Giovanni Soglia Ceroni
| Kardynał prezbiter | |||
 | |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 10 października 1779 | ||
| Data i miejsce śmierci | 12 sierpnia 1856 | ||
| Miejsce pochówku | ?↗ | ||
| Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej | |||
| Okres sprawowania | 1848 | ||
| łaciński patriarcha Konstantynopola | |||
| Okres sprawowania | 1835-1843 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 1 stycznia 1803 | ||
| Sakra biskupia | 20 października 1826 | ||
| Kreacja kardynalska | 12 lutego 1838 | ||
| Kościół tytularny | |||
| |||
| Data konsekracji | 20 października 1826 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Francesco Bertazzoli | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Gregorio Muccioli | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Giovanni Soglia Ceroni (ur. 10 października 1779 w Casola Valsenio, zm. 12 sierpnia 1856 w Osimo[1]) – włoski kardynał.
Życiorys
Wstąpił do seminarium duchownego w Imoli, a następnie studiował filozofię w Bolonii[1]. 1 stycznia 1803 przyjął święcenia kapłańskie[2]. 22 lipca 1807 ukończył studia na Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Pracował także w Kurii Rzymskiej i był szambelanem oraz jałmużnikiem Jego Świątobliwości[1].
2 października 1826 został wybrany arcybiskupem tytularnym Efezu, a 20 października przyjął sakrę[2]. W tym samym roku został sekretarzem Kongregacji ds. Biskupów i Zakonników, a 6 kwietnia 1835 łacińskim patriarchą Konstantynopola[1]. 12 lutego 1838 został kreowany kardynałem in pectore[2]. Jego nominacja została ogłoszona 18 lutego 1839, gdzie otrzymał kościół tytularny Santi Quattro Coronati[2]. Tego samego dnia został mianowany biskupem (z własnym tytułem arcybiskupa) Osimo[2]. Od 4 czerwca do 29 listopada 1848 pełnił rolę sekretarza stanu[1].
Przypisy
- p
- d
- e
| Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1551–1644) |
|
|---|---|
| Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1644-1829) |
|
| Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (od 1829) |
|
- ↑ w latach 1944–1958 nie było osoby na stanowisku sekretarza stanu, jego obowiązki pełnił osobiście papież Pius XII
- p
- d
- e
|
- ¹ – od 1406 jako papież Grzegorz XII
- ² – w latach 1948-1964 nastąpił wakat zaś po tym patriarchat zniesiono
