Placówka Straży Celnej „Szybene Klauza”

Placówka SC „Szybene Klauza”
Historia
Państwo

 Polska

Tradycje
Kontynuacja

Placówka Straży Granicznej I linii „Szybeny”

Organizacja
Dyslokacja

Szybeny[a]

Formacja

Straż Celna

Podległość

Komisariat SC „Szybeny”

Rozmieszczenie placówek SC komisariatu Szybeny w 1926 r.

Placówka Straży Celnej „Szybene Klauza”[b] – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca w okresie międzywojennym służbę ochronną na granicy polsko-rumuńskiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[3]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[4]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[5]. Placówka Straży Celnej „Szybene Klauza” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Szybeny” z Inspektoratu SC „Worochta”[2].

W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej[6]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej. Ochronę północnej, zachodniej i południowej granicy państwa przejęła powołana z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczna[7]. Rozkazem nr 5 z 16 maja 1928 roku w sprawie organizacji Małopolskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski powołał komisariat Straży Granicznej „Żabie”. Placówka Straży Granicznej I linii „Szybeny” znalazła się w jego strukturze[8].

Funkcjonariusze placówki

Kierownicy placówki
stopień imię i nazwisko, numer okres pełnienia służby kolejne stanowisko
przodownik Aleksander Dąbkowski (2261)[c] był w 1926[1]

Obsada personalna placówki w 1926[1]:

  • przodownik Aleksander Dąbkowski (2261)
  • strażnik Leon Kunik (654)
  • strażnik Stanisław Pluciński (2197)
  • strażnik Józef Woźny (711)
  • strażnik Michał Rybarczyk (706)
  • strażnik Antoni Wejrauch (2263)
  • strażnik Julian Mazurek (2247)

Uwagi

  1. placówka była zlokalizowana na wschód od miejscowości Szybeny, w dolinie rzeki o tej samej nazwie na południe od szczytu góry Pop Iwan
  2. Autorzy Kalendarza z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927 używają nazwy „Szybene Klauza”[1]. Podobnie czyni to Piotr Kozłowski w: Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku[2]. Według analizy mapy WIG'u (taktycznej z 1937), nazwa powinna brzmieć Szybeny Klauza.
  3. Przy nazwiskach w nawiasach podano numery służbowe funkcjonariuszy Straży Celnej[1]

Przypisy

Bibliografia

  • Henryk Dominiczak: Granica polsko–niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
  • Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4. OCLC 37244743. (pol.).
  • Grzegorz Goryński: Powstanie, organizacja i funkcjonowanie straży granicznej w latach 1928–1939. 2012. [dostęp 2016-12-31].
  • Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
  • Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927, Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej, 1927 .
  • Piotr Kozłowski. Straż Celna zapomnianą formacją graniczną II Rzeczypospolitej – dyslokacja jednostek granicznych w 1926 roku. „Problemy Ochrony Granic”. 50, 2012. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej w Kętrzynie. ISSN 1505-1757. 
  • Henryk Mieczysław Kula: Polska Straż Graniczna w latach 1928-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 8311082671.
  • Karolina Piekarz. Polskie formacje graniczne 1918 – 1924. „Mówią Wieki”. 2s, 2017. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Mówią Wieki”. ISSN 1897-8088. 
  • p
  • d
  • e
Dyrekcje ceł
Inspektoraty
okręgowe
Inspektoraty
Straży Celnej
Komisariaty
Straży Celnej
Placówki
Straży Celnej