Francesco Saverio de Zelada

Kardynał prezbiter

Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1717
Rzym

Data i miejsce śmierci

19 grudnia 1801
Rzym

Miejsce pochówku

Bazylika św. Sylwestra i św. Marcina w Monti

Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej

Okres sprawowania

14 października 1789 – sierpień 1796

Penitencjariusz większy

Okres sprawowania

8 września 1788–19 grudnia 1801

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

28 grudnia 1766

Kreacja kardynalska

19 kwietnia 1773
Klemens XIV

Kościół tytularny

Santi Silvestro e Martino ai Monti
Santa Prassede

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

28 grudnia 1766

Konsekrator

Klemens XIII

Współkonsekratorzy

Scipione Borghese
Ignazio Reali

Konsekrowani biskupi
Ranieri Mancini	20 czerwca 1773
Francesco Vincenti	20 czerwca 1773
Marco de Leone	20 czerwca 1773
Giorgio Antonio Vareschi	20 czerwca 1773
Giuseppe Maria Corte	16 września 1773
Giuseppe Capocchiani	24 kwietnia 1774
Giuseppe Sparano	4 czerwca 1775
Mattia Santoro	24 września 1775
Angelo Franceschi	10 grudnia 1775
Raffaele Tosti	4 lutego 1776
Domenico Arcaroli	4 lutego 1776
Aloisio Buonamici	21 kwietnia 1776
Gennaro Giordano	28 maja 1776
Francesco Pio Santi	21 września 1776
Michele Continisi	21 grudnia 1776
Francesco Zunica	21 grudnia 1776
Nicolò Saverio Gamboni	21 grudnia 1776
Francesco Vincenzo Lajezza	21 grudnia 1776
Francesco Antonio Attaffi	24 czerwca 1777
Benedetto Cervone	24 czerwca 1777
Filippo d’Aprile	24 czerwca 1777
Nicolas Notariis	3 sierpnia 1777
Lorenzo Potenza	7 czerwca 1778
Andrea Cardamone	25 lipca 1778
Luca Nicola de Luca	20 grudnia 1778
Giuseppe Coppula	20 grudnia 1778
Bonaventura Calcagnini	18 lipca 1779
Felice Paoli	21 września 1779
Alexander Maria Calefati	21 września 1781
Pietro Boscarini	29 września 1782
Pius VII	21 grudnia 1782
Giuseppe Monticelli	21 grudnia 1782
Antonio Sentmanat y Castellá	24 lutego 1783
Muzio Gallo	17 kwietnia 1785
Giuseppe Vinci	24 kwietnia 1785
Luigi Ruffo Scilla	24 kwietnia 1785
Filippo Trenta	2 października 1785
Antonio Felice Zondadari	21 grudnia 1785
Francesco Saverio de Vivo	21 grudnia 1786
Giovanni Vincenzo Monforte	21 grudnia 1786
Nicola Casali	13 maja 1787
Giacinto Ignazio Pellegrini	13 kwietnia 1789
Antonio Despuig y Dameto	29 września 1791
Gaetano Paolo de Miceli	4 marca 1792
Salvatore Maria Lombardi	4 marca 1792
Gian Leonardo Maria Di Fusco	4 marca 1792
Filippo d’Ambrogio	4 marca 1792
Giovanni Thomas Vincenzo Tiberio d’Anisi	4 marca 1792
Gennaro Vincenzo Tortora	4 marca 1792
Simone de Magistris	4 marca 1792
Francesco Saverio Saggese	4 marca 1792
Pietro Mancini	4 marca 1792
Giuseppe Marra	4 marca 1792
Andrea de Lucia	4 marca 1792
Vincenzo Lupoli	4 marca 1792
Agostino Gregorio Golini	4 marca 1792
Giovanni Battista Brancaccio	4 marca 1792
Vincenzo Maria Castro	4 marca 1792
Emanuele Maria Pignone del Carretto	19 marca 1792
Michelangelo Calandrelli	9 kwietnia 1792
Vincenzo Greco	9 kwietnia 1792
Giuseppe Martini	9 kwietnia 1792
Giovanni Gaetano del Muscio	9 kwietnia 1792
Felice Antonio d’Alessandria	9 kwietnia 1792
Francesco Antonio Duca	9 kwietnia 1792
Pasquale Sansone	9 kwietnia 1792
Gennaro Fortunato	9 kwietnia 1792
Nikolaj Ferrich	9 kwietnia 1792
Francesco Antonio Grillo	9 kwietnia 1792
Giuseppe Maria Beneventi	9 kwietnia 1792
Giuseppe Mormile	9 kwietnia 1792
Luigi Spagnoletti	9 kwietnia 1792
Giuseppe Corrado Panzini	9 kwietnia 1792
Salvatore Palica	9 kwietnia 1792
Jean-Siffrein Maury	1 maja 1792
Michele de Angelis	24 czerwca 1792
Pasquale Martini	24 czerwca 1792
Angelo Maria Vassalli	24 czerwca 1792
Agostino Andriani	24 czerwca 1792
Anselmo Maria Toppi	24 czerwca 1792
Luigi Trasmondi	24 czerwca 1792
Lorenzo Maria Varano	24 czerwca 1792
Salvatore Gonnelli	24 czerwca 1792
Giuseppe Graziosi	30 września 1792
Giambenedetto Falier	30 września 1792
Pietro Gravina	14 września 1794

