Rainer Woelki

Rainer Maria Woelki
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego Nos sumus testes
My jesteśmy świadkami
Kraj działania

Niemcy

Data i miejsce urodzenia

18 sierpnia 1956
Kolonia

Arcybiskup Kolonii
Okres sprawowania

od 2014

Arcybiskup Berlina
Okres sprawowania

2011–2014

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Diakonat

20 czerwca 1984

Prezbiterat

14 czerwca 1985

Nominacja biskupia

24 lutego 2003

Sakra biskupia

30 marca 2003

Kreacja kardynalska

18 lutego 2012
Benedykt XVI

Kościół tytularny

S. Giovanni Maria Vianney

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

30 marca 2003

Miejscowość

Kolonia

Miejsce

Katedra św. Piotra i NMP

Konsekrator

Joachim Meisner

Współkonsekratorzy

Klaus Dick
Norbert Trelle

Konsekrowani biskupi
Wolfgang Ipolt 28 sierpnia 2011
Rolf Steinhäuser 10 stycznia 2016
Georg Bätzing 18 września 2016
Współkonsekrowani biskupi
Heiner Koch 7 maja 2006
Stefan Heße 14 marca 2015
Peter Kohlgraf 27 sierpnia 2017

Rainer Maria Woelki (ur. 18 sierpnia 1956 w Kolonii) – niemiecki biskup rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita koloński, kardynał, doktor teologii.

Życiorys

Urodził się w Kolonii w rodzinie pochodzącej z Warmii, która zmuszona była opuścić Frombork (niem. Frauenburg) w 1945 roku.

Studia filozoficzne i teologiczne skończył w Bonn i Fryburgu. 14 czerwca 1985 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk kard. Josepha Höffnera. Inkardynowany do archidiecezji kolońskiej, został wikariuszem w Neuss. W 1989 został kapelanem wojskowym w Münster, zaś kilka miesięcy później otrzymał nominację na wikariusza w Ratingen, gdzie pracował przez pół roku. Od 1990 służył przy boku kard. Joachima Meisnera jako osobisty sekretarz. W 1997 został dyrektorem Collegium Albertinum w Bonn[1]. W 2000 obronił pracę doktorską na Uniwersytecie św. Krzyża w Rzymie.

Episkopat

24 lutego 2003 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji kolońskiej, ze stolicą tytularną Scampa[2]. Sakry biskupiej udzielił mu w katedrze kolońskiej kard. Joachim Meisner. Jako biskup odpowiadał m.in. za formację diakonów stałych, a także za północną część archidiecezji[1].

2 lipca 2011 papież Benedykt XVI mianował go arcybiskupem metropolitą Berlina[3]. Ingres do katedry św. Jadwigi odbył się 27 sierpnia 2011[1].

6 stycznia 2012 roku otrzymał nominację kardynalską ogłoszoną przez papieża Benedykta. 18 lutego 2012 roku na zwyczajnym konsystorzu zwołanym przez papieża Benedykta XVI otrzymał biret i pierścień kardynalski oraz kościół kardynalski św. Jana Marii Vianneya[1].

Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka.

11 lipca 2014 mianowany arcybiskupem Kolonii[4]. Urząd objął 20 września tegoż roku[1].

Przypisy

  1. a b c d e The Cardinals of the Holy Roman Church – Consistories of the 21st Century [online], www2.fiu.edu [dostęp 2017-11-26] .
  2. RINUNCIA DI AUSILIARE DI KÖLN (GERMANIA) E NOMINA DI NUOVO AUSILIARE. vatican.va, 2003-02-24. [dostęp 2019-05-28]. (wł.).
  3. NOMINA DELL’ARCIVESCOVO METROPOLITA DI BERLIN (GERMANIA). vatican.va, 2011-07-02. [dostęp 2019-05-28]. (wł.).
  4. Nomina dell’Arcivescovo Metropolita di Köln (Germania). vatican.va, 2014-07-12. [dostęp 2019-05-28]. (wł.).

Bibliografia

Zobacz multimedia związane z tematem: Rainer Woelki
  • Rainer Woelki [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-05-31]  (ang.).
  • Profil na stronie archidiecezji kolońskiej
  • p
  • d
  • e
Biskupi
  • św. Maternus (Matern) (313/314-?)
  • Eufrates (343–346)
  • Św. Severyn (397-?)
  • Carentinus (565–567)
  • Ewergizyl (590-?)
  • Solacjusz (614-?)
  • Sunnoweusz (przed 620-?)
  • Remediusz (po 627-?)
  • Św.Kunibert (627-po 648)
  • Botand (po 648–690)
  • Stefan (690–692/4)
  • Gislo (692/4–711)
  • Anno I (711/5–715)
  • Faramamund (711/6–723)
  • Alduin (721/3–737)
  • Reginfryd (737–743/5)
  • Św. Agilolf (746/7-po 748)
  • Hildegar (753-?)
  • Bertelm (762-?)
  • Ricolf (768–777/82)
  • Hildebold (787–795)
Arcybiskupi
  • p
  • d
  • e
Biskupi
Arcybiskupi
  • p
  • d
  • e
Biskupi diecezjalni w Niemczech
Arcybiskupi metropolici
Biskupi diecezjalni
Ordynariat wojskowy
  • p
  • d
  • e
Niemieccy kardynałowie
Kardynałowie do XX wieku
Zmarli kardynałowie (XX-XXI wiek)
Zmarli byli kardynałowie
Żyjący kardynałowie
bez uprawnień elektorskich
Żyjący kardynałowie elektorzy
  • w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich
  • p
  • d
  • e
Kardynał
biskup
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Kardynał
prezbiter
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Kardynał
diakon
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Powiązane
byli
kardynałowie

Liczba purpuratów wynosi 237 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 127
(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat

  • ISNI: 0000000058978635
  • VIAF: 86140088
  • LCCN: no2014080367
  • GND: 137982003
  • SUDOC: 253503906
  • SBN: IEIV149745
  • NUKAT: n2016170935