Makoto Kobayashi

Makoto Kobayashi
小林誠
Ilustracja
Państwo działania

Japonia

Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1944
Nagoja

Specjalność: fizyka
Alma Mater

Nagoya University

Uczelnia

Kyoto University

Odznaczenia
Order Kultury (Japonia)
Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki

Multimedia w Wikimedia Commons

Makoto Kobayashi (jap. 小林誠 Kobayashi Makoto; ur. 7 kwietnia 1944 w Nagoi) – japoński fizyk teoretyk, noblista[1].

Życiorys

Był synem lekarza kierującego publicznym ośrodkiem zdrowia w Nagoi, jego ojciec zmarł w 1946 roku. Ich dom rodzinny został ziszczony podczas nalotów na Nagoyę w czasie II wojny światowej, więc schronili się w domu rodziców matki Makoto Kobayashi, Ai Kaifu. W tym samym domu mieszkał też jej starszy brat z rodziną, w tym synem Toshiki Kaifu (późniejszym premierem Japonii). Kuzynem Makoto Kobayashi jest także astronom Norio Kaifu[2].

Podczas nauki w szkole średniej uprawiał grę w tenisa ziemnego. Fizyką zainteresował się po przeczytaniu książki Ewolucja fizyki Leopolda Infelda i Alberta Einsteina[2].

Studiował fizykę na Nagoya University, gdzie jednym z wykładowców był Shoichi Sakata. Makoto Kobayashi rozpoczął pracę w jego grupie badawczej zajmującej się fizyką cząstek elementarnych. Współpracował też z Yoshio Ohnuki oraz Toshihide Masukawą. Stopień doktora uzyskał w 1972 na Nagoya University, już po śmierci Sakaty (w 1970 roku)[2].

W 1972 został zatrudniony jako pracownik naukowy na Wydziale Fizyki Kyoto University. Krótko przed nim przeniósł się tam Toshihide Masukawa, więc kontynuowali współpracę rozpoczętą w Nagoi. Ich artykuł CP Violation in the Renormalizable Theory of Weak Interaction[3] opublikowany w 1973 roku, był trzecim co do ilości cytowań artykułem z dziedziny fizyki wysokich energii. Zapostulowana w nim została ogólna postać macierzy mieszania dla trzech generacji kwarków, zwaną obecnie macierzą Cabbibo-Kobayashi-Maskawy.

W 1979 został profesorem na Kyoto University. W 1997 przeniósł się do Tsukuby, gdzie kierował Laboratorium Wysokich Energii. W 2006 przeszedł na emeryturę[4].

Nagrody

W 2008 wspólnie z Toshihide Masukawa został uhonorowany Nagrodą Nobla w dziedzinie fizyki. Niezależnie od nich, laureatem został również Yoichiro Nambu[1].

Został odznaczony m.in. japońskim Orderem Kultury. Otrzymał Nagrodę Asahi za 1994 rok[5]. Laureat Nagrody Sakurai przyznawanej przez Amerykańskie Towarzystwo Fizyczne (APS) teoretykom cząstek elementarnych (1985)[6].

Przypisy

  1. a b Makoto Kobayashi - Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 2008 > Makoto Kobayashi - Facts [on-line]. nobelprize.org. [dostęp 2014-01-20]. (ang.).
  2. a b c Makoto Kobayashi Biographical. [w:] nobelprize.org [on-line]. [dostęp 2020-08-02]. (ang.).
  3. M. Kobayashi, T. Maskawa. „Cp-Violation in Renormalizable Theory of Weak Interaction”, Progress of Theoretical Physics, 49 (2):652-657, 1973.
  4. Makoto Kobayashi i Toshihide Masukawa - badacze kwarków. Serwis PAP Nauka w Polsce, 7 października 2006. [dostęp 2006-10-07]. (pol.).
  5. The Asahi Prize [online], Asahi Shimbun [dostęp 2020-03-25]  (ang.).
  6. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać J. J. Sakurai Prize for Theoretical Particle Physics, aps.org [dostęp 2022-01-05].
  • p
  • d
  • e
XX wiek
XXI wiek

Nobel

  • p
  • d
  • e
XX wiek
XXI wiek
  • 2001: Nathan Isgur, Michaił Wołoszin, Mark Wise
  • 2002: William J. Marciano, Alberto Sirlin
  • 2003: Alfred Mueller, George Sterman
  • 2004: Ikaros Bigi, Anthony Ichiro Sanda
  • 2005: Susumu Okubo
  • 2006: Savas Dimopoulos
  • 2007: Stanley Brodsky
  • 2008: Aleksiej Smirnow, Stanisław Michejew
  • 2009: Davison E. Soper, John C. Collins, R. Keith Ellis
  • 2010: Gerald Guralnik, Carl R. Hagen, Tom Kibble, Robert Brout, François Englert, Peter Higgs
  • 2011: Chris Quigg, Estia Eichten, Ian Hinchliffe, Kenneth Lane
  • 2012: Guido Altarelli, Torbjörn Sjöstrand, Bryan Webber
  • 2013: Helen Quinn, Roberto Peccei
  • 2014: Zvi Bern, Lance J. Dixon, David A. Kosower
  • 2015: George Zweig
  • 2016: G. Peter Lepage
  • 2017: Gordon L. Kane, Howard E. Haber, Jack F. Gunion i Sally Dawson
  • 2018: Ann Nelson i Michael Dine
  • 2019: Lisa Randall i Raman Sundrum
  • 2020: Pierre Sikivie
  • 2021: Vernon Barger
  • 2022: Nima Arkani-Hamed
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 000000038235500X
  • VIAF: 264808451
  • GND: 1140146831
  • NDL: 00259022
  • LIBRIS: c9psxrxw3gctxtc
  • NKC: js20081021005
  • CiNii: DA06732726
  • KRNLK: KAC202180114
  • WorldCat: viaf-264808451
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 4940776
  • Britannica: biography/Kobayashi-Makoto
  • Universalis: kobayashi
  • БРЭ: 2075945
  • NE.se: makoto-kobayashi
  • SNL: Makoto_Kobayashi
  • DSDE: Kobayashi_Makoto
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 69381