Współkonsekrowani biskupi
Giulio Pignatelli	24 lutego 1767
Ignazio Andrea Sambiase	24 lutego 1767
Alberto Maria Capobianco	12 kwietnia 1767
Nicolaus Difnico	7 czerwca 1767
Carlo Gagliardi	12 lipca 1767
Francesco d’Afflitto	12 lipca 1767
Orazio Mattei	4 października 1767
Ciriaco Vecchioni	21 grudnia 1767
Francesco Broccoli	21 grudnia 1767
Giovanni Giacomo Onorati	31 stycznia 1768
Agostino Felice de’ Rossi	31 stycznia 1768
Alessandro Galletti	31 stycznia 1768
Antonio Vigliarolo	20 marca 1768
Filippo López y Rojo	22 maja 1768
Luigi Amici	24 czerwca 1768
Francesco Lorenzo Massajoli	29 września 1768
Giovanni Donato Durante	29 września 1768
Paolo Orefici	2 października 1768
Giuseppe Bucarelli	18 czerwca 1769
Michelangelo della Peruta	27 sierpnia 1769
Giacinto Amedeo Vagnone	21 września 1769
Vittorio Maria Baldassare Gaetano Costa d’Arignano	21 września 1769
Giuseppe Ottavio Hercule Pochettini di Serravalle	21 września 1769
Gaetano Maria Capece	24 grudnia 1769
Domenico Micillo	18 marca 1770
Giovanni Capece	19 marca 1770
Giovanni Crisostomo de Clugny	13 maja 1770
Adelmo Gennaro Pignatelli di Belmonte	3 czerwca 1770
Orazio Berarducci	3 czerwca 1770
Tomás de Azpuru Ximénez	24 czerwca 1770
Pietro Maria Vannucci	16 grudnia 1770
Hyacinthus Maria Barberio	10 marca 1771
Niccolò Marcacci	10 marca 1771
Giacomo Antonio Riccardini	10 marca 1771
Carlo Nicodemi	4 sierpnia 1771
Baldassarre Vulcano	4 sierpnia 1771
Gioacchino Paglione	29 września 1771
Filiberto Pascali	29 września 1771
Jean Davoust	6 października 1771
Giuseppe Garampi	9 lutego 1772
Francesco Maria Locatelli	8 czerwca 1772
Juan Díaz de La Guerra	28 czerwca 1772
Francesco Polesini	5 lipca 1772
Giovanni Antonio Francisco de Nobili	13 września 1772
Fabio Maria Palumbo	13 września 1772
Francesco Maria Sorgo Bobali	13 września 1772
Salvatore Pisani	20 grudnia 1772
Gennaro Clemente Francone	20 grudnia 1772
Francesco Angelo Pastrovich	20 grudnia 1772
Saverio Palica	14 marca 1773

Francesco Saverio de Zelada (ur. 27 sierpnia 1717 w Rzymie, zm. 19 grudnia 1801 tamże^[1]) – włoski kardynał, pochodzenia hiszpańskiego.

Życiorys

Pochodził z rodziny hiszpańskiej, był synem Juana de Zelady i Manueli Rodríguez^[1]. Studiował na Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure^[1]. 23 października 1740 przyjął święcenia kapłańskie^[2]. po ukończeniu studiów został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i audytorem Kamery Apostolskiej; pracował także w kilku kongregacjach^[1]. W 1760 został audytorem Roty Rzymskiej i kanonistą Penitencjarii Apostolskiej a w 1768 – konsultorem Świętego Oficjum^[1].

