Sewofluran

Sewofluran
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
1,1,1,3,3,3-heksafluoro-2-(fluorometoksy)propan
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C4H3F7O

Masa molowa

200,06 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

28523-86-6

PubChem

5206

DrugBank

APRD00219

SMILES
C(OC(C(F)(F)F)C(F)(F)F)F
InChI
InChI=1S/C4H3F7O/c5-1-12-2(3(6,7)8)4(9,10)11/h2H,1H2
InChIKey
DFEYYRMXOJXZRJ-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Gęstość
1,517–1,522 g/cm³ (20 °C); ciecz
Temperatura wrzenia

58,6 °C

Podobne związki
Podobne związki

desfluran, izofluran, halotan

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

N01 AB 08

Farmakokinetyka
Okres półtrwania

15–23 godz.

Multimedia w Wikimedia Commons

Sewofluran (1,1,1,3,3,3-heksafluoro-2-(fluorometoksy)propan) – organiczny związek chemiczny, fluorowany eter metylopropylowy. Wziewny środek znieczulający ogólnie. Działanie anestetyczne występuje szybko i zależy od stężenia wdychanego środka, posiada słabe działanie analgetyczne. Wpływ na napięcie mięśni prążkowanych jest niewielki, ale nasila działanie niedepolaryzujących środków zwiotczających.

Właściwości

Wchłanianie par sewofluranu przez pęcherzyki płucne jest zdecydowanie szybsze od halotanu czy izofluranu. Indukcja znieczulenia następuje w ciągu 1–2 min. Eliminacja leku zachodzi w bardzo krótkim czasie również drogą oddechową.

Wskazania

Lek szczególnie przydatny w znieczuleniu do zabiegów krótkotrwałych i wymagających szybkiego wprowadzenia do znieczulenia i szybkiego wybudzenia się po zabiegu. Ma przyjemną woń, nie drażni dróg oddechowych. Może być stosowany do indukcji i do podtrzymywania znieczulenia.

Dawkowanie

Głębokość znieczulenia można zapewnić stężeniami 0,5–3% obj. w mieszaninie gazów oddechowych.

Działania niepożądane

Przy większych stężeniach ma hamujący wpływ na układ krążenia (przede wszystkim obniżenie ciśnienia tętniczego). W zależności od dawki wywołuje depresję ośrodka oddechowego. Może powodować zwiększony metabolizm mięśni szkieletowych. W obecności pochłaniacza dwutlenku węgla może dochodzić do powstawania substancji toksycznych (m.in. tlenku węgla)[1]. Z tego względu zalecana jest wyjątkowa ostrożność podczas używania leku do długotrwałych znieczuleń. Lek zwiększa wrażliwość mięśnia sercowego na arytmogenne działanie egzogennej adrenaliny.

Przypisy

  1. Z.X. Fang, E.I. Eger, M.J. Laster, B.S. Chortkoff i inni. Carbon monoxide production from degradation of desflurane, enflurane, isoflurane, halothane, and sevoflurane by soda lime and Baralyme.. „Anesth Analg”. 80 (6), s. 1187–1193, Jun 1995. PMID: 7762850. 
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
N01: Leki znieczulające
N01A – Leki do
znieczulenia ogólnego
N01AA – Etery
N01AB – Chlorowcowane węglowodory
N01AF – Barbiturany
N01AG – Barbiturany w
połączeniach z innymi lekami
  • narkobarbital
N01AH – Opioidy
N01AX – Inne
N01B – Środki do
znieczulenia miejscowego
N01BA – Estry kwasu aminobenzoesowego
N01BB – Amidy
N01BC – Estry kwasu benzoesowego
N01BX – Inne

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.