Albatros C.VII

Albatros C.VII
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Producent

Albatros

Konstruktor

Robert Thelen,
R. Schubert

Typ

samolot rozpoznawczy

Konstrukcja

dwupłat, konstrukcja mieszana, przeważnie drewniana, podwozie stałe

Załoga

2 osoby

Historia
Data oblotu

1916

Lata produkcji

1916–1918

Dane techniczne
Napęd

1 silnik rzędowy Benz Bz.IV

Moc

167 kW (200 KM)

Wymiary
Rozpiętość

12,78 m

Długość

8,7 m

Wysokość

3,6 m

Powierzchnia nośna

43,4 m²

Masa
Własna

989 kg

Użyteczna

561

Startowa

1550 kg

Osiągi
Prędkość maks.

170 km/h

Prędkość wznoszenia

125 m/min

Pułap

5080 m

Zasięg

470 km

Długotrwałość lotu

3 h 20 min

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 stały zsynchronizowany karabin maszynowy Spandau wz. 08/15 kal. 7,92 mm i 1 ruchomy karabin maszynowy Parabellum wz. 14 kal. 7,92 mm obserwatora, bomby
Użytkownicy
Cesarstwo Niemieckie, Polska
Multimedia w Wikimedia Commons

Albatros C.VII – niemiecki dwupłatowy samolot rozpoznawczy z okresu I wojny światowej zbudowany w wytwórni Albatros-Werke GmbH w Berlinie.

Historia

Problemy konstrukcyjne z samolotem Albatros C.V spowodowały, że w wytwórni Albatros-Werke GmbH rozpoczęto w 1916 roku prace nad jego następcą. Pierwszy projekt, oznaczony jako C.VI, został szybko zarzucony jako nieperspektywiczny. Inżynierowie Robert Thelen i R. Schubert postanowili wykorzystać sprawdzone elementy samolotu C.V oraz samolotów myśliwskich serii D (Albatros D.III i Albatros D.V). Zmianie uległa konstrukcja kadłuba, zrezygnowano z tradycyjnej kratownicy na rzecz układu podłużnic i wręg o przekroju prostokątnym[1].

Wykorzystano skrzydła z Albatrosa C.V, górne (łącznie z lotkami) z wersji C.V/17 a dolne z wersji C.V/16. Z poprzednika wykorzystano, bez wprowadzania zmian kabinę załogi oraz część ogonową. Również podwozie zostało skopiowane z przednika. Doprowadziło to do powstania udanego samolotu używanego do dalekiego rozpoznania, współpracy z artylerią i do bombardowania. Do końca 1917 roku wyprodukowano 350 egzemplarzy tego samolotu, produkcja była prowadzona w zakładach macierzystych oraz w Ostdeutsche Albatros Werke (OAW w Pile) oraz Bayerische Flugzeug-Werke[2]. Samolot cieszył się dobrą opinię pilotów, dotrwał w służbie frontowej do zakończenia działań wojennych I wojny światowej[3].

Użycie w lotnictwie polskim

Po odzyskaniu niepodległości Wojsko Polskie dysponowało bliżej niesprecyzowaną liczbę egzemplarzy samolotu Albatros C.VII (w literaturze pojawiają się szacunki od 2 do 27 egzemplarzy). Dwa płatowce przeszły remont w Centralnych Warsztatach Lotniczych w Warszawie[4], 2 lub 4 dalsze egzemplarze zmontowano na bazie elementów znalezionych na Stacji Lotniczej Ławica. Został użyty bojowo podczas działań wojennych wojny polsko-bolszewickiej w 3., 4., 5., 6., 14. i prawdopodobnie w 12. eskadrze wywiadowczej. Po zakończeniu walk kilka egzemplarzy przekazano do szkół lotniczych w Toruniu, Ławicy i Grudziądzu, gdzie były użytkowane do 1922 roku[5]. W literaturze lotniczej jako datę wycofania z użytku podawany jest również rok 1925[6].

Konstrukcja

Dwumiejscowy dwupłat o konstrukcji drewnianej[5].

