Mikołaj Oborski

Mikołaj Oborski
Herb duchownego
Data urodzenia

1611

Data i miejsce śmierci

16 kwietnia 1689
Kraków

Miejsce pochówku

bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie

Biskup pomocniczy krakowski
Okres sprawowania

1658–1689

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

1658

Sakra biskupia

4 sierpnia 1658

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

4 sierpnia 1658

Konsekrator

Andrzej Trzebicki

Współkonsekratorzy

Kazimierz Florian Czartoryski
Wojciech Tolibowski

Konsekrowani biskupi
Stanisław Bedliński 6 lutego 1684
Współkonsekrowani biskupi
Tomasz Leżeński 2 lutego 1659
Jan Buzeński 11 września 1667
Jan Stanisław Zbąski 22 maja 1678
Konstanty Samuel Lipski 28 września 1681
Zobacz też: Mikołaj Stanisław Oborski – jezuita.

Mikołaj Oborski herbu Pierzchała (ur. 1611, zm. 16 kwietnia 1689 w Krakowie) – biskup pomocniczy krakowski, kantor kapituły katedralnej poznańskiej w latach 16521657[1], tytularny biskup Laodycei.

Życiorys

Był synem Jana, dziedzica na Łukowcu w ziemi czerskiej i Anny z Olędzkich oraz bratankiem biskupa Tomasza Oborskiego.

Studiował w Akademii Krakowskiej, następnie w Rzymie, gdzie w 1636 r. otrzymał święcenia kapłańskie, a następnie został doktorem praw.

Kanonik chełmiński, krakowski od roku 1636, a od 1651 r. kanonik poznański. W roku 1655 nadzorował wywiezienie z Krakowa zbiorów skarbca katedralnego, od 1657 r. administrator diecezji krakowskiej i księstwa siewierskiego.

W 1658 r. został biskupem pomocniczym krakowskim. Konsekrował 193 kościoły, wyświęcił blisko 3 tysiące księży. Witał w imieniu kapituły krakowskiej króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego, w 1676 r. chrzcił córkę króla Jana III Sobieskiego Teresę Kunegundę. Uczestniczył w procesach beatyfikacyjnych Szymona z Lipnicy, księżnej Salomei, księżnej Kingi i biskupa krakowskiego Wincentego Kadłubka.

Katedrze wawelskiej podarował barokową monstrancję, zdobiący ją krzyżyk według tradycji niegdyś był własnością królowej Anny Jagiellonki. Z jego funduszy odnowiono także relikwiarz na rękę św. Stanisława.

Pochowany został w katedrze wawelskiej, gdzie do dziś znajduje się barokowe epitafium z portretem biskupa.

Bibliografia

  • Jan Kracik, Przeciw reformacji, [w:] Kościół krakowski w tysiącleciu, wyd. Znak, Kraków 2000 ISBN 83-7006-968-1
  • Encyklopedia Krakowa, wyd. PWN, Kraków 2000 ISBN 83-01-13325-2
  • Na stronie gcatholic.org
  • Mikołaj Oborski [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-08-25]  (ang.).

Przypisy

  1. Mikołaj Pukianiec, Organizacja i funkcjonowanie poznańskiej kapituły katedralnej w XVII wieku, s. 26.
  • p
  • d
  • e
Biskupi diecezjalni
Biskupi pomocniczy
  • ISNI: 000000011407675X
  • VIAF: 166871492
  • PLWABN: 9810550397905606
  • NUKAT: n2008071860
  • WorldCat: viaf-166871492