Unbinil

Unbinil
ununenn ← unbinil → unbiun
Ra

Ubn

Usn
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
   
120
Ubn
Ogólne informacje
Nazwa, symbol, l.a.

unbinil, Ubn, 120

Grupa, okres, blok

2, 8, s

Właściwości metaliczne

prawdop. metal ziem alkalicznych

Masa atomowa

318 u (przewidywana)

Właściwości atomowe
Konfiguracja elektronowa

[Og]8s2 {przewidywana}

Zapełnienie powłok

2, 8, 18, 32, 32, 18, 8, 2 (przewidywane)
(wizualizacja powłok)

Niebezpieczeństwa
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji
według kryteriów GHS są niedostępne.
Multimedia w Wikimedia Commons

Unbinil (Ubn, ang. unbinilium) – niezsyntetyzowany pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 120.

Nazwa

Dla nieodkrytych pierwiastków superciężkich jest stosowane nazewnictwo systematyczne rekomendowane przez IUPAC. Nazwa pierwiastka została utworzona na podstawie jego liczby atomowej, z zestawienia przedrostków un+bi+nil, czyli 1+2+0.

Historia

Jądra złożone o 120 protonach zostały wytworzone po raz pierwszy w 2003 w Instytucie Badań Jądrowych w Dubnej w Rosji:

24494Pu + 5826Fe302120Ubn* → rozszczepienie
23892U + 6428Ni302120Ubn* → rozszczepienie

Także francuscy fizycy, przy użyciu akceleratora GANIL, w 2004 roku uzyskali jądra złożone unbinilu. Uzyskane przez rosyjski i francuski zespół jądra miały wysokie energie wzbudzenia i uległy rozszczepieniu po 10−18 s, nie przekształcając się w pełni związany system, zatem nie oznaczało to odkrycia pierwiastka 120[1].

Pierwsze próby syntezy izotopu pierwiastka 120 zostały podjęte między styczniem a marcem 2007 r. w Dubnej w Rosji, w reakcji bombardowania tarczy z 244Pu jonami izotopu 58Fe. Mimo zapewnienia oszacowanej teoretycznie energii niezbędnej do zajścia syntezy jądrowej, nie uzyskano pozytywnych rezultatów[2].

24494Pu + 5826Fe302120Ubn* → bez wyniku

Zespół niemiecki z Instytutu Badań Ciężkich Jonów w Darmstadt w latach 2007–2008 próbował uzyskać ten sam izotop odmienną metodą, poprzez syntezę izotopów 238U oraz 64Ni[3]:

23892U + 6428Ni302120Ubn* → bez wyniku

Oba zespoły planowały powtórzyć reakcje syntezy po zmodernizowaniu stosowanego sprzętu. Zespół z Darmstadt od kwietnia do czerwca 2011 próbował wykorzystać jeszcze inną reakcję syntezy, 248Cm z 54Cr, jednak pierwszy etap badań zakończył się niepowodzeniem[3].

24896Cm + 5424Cr302120Ubn* → bez wyniku

W sierpniu i wrześniu 2011 inny zespół z instytutu w Darmstadt podjął się próby otrzymania izotopu 299Ubn przy użyciu atomów 249Cf oraz 50Ti[4]. Eksperyment osiągnął czułość ~200 fb, jednak nie stwierdzono powstania jądra o 120 protonach[5].

24998Cf + 5022Ti299120Ubn* → bez wyniku

Właściwości

Na podstawie przewidywanej konfiguracji elektronowej można wnioskować o właściwościach chemicznych unbinilu. Jest to przypuszczalnie metal ziem alkalicznych, który – o ile posiada dostatecznie trwały izotop – najchętniej będzie tworzył jony Ubn2+ i związki na +2 stopniu utlenienia[1].

Przypisy

  1. a b JohnJ. Emsley JohnJ., Nature’s Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements, Oxford University Press, 2011, s. 586, ISBN 0-19-960563-7 .
  2. Flerov Laboratory of Nuclear Reactions, „JINR Annual Report 2007” [dostęp 2011-06-10] .
  3. a b German scientists take pause in efforts to make element 120 [online], RIA Novosti, 1 czerwca 2011 [dostęp 2011-06-10] .
  4. Superheavy Element Research [online], Yumpu.com, 20 października 2011 [dostęp 2013-10-28] .
  5. AlexanderA. Yakushev AlexanderA., Superheavy Element Research at TASCA, [w:] 16th ASRC International Workshop – Nuclear Fission and Structure of Exotic Nuclei [online], 2014 [dostęp 2015-08-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] .
p  d  e
Układ okresowy pierwiastków
1 2   3[i] 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
1 H   He
2 Li Be   B C N O F Ne
3 Na Mg   Al Si P S Cl Ar
4 K Ca   Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
5 Rb Sr   Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
6 Cs Ba   La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
7 Fr Ra   Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og
8 Uue Ubn  
  Ubu Ubb Ubt Ubq Ubp Ubh Ubs ...[ii]  
Metale alkaliczne Metale ziem
alkalicznych
Lantanowce Aktynowce Metale przejściowe Metale Półmetale Niemetale Halogeny Gazy szlachetne Właściwości
nieznane
  1. Alternatywnie do skandowców zalicza się często nie lutet i lorens, lecz lantan, aktyn oraz hipotetyczny unbiun.
  2. Budowa 8. okresu jest przedmiotem badań teoretycznych i dokładne umiejscowienie pierwiastków tego okresu w ramach układu okresowego jest niepewne.
Encyklopedia internetowa (pierwiastek chemiczny):
  • Britannica: science/element-120
  • Universalis: unbinilium