników (1954 → i ← 1961–72)
  • Kaszyce(1961)
  • Krasiczyn (1954–72)
  • Krówniki (1954–72)
  • Krzywcza (1954–72)
  • Kuńkowce (1954–72)
  • Kuźmina (1954–59)
  • Leszczawa Dolna (1954–72)
  • Lipa (1954–61)
  • Maćkowice (1954–72)
  • Medyka (1954–72)
  • Nienadowa (1954–72)
  • Nowosiółki Dydyńskie (1954–68)
  • Olszany (1957–72)
  • Orły (1954 → i ← 1961–72)
  • Orzechowce (1954–68)
  • Piątkowa (1954–61)
  • Pikulice (1954–72)
  • Poździacz (1954–61)
  • Prałkowce (1954–59)
  • Przekopana (1954–61)
  • Rokszyce (1954–57)
  • Rybotycze (1954–68)
  • Sielnica (1954–60)
  • Stubno (1954 → i ← 1961–72)
  • Sufczyna (1954–72)
  • Trójczyce (1954 → i ← 1961–72)
  • Walawa (1954 (i 1961))
  • Wyszatyce (1954–72)
  • Żohatyn (1961–72)
  • Żurawica (1954–72)
Gminy (1941–44)
Miejskie[B]
Wiejskie[E][B]
  1. a b c d e f g obszar częściowo przecięty granicą GG–ZSRR 1939–41
  2. a b c d e f g strzałki wsteczne dotyczą stanu z 1 września 1939
  3. a b obszar gminy w granicach z 1939, zniesionej podczas wojny, częściowo przecięty granicą PRL–ZSRR 1944
  4. a b c d obszar częściowo przecięty granicą PRL–ZSRR 1944
  5. kursywą opisano gminy utworzone przez władze hitlerowskie
  • p
  • d
  • e
Miasta i miasteczka zdegradowane reformą gminną z 1933–1934

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich / praw miasteczka / praw osiedla; (2) wytłuszczono miasta/osiedla trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast; (4) OTPosiedle typu miejskiego; (5) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Gminy miejskie
  • Bnin (1395–1934)
  • Boćki (1509–1934)
  • Brzostek (1367–1934, od 2009)
  • Budzyń (1458–1934, od 2021)
  • Ciężkowice (1348–1934, od 2000)
  • Czarny Dunajec (1879–1896, 1925–1934, od 2023)
  • Dobrzyca (1440–1934, od 2014)
  • Gąsawa (1388–1934, od 2024)
  • Gębice (1425–1934)
  • Jagielnica (1518–1934)
  • Jaraczewo (1519–1934, od 2016)
  • Jazłowiec (1519–1934)
  • Kopanica (1450–1934)
  • Lanckorona (1366–1934)
  • Łohiszyn (1570–1934, od 1959OTP)
  • Mielnik (1440–1934)
  • Mieścisko (1474–1934, od 2024)
  • Narew (1529–1934)
  • Niżankowice (1431–1934, od 1940OTP)
  • Nowe Miasto nad Wartą (1283–1934)
  • Nowy Dwór (1578–1934)
  • Nowy Wiśnicz (1616–1934, od 1994)
  • Obrzycko (1458–1934, od 1990)
  • Odelsk (1546–1934)
  • Piaski (1775–1934)
  • Powidz (1243–1934)
  • Rogowo (1380–1580, 1672–1934)
  • Rostarzewo (1752–1934)
  • Rychtal (1294–1934, od 2024)
  • Ryczywół (1426–1934)
  • Rynarzewo (1299–1934)
  • Stara Sól (1557–1934, od 1940OTP)
  • Szereszów (1569–1934, od 1940OTP)
  • Święciechowa (1277–1934)
  • Ulanów (1616–1934, 1941–1945, od 1958)
  • Uście Solne (1616–1934)
  • Władysławów (1727–1870, 1919–1934)
  • Wojnicz (1369–1934, od 2007)
  • Zaniemyśl (1742–1934, 1940–1948)
Gminy wiejskie
z prawami miejskimi
Gminy wiejskie
z prawami miasteczka

Źródła: Dz.U. z 1933 r. nr 35, poz. 294, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 422, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 420, Dymitrow M., 2015, Pojęcie miejskości w świetle reformy gminnej w Polsce międzywojennej, [in] Krzysztofik R., Dymitrow M. (Eds), Degraded and restituted towns in Poland: Origins, development, problems / Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy, University of Gothenburg, Gothenburg, s. 61–63 / 65–115.

Kontrola autorytatywna (wieś w Polsce):