Giuseppe Betori

Kardynał prezbiter

Deo et Verbo Gratiae
Bogu i Słowu łaski

Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1947
Foligno

Arcybiskup metropolita Florencji

Okres sprawowania

2008–2024

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

26 września 1970

Nominacja biskupia

5 kwietnia 2001

Sakra biskupia

6 maja 2001

Kreacja kardynalska

18 lutego 2012
Benedykt XVI

Kościół tytularny

S. Marcello

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

6 maja 2001

Konsekrator

Camillo Ruini

Współkonsekratorzy

Arduino Bertoldo
Ennio Antonelli
Antonio Buoncristiani
Giovanni Benedetti

Konsekrowani biskupi
Stefano Manetti	25 marca 2014
Giovanni Roncari	21 listopada 2015
Giovanni Nerbini	30 czerwca 2019
Andrea Bellandi	6 lipca 2019
Giovanni Paccosi	5 lutego 2023

Współkonsekrowani biskupi
Claudio Giuliodori	31 marca 2007
Franco Giulio Brambilla	23 września 2007
Mario Delpini	23 września 2007
Carlo Mazza	1 grudnia 2007
Gualtiero Sigismondi	12 września 2008
Adriano Tessarollo	7 czerwca 2009
Carlo Ciattini	13 lutego 2011

Giuseppe Betori (ur. 25 lutego 1947 w Foligno) – włoski biskup rzymskokatolicki, arcybiskup Florencji w latach 2008–2024, kardynał.

Życiorys

Prezbiterat

Święcenia kapłańskie przyjął 26 września 1970 i został inkardynowany do diecezji Foligno. Po przyjęciu święceń kapłańskich pełnił różne funkcje w Kościele włoskim m.in. był dyrektorem Krajowego Biura Katechetycznego Konferencji Episkopatu Włoch oraz organizatorem Światowego Dnia Młodzieży w Rzymie z okazji Wielkiego Jubileuszu Roku 2000. W latach 1996-2001 był podsekretarzem generalnym włoskiej Konferencji Episkopatu.

Episkopat

5 kwietnia 2001 został mianowany sekretarzem generalnym Konferencji Episkopatu Włoch (do 2008) oraz biskupem ze stolicą tytularną Falerone^[1]. Sakry biskupiej udzielił mu kard. Camillo Ruini.

8 września 2008 Benedykt XVI mianował go arcybiskupem Florencji^[2] (ingres odbył się 26 października 2008). 6 stycznia 2012 ogłoszona została jego kreacja kardynalska^[3], której papież Benedykt XVI dokonał oficjalnie na konsystorzu w dniu 18 lutego 2012^[4].

18 kwietnia 2024 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z pełnionego urzędu złożoną ze względu na wiek^[5].

Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka.

Przypisy

↑ NOMINA DEL SEGRETARIO GENERALE DELLA CONFERENZA EPISCOPALE ITALIANA. vatican.va, 2001-04-05. [dostęp 2020-12-29]. (wł.).
↑ NOMINA DELL’ARCIVESCOVO DI FIRENZE (ITALIA). vatican.va, 2008-09-08. [dostęp 2020-12-29]. (wł.).
↑ ANNUNCIO DI CONCISTORO PER LA CREAZIONE DI NUOVI CARDINALI. vatican.va, 2012-01-06. [dostęp 2020-12-29]. (wł.).
↑ Nowi Kardynałowie Kościoła. radiomaryja.pl, 2012-02-18. [dostęp 2020-12-29].
↑ vatican.va: Rinuncia e nomina dell’Arcivescovo Metropolita di Firenze (Italia). [dostęp 2024-04-18]. (wł.).

Bibliografia

Giuseppe Betori w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2020-12-29] (ang.)
Giuseppe Betori [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-10-17] (ang.).