Kadłub o przekroju prostokątnym, zbudowany na układzie podłużnic i wręg, o pokryciu sklejkowym. Przód kadłuba, w okolicy silnika, kryty blachą aluminiową. Wierzch kadłuba wyprofilowany na owal, boki proste, i pokryte sklejką. Za silnikiem mieścił się zbiornik paliwa.

Skrzydła o konstrukcji dwudźwigarowej i dwudzielnej. Płat górny wyposażony w lotki z kompensacją osiową. Komora płatów podobnie jak w poprzednich modelach była dwuprzęsłowa, usztywniona słupkami i naciągami z drutu. Skrzydła kryte płótnem.

Usterzenie o konstrukcji drewnianej, a szkielet sterów spawany z rur stalowych. Pionowy statecznik pokryty sklejką, stateczniki poziome dwudzielne, wolnonośne, pokryte płótnem. Stery z wyważeniem rogowym.

Podwozie trójpunktowe z płozą ogonową.

Napęd – rzędowy, 6-cylindrowy chłodzony wodą silnik Benz Bz.IV o mocy 200 KM (150 kW). Stosowano również silniki: Austro Daimler o mocny 225 KM (166 kW) i Mercedes D IVa o mocy 260 KM (191 kW). W przypadku użycia silnika Benz stosowano pionowe chłodnice umieszczone po obu stronach kadłuba. Egzemplarze użytkowane w lotnictwie polskim miały chłodnice ulowe montowane na centralnej części płata górnego.

Przypisy

  1. Gray, Thetford 1962 ↓, s. 33.
  2. Gray, Thetford 1962 ↓, s. 34.
  3. Albatros C.VII. www.theaerodrome.com. [dostęp 2020-02-21]. (pol.).
  4. Skrzydlata Polska 1971 ↓, s. 19.
  5. a b Albatros C VII. bequickorbedead.com. [dostęp 2020-02-21]. (pol.).
  6. Chołoniewski i Bączkowski 1987 ↓, s. 13.

Bibliografia

  • p
  • d
  • e
Niemieckie samoloty wojskowe z okresu I wojny światowej
Samoloty myśliwskie
Samoloty bombowe
Wodnosamoloty i łodzie latające
Samoloty rozpoznawcze
i lekkie bombowe
Samoloty wielozadaniowe
Samoloty szturmowe
Nieuzbrojone samoloty szkolne i rozpoznawcze
Konstrukcje prototypowe
Inne

  • p
  • d
  • e
Polskie samoloty wojskowe do 1939 roku
Myśliwskie
Bombowe
Samoloty rozpoznawcze
i łącznikowe (towarzyszące)
Szkolne
Szturmowe
Transportowe i sanitarne
Wodnosamoloty
Balony i sterowce
Samoloty prototypowe
Projekty
Produkowane na eksport


p  d  e
Niemieckie samoloty kategorii C według daty pojawienia się na froncie
1914 1915 1916 1917 1918
VII VIII IX X XI XII I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII
AEG C.I     (C.II, C.III) C.IV     (C.V, C.VI, C.VII)
AGO C.I     (C.II, C.III) C.IV
Albatros C.I C.III (C.IV) C.V, C.VI C.VII (C.VIII, C.IX) C.X C.XII (C.XV)
Aviatik C.I ~ C.II ~ C.III ~ C.IV ? VI
DFW C.I, C.II C.V
Halberstadt ~ C.I CL.II     (C.III) CL.IV , C.V
Hannover ~ C.I C.II CL.II CL.III
LFG (Roland) ~ C.I C.II
LVG C.I C.II ~ C.IV C.V C.VI
Rumpler C.I C.III C.IV ~ C.VII ~ C.VIII
"~" oznacza przybliżoną datę wejścia do służby, z dokładnością do kilku miesięcy.
"(C...)" w nawiasie oznacza modele nieseryjne lub używane jednostkowo w kolejności oznaczeń, bez zachowania chronologii (część pominięto)
- kursywą bez nawiasu oznaczono modele budowane na licencji