Kai M. Siegbahn
| Ten artykuł od 2014-02 wymaga uzupełnienia informacji. Artykuł należy uzupełnić o istotne informacje: rozbudować na podstawie źródeł. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Kai Manne Börje Siegbahn, 1981 | |||
Data i miejsce urodzenia | 20 kwietnia 1918 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 20 lipca 2007 | ||
Specjalność: fizyka | |||
Nagrody | |||
|
Kai Manne Börje Siegbahn (ur. 20 kwietnia 1918 w Lund, zm. 20 lipca 2007 w Ängelholm) – szwedzki fizyk. Laureat Nagrody Nobla z fizyki w roku 1981 za wkład w rozwój spektroskopii elektronowej, w szczególności za spektroskopową analizę wpływu promieniowania elektromagnetycznego na materię.
Opracowana przez niego technika spektroskopii elektronowej dla analizy chemicznej (ang. Electron Spectroscopy for Chemical Analysis) znalazła zastosowanie w badaniu zanieczyszczonego powietrza i katalizatorów w procesie rafinacji. Nagrodę razem z nim otrzymali Nicolaas Bloembergen i Arthur Leonard Schawlow[1].
Życiorys
W latach 1951–1954 był profesorem Królewskiego Instytutu Technologicznego w Sztokholmie, następnie profesorem i szefem departamentu fizyki na Uniwersytecie w Uppsali. Był członkiem wielu organizacji naukowych, otrzymał też wiele nagród. Był synem Manne Siegbahna, laureata Nagrody Nobla z fizyki w roku 1924[1].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- CV na nobelprize.org (en.)
- p
- d
- e
- PWN: 3974910
- Britannica: biography/Kai-Manne-Borje-Siegbahn
- Universalis: kai-manne-siegbahn
- БРЭ: 3660665
- NE.se: kai-siegbahn
- SNL: Kai_Siegbahn
- VLE: kai-manne-borje-siegbahn
- Catalana: 0062610
- DSDE: Kai_Manne_Börje_Siegbahn
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 55827