Członkowie Kolegium Kardynałów

Kardynał
biskup

kardynałowie elektorzy	Filoni Ouellet Parolin Sako Tagle
kardynałowie nieelektorzy	Arinze Bertone Raï Re Sandri Saraiva Martins Stella

Kardynał
prezbiter

kardynałowie
elektorzy

kardynałowie
nieelektorzy

Kardynał
diakon

kardynałowie elektorzy	Ayuso Guixot Czerny Farrell Fernández Artime Fernández Gambetti Gugerotti Grech Harvey Krajewski Mamberti Mendonça Müller Pierre Prevost Roche Semeraro Tscherrig Vérgez Alzaga You Heung-sik Zenari
kardynałowie nieelektorzy	Baldisseri Becciu^(a) Bocos Merino Cantalamessa Dri Frezza Feroci Fitzgerald Ghirlanda Ladaria Marchetto Martino Simoni Tomasi

Powiązane

byli kardynałowie	Jorge Mario Bergoglio (Franciszek) Theodore McCarrick

Liczba purpuratów wynosi 237 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 127
^(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat

Arcybiskupi Florencji

Amerigo Corsini (1411–1434)
Giovanni Vitelleschi (1435–1437)
Ludovico Trevisano (1437–1439)
Bartolomeo Zabarella (1439–1445)
Antonin Pierozzi (1446–1459)
Orlando Bonarli (1459–1461)
Giovanni Neroni Diotisalvi (1462–1473)
Pietro Riario (1473–1474)
Rinaldo Orsini (1474–1508)
Cosimo de' Pazzi (1508–1513)
Giulio de' Medici (1513–1523)
Nicolò Ridolfi (1524–1532)
Andrea Buondelmonti (1532–1542)
Nicolò Ridolfi (1543–1548)
Antonio Altoviti (1548–1573)
Alessandro Ottaviano de' Medici (1574–1605)
Alessandro Marzi de' Medici (1605–1630)
Cosimo de' Bardi (1630–1631)
Pietro Niccolini (1632–1651)
Francesco Nerli (1652–1670)
Francesco Nerli (1670–1682)
Giacomo Antonio Morigia (1683–1699)
Leone Strozzi (1700–1703)
Tommaso Bonaventura della Gherardesca (1703–1721)
Giuseppe Maria Martelli (1722–1740)
Francesco Gaetano Incontri (1741–1781)
Antonio Martini (1781–1809)
Pietro Francesco Morali (1815–1826)
Ferdinando Minucci (1828–1856)
Giovacchino Limberti (1857–1874)
Eugenio Cecconi (1874–1888)
Agostino Bausa (1889–1899)
Alfonso Maria Mistrangelo (1899–1930)
Elia Dalla Costa (1931–1961)
Ermenegildo Florit (1962–1977)
Giovanni Benelli (1977–1982)
Silvano Piovanelli (1983–2001)
Ennio Antonelli (2001–2008)
Giuseppe Betori (2008–2024)
Gherardo Gambelli (od 2024)

Prezydium Konferencji Episkopatu Włoch

Przewodniczący	Alfred Ildefons Schuster (1952–1953) Adeodato Giovanni Piazza (1953–1954) Maurilio Fossati (1954–1958) Giuseppe Siri (1959–1965) Giovanni Colombo/Ermenegildo Florit/Giovanni Urbani (1965–1966; komitet) Giovanni Urbani (1966–1969) Antonio Poma (1969–1979) Anastasio Alberto Ballestrero (1979–1985) Ugo Poletti (1985–1991) Camillo Ruini (1991–2007) Angelo Bagnasco (2007–2017) Gualtiero Bassetti (2017–2022) Matteo Maria Zuppi (od 2022)
Sekretarze generalni	Giovanni Urbani (1952–1953) Alberto Castelli (1954–1966) Andrea Pangrazio (1966–1972) Enrico Bartoletti (1972–1976) Luigi Maverna (1976–1982) Egidio Caporello (1982–1986) Camillo Ruini (1986–1991) Dionigi Tettamanzi (1991–1995) Ennio Antonelli (1995–2001) Giuseppe Betori (2001–2008) Mariano Crociata (2008–2013) Nunzio Galantino (2013–2014;ad interim) Nunzio Galantino (2014–2018) Stefano Russo (2018–2022) Giuseppe Baturi (od 2022)

Przewodniczący