23 grudnia 1766 został wybrany arcybiskupem tytularnym Petry, a pięć dni później przyjął sakrę^[2]. 19 kwietnia 1773 został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santi Silvestro e Martino ai Monti^[2]. Był zagorzałym wrogiem Towarzystwa Jezusowego i jednym z głównych twórców brewe Dominus ac Redemptor, które zarządziło jego kasatę^[1]. Od 15 grudnia 1779 do śmierci był Bibliotekarzem Świętego Kościoła Rzymskiego, a od listopada 1780 do października 1786 był proprefektem Kongregacji ds. Biskupów i Zakonników (w czasie nieobecności Francesco Carafy)^[1]. W 1781 został archiprezbiterem bazyliki laterańskiej^[2]. Od 1783 przez roczną kadencję pełnił rolę kamerlinga Kolegium Kardynałów, a od 8 września 1788 do śmierci był wielkim penitencjariuszem^[1]. 14 października 1789 został mianowany sekretarzem stanu i pełnił tę funkcję do sierpnia 1796^[1]. Kiedy papież Pius VI został wzięty do niewoli do Francji, kardynał Zelada udał się do Toskanii, natomiast rolę penitencjariusza przejął Leonardo Antonelli^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Zelada, Francesco Saverio de. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Francesco Saverio Cardinal de Zelada. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).

Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej

Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1551–1644)	Girolamo Dandini (1551–1555) Carlo Borromeo (1560–1565) Tolomeo Gallio (1565–1566) Girolamo Rusticucci (1566–1572) Tolomeo Gallio (1572–1585) Decio Azzolini (1585–1587) Antonio Maria Graziani (1587–1590) Giovanni Andrea Caligari (1590–1591) Pierbenedetto Peretti (1592–1593) Pietro Aldobrandini i Cinzio Passeri Aldobrandini (1593–1605) Roberto Ubaldini (1605) Erminio Valenti (1605) Lanfranco Margotti (1605–1611) i Martino Malacrida (1605–1608) Porfirio Feliciani (1611–1621) i Giovanni Battista Perugini (1611–1614) Giovanni Battista Agucchi (1621–1623) Lorenzo Magalotti (1623–1628) Lorenzo Azzolini (1628–1632) Pietro Benessa (1632–1634) Francesco Adriano Ceva (1634–1643) Giovanni Battista Spada (1643–1644)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1644-1829)	Giovanni Giacomo Panciroli (1644–1651) Fabio Chigi (1651–1655) Giulio Rospigliosi (1655–1667) Decio Azzolini (1667–1669) Federico Borromeo (1670–1673) Francesco Nerli (1673–1676) Alderano Cibo (1676–1689) Giambattista Rubini (1689–1691) Fabrizio Spada (1691–1700) Fabrizio Paolucci (1700–1721) Giorgio Spinola (1721–1724) Fabrizio Paolucci (1724–1726) Nicolò Maria Lercari (1726–1730) Antonio Banchieri (1730–1733) Giuseppe Firrao (1733–1740) Silvio Valenti Gonzaga (1740–1756) Alberico Archinto (1756–1758) Luigi Maria Torregiani (1758–1769) Lazzaro Opizio Pallavicini (1769–1785) Ignazio Gaetano Boncompagni-Ludovisi (1785–1789) Francesco Saverio de Zelada (1789–1796) Ignazio Busca (1796–1797) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1797–1799) Ercole Consalvi (1800–1806) Filippo Casoni (1806–1808) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1808) Bartolomeo Pacca (1808–1814) Ercole Consalvi (1814–1823) Giulio Maria della Somaglia (1823–1828) Tommaso Bernetti (1828–1829)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (od 1829)	Giuseppe Albani (1829–1830) Tommaso Bernetti (1831–1836) Luigi Lambruschini (1836–1846) Tommaso Pasquale Gizzi (1846–1847) Gabriele Ferretti (1847–1848) Giuseppe Bofondi (1848) Giacomo Antonelli (1848) Antonio Francesco Orioli (1848, ad interim) Giovanni Soglia Ceroni (1848) Giacomo Antonelli (1848–1876) Giovanni Simeoni (1876–1878) Alessandro Franchi (marzec–lipiec 1878) Lorenzo Nina (1878–1880) Lodovico Jacobini (1880–1887) Mariano Rampolla del Tindaro (1887–1903) Rafael Merry del Val (1903–1914) Domenico Ferrata (1914) Pietro Gasparri (1914–1930) Eugenio Pacelli (1930–1939) Luigi Maglione (1939–1944) Pius XII^[A] (1944–1958) Domenico Tardini (1958–1961) Amleto Giovanni Cicognani (1961–1969) Jean-Marie Villot (1969–1979) Agostino Casaroli (1979–1991) Angelo Sodano (1991–2006) Tarcisio Bertone (2006–2013) Pietro Parolin (od 2013)