Protase Rugambwa
| kardynał prezbiter | |||
 | |||
| |||
| Kraj działania | Tanzania | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 31 maja 1960 | ||
| Arcybiskup Tabory | |||
| Okres sprawowania | od 2023 | ||
| Sekretarz Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów | |||
| Okres sprawowania | 2017–2023 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 2 września 1990 | ||
| Nominacja biskupia | 18 stycznia 2008 | ||
| Sakra biskupia | 13 kwietnia 2008 | ||
| Kreacja kardynalska | 30 września 2023 | ||
| Kościół tytularny | Santa Maria in Montesanto | ||
| |||
| Data konsekracji | 13 kwietnia 2008 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Kigoma | ||||||||||
| Miejsce | Katedra MB Zwycięskiej | ||||||||||
| Konsekrator | Polycarp Pengo | ||||||||||
| Współkonsekratorzy | Robert Sarah | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Protase Rugambwa (ur. 31 maja 1960 w Bunena) – tanzański duchowny katolicki, sekretarz Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów w latach 2017–2023, arcybiskup koadiutor Tabory w 2023, arcybiskup Tabory od 2023, kardynał prezbiter od 2023.
Życiorys
Prezbiterat
2 września 1990 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk papieża Jana Pawła II i został inkardynowany do diecezji Rulenge. Był m.in. wykładowcą w niższym seminarium w Katoke, wychowawcą w wyższym seminarium oraz wikariuszem generalnym diecezji. W 2002 został pracownikiem Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów[1].
Episkopat
18 stycznia 2008 został mianowany biskupem diecezji Kigoma[1]. Sakry biskupiej udzielił mu 13 kwietnia 2008 kardynał Polycarp Pengo.
26 czerwca 2012 został mianowany przez Benedykta XVI przewodniczącym Rady Wyższej Papieskich Dzieł Misyjnych oraz sekretarzem pomocniczym Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów[2]. Zastąpił na tym stanowisku arcybiskupa Piergiuseppe Vacchelli.
9 listopada 2017 papież Franciszek mianował go sekretarzem Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów[3].
13 kwietnia 2023 ten sam papież nominował go na urząd arcybiskupa koadiutora Tabory w Tanzanii[3].
9 lipca 2023 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek ogłosił jego nominację kardynalską[4]. Na konsystorzu 30 września 2023 został kreowany kardynałem prezbiterem i uzyskał kościół tytularny Santa Maria in Montesanto[5].
10 listopada 2023 papież Franciszek zwolnił go z obowiązków arcybiskupa koadiutora Tabory, i przeniósł go na urząd arcybiskupa Tabory, w związku z przejściem poprzednika Paula Ruzoki w stan spoczynku[6].
Przypisy
- ↑ a b NOMINA DEL VESCOVO DI KIGOMA (TANZANIA). vatican.va, 2008-01-18. [dostęp 2020-11-24]. (wł.).
- ↑ RINUNCIA DEL SEGRETARIO AGGIUNTO DELLA CONGREGAZIONE PER L’EVANGELIZZAZIONE DEI POPOLI E PRESIDENTE DELLE PONTIFICIE OPERE MISSIONARIE E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2012-06-26. [dostęp 2020-11-24]. (wł.).
- ↑ a b Nomina del Segretario e del Segretario Aggiunto della Congregazione per l’Evangelizzazione dei Popoli. vatican.va, 2017-11-09. [dostęp 2020-11-24]. (wł.).
- ↑ Pope Francis announces Consistory for creation of new Cardinals. vaticannews. [dostęp 2023-07-09]. (ang.).
- ↑ Assignation of Titles and Deaconries to the new Cardinals. Stolica Apostolska. [dostęp 2023-09-30]. (ang.).
- ↑ Rinuncia e successione dell’Arcivescovo Metropolita di Tabora (Tanzania) [online], press.vatican.va [dostęp 2023-11-10] .
Linki zewnętrzne
- Protase Rugambwa [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-06-26] (ang.).
- p
- d
- e
Liczba purpuratów wynosi 237 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 127
(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat
- p
- d
- e
Tanzańscy kardynałowie
| Zmarli kardynałowie |
|
|---|---|
| Żyjący kardynałowie elektorzy |
|
- w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich
