Mikołaj Hinczowic
| Miejsce urodzenia | Kazimierz |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 26 listopada 1434 |
| Rektor Akademii Krakowskiej | |
| Okres sprawowania | 1412-1413 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | |
Mikołaj Hinczowic (zm. 26 listopada 1434 w Krakowie) – prawnik, rektor Akademii Krakowskiej, podskarbi koronny.
Życiorys
Był synem Hinczy, wójta i rajcy z Kazimierza. Studia na Akademii Krakowskiej ukończył w 1404 zdobywając tytuł magistra sztuk wyzwolonych. W 1407 wykładał na Wydziale Sztuk Wyzwolonych. W kwietniu 1412 został wybrany rektorem uczelni na roczną kadencję. Podjął studia prawnicze i w 1421 został bakałarzem dekretów, a w 1422 doktorem prawa kanonicznego. W latach 1411–1427 na dworze króla Władysława Jagiełły pełnił funkcję podskarbiego królewskiego, a następnie do 1430 podskarbiego koronnego. W 1411 został kanonikiem kościoła św. Jerzego na Wawelu, a w 1413 kanonikiem kapituły katedralnej.
W 1415 Mikołaj Hinczowic przebudował dom przy ulicy Kanoniczej 25, adaptując go na mieszkania dla kanoników, gdzie również sam zamieszkał[1]. W gronie krakowskiej kapituły katedralnej jego obecność została odnotowana po raz ostatni w 1432. Od 1422 był proboszczem w Luborzycy, gdzie ufundował nowy, murowany, późnogotycki kościół[2][3]. Powoływany był jako sędzia w różnych sporach, ceniono go za doświadczenie prawnicze. W zbiorach rękopisów Biblioteki Jagiellońskiej zachowały się podarowane przez Mikołaja księgi o tematyce teologicznej.
Przypisy
- ↑ Dom Długosza. [dostęp 2018-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-20)].
- ↑ Kozik 2011 ↓, s. 40,42.
- ↑ Fundacja kościoła w Luborzycy
Bibliografia
- Maria Kowalczyk Mikołaj Hinczowicz z Kazimierza (zm. ok. 1434) [w:] Polski Słownik Biograficzny tom XXI wyd. 1976 s. 113-114
- Dagmara Wójcik-Zega Mikołaj syn Hinczy (Hinczowic) z Kazimierza [w:] "Profesorowie Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego 1364-1780" tom 1 wyd. 2015 s.286-288
- Jerzy St. Kozik: Przeszłość odzyskana. Obrazy z dziejów parafii w Luborzycy. W: Pod red. Mateusza Wyżgi: Księgi metrykalne i inne źródła do historii lokalnej, ochrony i promocji lokalnego dziedzictwa kulturowego oraz tożsamości historycznej mieszkańców. Materiały z I Konferencji Naukowej Stowarzyszenia Korona Północnego Krakowa. Kraków – Raciborowice: Wydawnictwo Czuwajmy, 2011, s. 37 – 50. ISBN 978-83-62862-05-4.
- p
- d
- e
Podskarbiowie wielcy koronni
|
- p
- d
- e
- ↑ a b c d e f g h i j k l Pełniący funkcję rektora w zastępstwie.
- ↑ Od 1805 do 1809 Uniwersytet połączony z Uniwersytetem Lwowskim i zgermanizowany, 1809 repolonizacja po włączeniu Krakowa do Księstwa Warszawskiego.
- ↑ W latach 1853–1860 rektorów nie wybierano, Uniwersytetem kierował mianowany przez rząd kurator.
- ↑ Sprawował obowiązki rektora Tajnego Uniwersytetu.
