Stanisław Minocki
| Data i miejsce urodzenia | 23 września 1734 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 11 czerwca 1805 |
| Profesor procesu kanonicznego | |
| Specjalność: teologia | |
| Alma Mater | |
| Podkanclerz | |
| Uczelnia | Uniwersytet Jagielloński |
| Okres spraw. | 1792–1805 |
| Rektor | |
| Uczelnia | Uniwersytet Jagielloński |
| Okres spraw. | 1797–1805 |
Stanisław Minocki (ur. 23 września 1734 w Skale, zm. 11 czerwca 1805 w Krakowie[1]) – teolog, profesor procesu kanonicznego, rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego w latach 1797–1805.
Życiorys
Urodził się 23 września 1734 w Skale. Został ochrzczony w 1734 w tej samej miejscowości. W 1780 roku rozpoczał pracę na Uniwersytecie Jagiellońskim (wtedy Szkole Głównej Koronnej) jako profesor procesu kanonicznego. Był proboszczem parafii m.in. w: Luborzycy, Chrobrzy, Zwoleniu oraz Pińczowie[1][2].
W latach 1792–1805 pełnił funkcję podkanclerza UJ[2]. W 1797 roku objął stanowisko rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego[2]. Zmarł 11 czerwca 1805 roku w Krakowie i wówczas z momentem śmierci przestał pełnić funkcję rektora[1].
Przypisy
Bibliografia
- Praca Zbiorowa: Polski Słownik Biograficzny t. 21. Warszawa: Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1976.
Kontrola autorytatywna (osoba):
- p
- d
- e
- ↑ a b c d e f g h i j k l Pełniący funkcję rektora w zastępstwie.
- ↑ Od 1805 do 1809 Uniwersytet połączony z Uniwersytetem Lwowskim i zgermanizowany, 1809 repolonizacja po włączeniu Krakowa do Księstwa Warszawskiego.
- ↑ W latach 1853–1860 rektorów nie wybierano, Uniwersytetem kierował mianowany przez rząd kurator.
- ↑ Sprawował obowiązki rektora Tajnego Uniwersytetu.
