Angelo Bagnasco

Angelo Bagnasco

Kardynał prezbiter
Angelo Bagnasco (2010)
Christus spes mea Chrystus moją nadzieją
Kraj działania	Włochy
Data i miejsce urodzenia	14 stycznia 1943 Pontevico
Arcybiskup metropolita Genui
Okres sprawowania	2006–2020
Przewodniczący Rady Konferencji Episkopatów Europy
Okres sprawowania	2016–2021
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	29 czerwca 1966
Nominacja biskupia	3 stycznia 1998
Sakra biskupia	7 lutego 1998
Kreacja kardynalska	24 listopada 2007 Benedykt XVI
Kościół tytularny	Wielkiej Matki Bożej w Turynie
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Angelo Bagnasco (ur. 14 stycznia 1943 w Pontevico) – włoski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny Pesaro w latach 1998–2003 (od 2000 arcybiskup metropolita Pesaro), biskup polowy Włoch w latach 2003–2006, arcybiskup metropolita Genui w latach 2006–2020, przewodniczący Konferencji Episkopatu Ligurii w latach 2006–2020, kardynał prezbiter od 2007, przewodniczący Konferencji Episkopatu Włoch w latach 2007–2017, wiceprzewodniczący Rady Konferencji Episkopatów Europy w latach 2011–2016, przewodniczący Rady Konferencji Episkopatów Europy w latach 2016–2021, od 2020 arcybiskup senior archidiecezji Genui.

Życiorys

Urodził się w rodzinie robotniczej. Po powrocie jego rodziny z wojny do Genui zdobył tam wykształcenie uczęszczając do gimnazjum i liceum klasycznego przy seminarium arcybiskupim. Następnie studiował w miejscowym seminarium duchownym^[1]. 29 czerwca 1966 w Genui z rąk kardynała Giuseppe Siriego otrzymał święcenia kapłańskie^[2]. Ukończył studia filozoficzne na Uniwersytecie Genueńskim w 1979. W latach 1966–1985 był wikariuszem w parafiach św. Piotra Apostoła i św. Teresy od Dzieciątka Jezus. W okresie od 1986 do 1995 sprawował różne funkcje duszpasterskie o zasięgu diecezjalnym^[1].

Od 1975 do 1984 uczył języka włoskiego w liceum klasycznym przy genueńskim seminarium. W okresie 1980-1998 prowadził wykłady na temat metafizyki i współczesnego ateizmu na Wydziale Teologii Włoch Północnych, w jego filii w Genui. Od 1980 do 1995 był też asystentem diecezjalnym Federacji Włoskich Studentów Katolickich (FUCI). Szczególnie ważne było też doświadczenie pedagogiczne, które zdobył jako opiekun skautów. W latach 1985–1996 był dyrektorem biura katechetycznego archidiecezji, a także regionalnym delegatem ds. duszpasterstwa szkolnego, a od 1986 do 1994 dyrektorem i wykładowcą w Wyższej Szkole Nauk Religijnych w Genui. Kierował Biurem Edukacji (1990-1996), którego zadaniem jest formacja nauczycieli religii, w latach 1993–1996 był dyrektorem diecezjalnego Dzieła Apostolatu Liturgicznego (Apostolato Liturgico), wikariuszem biskupim i ojcem duchownym seminarium arcybiskupiego w Genui (1995–1997)^[1].

3 stycznia 1998 został mianowany przez papieża Jana Pawła II biskupem diecezji Pesaro^[2]. Sakrę biskupią przyjął 7 lutego 1998 z rąk arcybiskupa Genui Dionigiego Tettamanziego^[2]. Wraz z jej podniesieniem do rangi archidiecezji, został 11 marca 2000 arcybiskupem metropolitą^[3]. 20 czerwca 2003 został przeniesiony na urząd ordynariusza polowego Włoch^[4].

29 sierpnia 2006 został mianowany przez papieża Benedykta XVI metropolitą Genui^[5]. 24 września kanonicznie objął archidiecezję i odbył ingres do katedry św. Wawrzyńca^[6]. Zastąpił na tym stanowisku kardynała Tarcisio Bertone, powołanego na stanowisko watykańskiego sekretarza stanu^[5]. 14 stycznia 2018, w dniu 75. urodzin złożył rezygnację z posługi pasterskiej w archidiecezji z racji osiągnięcia wieku emerytalnego, której papież Franciszek nie przyjął, przedłużając jego posługę o dwa lata^[1]. Rezygnacja została ostateczne przyjęta 8 maja 2020^[7].

Na konsystorzu, z nominacji Benedykta XVI, w dniu 24 listopada 2007 został włączony do grona kardynałów^[8]. Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka^[9].

W latach 2002–2005 był sekretarzem Komisji ds. Edukacji, Szkoły i Uniwersytetu przy Konferencji Episkopatu Włoch, a od 2005 jest sekretarzem Komisji ds. Kultury i Środków Społecznego Przekazu Konferencji Episkopatu Włoch. 26 września 2006 został wybrany przewodniczącym Konferencji Episkopatu Ligurii. W latach 2007–2017, przez dwie pięcioletnie kadencje, decyzją papieża Benedykta XVI, był także przewodniczącym Konferencji Episkopatu Włoch. 30 września 2011 został wybrany wiceprzewodniczącym Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE) na pięcioletnią kadencję, a 8 października 2016 został wybrany na stanowisko jej przewodniczącego^[6][10][11].

26 czerwca 2021 nuncjatura apostolska w Polsce poinformowała, że kardynał Angelo Bagnasco został wyznaczony do zweryfikowania sygnalizowanych zaniedbań (tuszowania przypadków wykorzystania seksualnego w Kościele) przez kard. Stanisława Dziwisza podczas pełnienia przez niego funkcji arcybiskupa metropolity krakowskiego. W tej sprawie zapoznał się z dokumentami i odbył szereg spotkań; został m.in. przesłuchany ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Po wizycie w Polsce miał zdać relację Stolicy Apostolskiej^[12][13].

14 stycznia 2023 ukończył 80 lat i utracił prawo do uczestnictwa w przyszłych konklawe^[14].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Nota biograficzna na stronie Stolicy Apostolskiej
• Nota biograficzna Angelo Bagnasco na stronie archidiecezji Genui
• Angelo Bagnasco w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy  [dostęp 2008-06-29] (ang.)
• Angelo Bagnasco [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-09-20]  (ang.).