Perfluorobromooktan

Perfluorobromooktan
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
1-bromoheptadekafluorooktan
Inne nazwy i oznaczenia
perflubron (INN)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C8BrF17

Inne wzory

CF3(CF2)7Br

Masa molowa

498,96 g/mol

Wygląd

jasnożółta ciecz[1]

Identyfikacja
Numer CAS

423-55-2

PubChem

9873

DrugBank

DB05791

SMILES
C(C(C(C(C(F)(F)Br)(F)F)(F)F)(F)F)(C(C(C(F)(F)F)(F)F)(F)F)(F)F
InChI
InChI=1S/C8BrF17/c9-7(22,23)5(18,19)3(14,15)1(10,11)2(12,13)4(16,17)6(20,21)8(24,25)26
InChIKey
WTWWXOGTJWMJHI-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Gęstość
1,93 g/cm³[1]; ciecz
Temperatura topnienia

poniżej 25 °C[2]

Temperatura wrzenia

142 °C[1]

Niebezpieczeństwa
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanego źródła[1]
Wykrzyknik
Uwaga
Zwroty H

H315, H319, H335

Zwroty P

P261, P264, P271, P280, P302+P352, P305+P351+P338

NFPA 704
Na podstawie
podanego źródła[3]
0
1
0
 
Numer RTECS

RG8700000

Dawka śmiertelna

LD50 14720 mg/kg (mysz, dożylnie)[2]

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Perfluorobromooktan – organiczny związek chemiczny, węglowodór halogenowany, pochodna oktanu.

Związek ten jest cieczą, w której gazy takie jak tlen oraz dwutlenek węgla rozpuszczają się bardzo dobrze. W temperaturze pokojowej w 100 ml perflubronu rozpuszcza się 65 ml tlenu i 228 ml dwutlenku węgla, co pozwala na oddychanie perflubronem nasyconym tlenem. Ze względu na tę właściwość trwają próby nad zastosowaniem perflubronu oraz innych perfluoroweglowodorów w nurkowaniu głębinowym bez dekompresji, gdzie miałby zastąpić mieszanki tlenowe. Planuje się go też stosować w medycynie przy ratowaniu noworodków lub osób z uszkodzonymi płucami (np. w wyniku pożaru).

Przypisy

  1. ↑ a b c d 1-Bromoheptadecafluorooctane, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, 17 marca 2023, numer katalogowy: 343862 [dostęp 2023-08-24] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  2. ↑ a b Perflubron, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine  (ang.).
  3. ↑ Perfluorooctyl Bromide [online], karta charakterystyki produktu Sciencelab.com, 9 czerwca 2012, numer katalogowy: SLP5077 [zarchiwizowane z adresu 2012-10-21]  (ang.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
V08: Środki cieniujące
V08A – Środki cieniujące stosowane
przy RTG zawierające jod
V08AA – Środki cieniujące o dużej osmolalności,
rozpuszczalne w wodzie i wydalane z moczem
  • kwas diatrozowy
  • kwas metrozowy
  • jodamid
  • kwas jotalamowy
  • kwas joksytalamowy
  • kwas joglikowy
  • kwas acetrozowy
  • kwas jokarmowy
  • metiodal
  • diodon
V08AB – Środki cieniujące o małej osmolalności,
rozpuszczalne w wodzie i wydalane z moczem
  • metryzamid
  • joheksol
  • kwas joksaglowy
  • jopamidol
  • jopromid
  • jotrolan
  • jowersol
  • jopentol
  • jodyksanol
  • jobitrydol
  • joksylon
V08AC – Środki cieniujące rozpuszczalne w wodzie
i wydalane z żółcią
  • kwas jodoksamowy
  • kwas jotroksowy
  • kwas joglikamowy
  • adypiodon
  • kwas jobenzamowy
  • kwas jopanowy
  • kwas jocetamowy
  • jopodan sodu
  • kwas tyropanowy
  • jopodan wapnia
V08AD – Środki cieniujące nierozpuszczalne w wodzie
  • jopidol
  • propyljodon
  • jofendylan
V08B – Środki cieniujące stosowane
przy RTG niezawierające jodu
V08BA – Siarczan baru
V08C – Środki cieniujące stosowane
przy MRI
V08CA – Paramagnetyczne środki cieniujące
  • kwas gadopentetowy
  • kwas gadoterowy
  • gadodiamid
  • gadoterydol
  • mangafodipir
  • gadowersetamid
  • cytrynian amonowo-żelazowy
  • kwas gadobenowy
  • gadobutrol
  • kwas gadoksetowy
  • gadofosweset
  • gadopiklenol
V08CB – Superparamagnetyczne środki cieniujące
  • ferumoksyl
  • ferrysten
  • nanocząstki tlenku żelaza
V08CX – Inne środki cieniujące
  • perflubron
V08D – Środki cieniujące stosowane
przy USG
V08DA – Środki cieniujące stosowane przy USG