2 Brygada Rakiet Operacyjno-Taktycznych

Ten artykuł dotyczy 2 Brygady Rakiet Operacyjno–Taktycznych. Zobacz też: 2 Brygada Artylerii – inne brygady artylerii z numerem 2.
2 Brygada Artylerii
2 Armijna Brygada Rakiet Operacyjno-Taktycznych
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1963

Rozformowanie

1992

Nazwa wyróżniająca

Pomorska

Tradycje
Kontynuacja

2 pułk rakiet

Dowódcy
Pierwszy

płk Włodzimierz Kobylański

Ostatni

płk Stanisław Kulesza

Organizacja
Numer

JW 1609[1]

Dyslokacja

Choszczno[2].

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska Lądowe

Rodzaj wojsk

Wojska rakietowe

Podległość

Pomorski Okręg Wojskowy

2 Pomorska Brygada Artylerii (2 BA) / 2 Armijna Brygada Rakiet Operacyjno-Taktycznych[a] (2 ABROT) – związek taktyczny wojsk rakietowych Sił Zbrojnych PRL.

Choszczno – w tym mieście stacjonowała jednostka

Historia

Brygada została sformowana zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego WP nr 0043/Org. z 21 marca 1963, w garnizonie Choszczno, jako 20 Brygada Artylerii. Uchwałą Rady Państwa z 13 września 1963 został jej nadany sztandar. Rozkazem Ministra Obrony Narodowej nr 025/MON z 30 września 1965 została przemianowana na 2 Pomorską Brygadę Artylerii i kultywowała tradycje 2 Pomorskiej Brygady Artylerii Haubic. Święto jednostki zostało ustanowione na 8 lutego. Jej podstawowe uzbrojenie stanowiły zestawy rakietowe R-170, a potem R-300. Intensywne szkolenie prowadzone z zachowaniem pełnego maskowania kończyło się strzelaninami bojowymi prowadzonymi w ZSRR, głównie na kazachskich poligonach.

Brygada w okresie wojny mogła niszczyć uderzeniami jądrowymi i chemicznymi cele znajdujące się w przewidywanym pasie natarcia armii. Głowice jądrowe i chemiczne miały pochodzić ze składów Armii Radzieckiej.

31 grudnia 1992 brygada została rozformowana, a na bazie jej pododdziałów oraz rozformowanego w tym samym czasie 7 Dywizjonu Rakiet Taktycznych 2 DZ, 1 stycznia 1993 powołano 2 Pułk Rakiet. W miejsce systemów rakietowych R-300 Elbrus, na uzbrojenie weszły najnowocześniejsze wówczas w Wojsku Polskim zestawy rakietowe Toczka.

2 września 1994 jednostka otrzymała imię Hetmana Jana Zamoyskiego i nazwę wyróżniającą „Pomorski” oraz przyjęła dziedzictwo tradycji:

  • 2 Kompanii Pozycyjnej Artylerii Pieszej (1815-1831),
  • 2 Pułku Artylerii Ciężkiej (1918-1939),
  • 2 Pomorskiej Brygady Artylerii Haubic (1944-1946),
  • 20 Brygady Artylerii (1963-1965),
  • 2 Pomorskiej Brygady Artylerii (1965-1992).

Dzień 7 listopada ustanowiony został Świętem pułku.

Wyrzutnia rakiet operacyjno-taktycznych R-300 na stanowisku startowym (podstawowe uzbrojenie 2 Brygady Rakiet Operacyjno-Taktycznych)

Skład organizacyjny i uzbrojenie

dowództwo i sztab

  • dwa dywizjony artylerii (16 i 17 da)[b]
    • bateria dowodzenia
    • 3 x baterie startowe (1 wyrzutnia w każdej baterii)
    • pluton obsługi technicznej
    • sekcja gospodarcza
    • sekcja remontu pojazdów
  • bateria dowodzenia
  • bateria techniczna
  • bateria transportowo-gospodarcza
  • kompania maszyn inżynieryjnych
  • pluton obrony przeciwchemicznej
  • warsztaty remontowe
  • bateria meteorologiczna

Uzbrojenie brygady w latach 60. stanowiło 6 wyrzutni rakietowych 9K51 (R-170) na podwoziu działa samobieżnego ISU-152, które mogły odpalać rakiety R-11M z głowicą jądrową o mocy 20 lub 40 kT. (oznaczenie NATO – Scud)

W latach 70. wprowadzono na uzbrojenie nowe wyrzutnie rakietowe typu 9K72 Elbrus (R-300) na podwoziu samochodu ciężarowego MAZ-543P, które mogły odpalać rakiety R-14 z głowicą jądrową o mocy 20, 40 lub 100 kT. (oznaczenie NATO – Scud B)

Dowódcy

  • płk Włodzimierz Kobylański 1963-1967
  • płk Marian Misiewicz 1967-1973
  • płk Leon Sulima 1973-1974
  • płk Kazimierz Chudy 1974-1978
  • płk Marian Oleksiak 1978-1980
  • płk Kazimierz Wilczewski 1980-1988
  • płk Włodzimierz Sąsiadek 1988-1990
  • płk Stanisław Kulesza 1990-1992

Uwagi

  1. Niejawna nazwa brygady oddająca w pełni jej przeznaczenie i usytuowanie w strukturze organizacyjnej SZ RP w czasie wojny oraz określająca jej podstawowe uzbrojenie
  2. Na przełomie lat 70. i 80. dodano do dywizjonów po jednej wyrzutni. Dywizjon miał cztery wyrzutnie i dwie baterie startowe.

Przypisy

  1. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
  2. Michał Trubas. Wojska „jednorazowego użytku”. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2/2011. s. 157. 

Bibliografia

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Michał Trubas: 2 Pomorska Brygada Artylerii. Warszawa: Comandor, 2005. ISBN 83-88329-99-5.
  • Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
  • Michał Trubas. Wojska „jednorazowego użytku”. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2/2011. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281. 
  • p
  • d
  • e
Dywizje artylerii
Brygady artylerii
Pułki moździerzy
Pułki artylerii lekkiej
Pułki artylerii ciężkiej
Pułki artylerii przeciwpancernej
Pułki artylerii haubic
Pułki artylerii
Polowe Techniczne Bazy Rakietowe
Dywizjony rakiet taktycznych
Dywizjony dowozu rakiet
Dywizjony artylerii BROT
  • p
  • d
  • e
Rodowód
Instytucje centralne
Formacje
Struktura organizacyjna
Działania wojsk
Stalinizm w wojsku
Szkolnictwo wojskowe