Agostino Casaroli
| Kardynał biskup | |||
 Agostino Casaroli (1970) | |||
| |||
| Kraj działania | Włochy | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 24 listopada 1914 | ||
| Data i miejsce śmierci | 9 czerwca 1998 | ||
| Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej | |||
| Okres sprawowania | 1 lipca 1979–1 grudnia 1990 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 27 maja 1937 | ||
| Nominacja biskupia | 4 lipca 1967 | ||
| Sakra biskupia | 16 lipca 1967 | ||
| Kreacja kardynalska | 30 czerwca 1979 | ||
| Kościół tytularny | |||
| Odznaczenia | |||
          | |||
| |||
| Strona internetowa | |||
| Data konsekracji | 16 lipca 1967 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Paweł VI | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Augusto Gianfranceschi | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Agostino Casaroli (ur. 24 listopada 1914 w Castel San Giovanni, zm. 9 czerwca 1998 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, kardynał, sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej.
Życiorys
Casaroli urodził się w Castel San Giovanni (prowincja Piacenza). Został księdzem w 1937. W 1961 rozpoczął pracę w Sekretariacie Stanu miasta Watykanu za czasów papieża Jana XXIII. W 1979 papież Jan Paweł II ustanowił go nuncjuszem apostolskim do specjalnych poruczeń, a następnie sekretarzem stanu i przewodniczącym Administracji Dóbr Stolicy Apostolskiej. Brał udział w I pielgrzymce Jana Pawła II do Polski. Jako wysłannik Ojca Świętego kard. Casaroli przewodniczył mszy pogrzebowej Prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego, która miała miejsce 31 maja 1981 roku na Placu Zwycięstwa (obecnie plac marsz. Józefa Piłsudskiego) w Warszawie[1]. Kardynał Casaroli był subdziekanem Kolegium Kardynalskiego od 1993 aż do śmierci w 1998. Był architektem nowej polityki wschodniej Watykanu wobec państw bloku komunistycznego. Dzięki temu zyskał przydomek „Kardynał Pieriestrojka”.
Odznaczony m.in. włoskim Orderem Annuncjaty[2].
Przypisy
- ↑ Instytut PamięciI.P. Narodowej Instytut PamięciI.P., Uroczystości pogrzebowe Prymasa Tysiąclecia – zdjęcia z Archiwum IPN [online], Instytut Pamięci Narodowej [dostęp 2024-01-05] (pol.).
- ↑ Giorgio Aldrighetti: L' Ordine Supremo della Santissima Annunziata. [w:] Gli Ordini Cavallereschi. Real Casa di Savoia [on-line]. icocregister.org. [dostęp 2016-08-29]. (wł.).
Bibliografia
- Casaroli, Agostino. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-10-09]. (ang.).
- Agostino Cardinal Casaroli. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-10-09]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Strona oficjalna
- p
- d
- e
| Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1551–1644) |
|
|---|---|
| Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1644-1829) |
|
| Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (od 1829) |
|
- ↑ w latach 1944–1958 nie było osoby na stanowisku sekretarza stanu, jego obowiązki pełnił osobiście papież Pius XII
- p
- d
- e
Papież Jan Paweł II
- 16 października 1978 – 2 kwietnia 2005
| Biografia |
|
|---|---|
| Pontyfikat | |
| Upamiętnienie | |
| Dramaty i książki | |
| Dokumenty papieskie | |
| Współpracownicy |
- p
- d
- e
|
Kontrola autorytatywna (osoba):
- PWN: 3883444
- Treccani: agostino-casaroli
- Universalis: agostino-casaroli
- Catalana: 0246330
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 10932
