Mezon fi
| Klasyfikacja | mezon |
|---|---|
| Typ | bozon |
| Symbol | φ |
| Postulowana | Murray Gell-Mann, 1961 |
| Odkryta | 1963 |
| Ładunek | 0 |
| Masa | 1019,455±0,020 MeV/c²[1] |
| Szerokość | 4,26±0,04 MeV[1] |
| Spin | 1– |
| Najczęstsze rozpady | K+K–, K0LK0S, |
Mezon φ (fi) – mezon wektorowy, o izospinie 0, złożony z kwarku i antykwarku s. Ściślej mówiąc, zawiera także niewielką domieszkę uu + dd. Rozpada się silnie, z czasem życia rzędu 10–22 s, najczęściej na parę kaonów (ze względu na regułę OZI). Jest swoją własną antycząstką.
Mezon φ został zaobserwowany w roku 1963, równolegle w Lawrence Berkeley National Laboratory i w Brookhaven National Laboratory[2]. Wcześniej istnienie takiej cząstki postulował Murray Gell-Mann, proponując swój schemat klasyfikacji hadronów, nazwany przez niego „ośmiokrotną ścieżką”.
Znany jest jeden stan radialnie wzbudzony tego mezonu, o masie około 1680 MeV[1].
Przypisy
- p
- d
- e
Cząstki w fizyce
| Fermiony |
| ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bozony |
| ||||||||
| Inne |
| ||||||||
| Hipotetyczne |
|
Złożone
| Hadrony |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Inne | |||||
| Hipotetyczne |
|
| Elektrony i dziury |
|
|---|---|
| Fonony i pokrewne | |
| Separacja spinowo-ładunkowa | |
| Odpowiedniki cz. elementarnych |
|
| Inne |
