Wzór Bineta

Ten artykuł dotyczy wzoru na tor w polu sił centralnych. Zobacz też: Wzór Bineta na n-ty wyraz ciągu Fibonacciego.
Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2018-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wzór Bineta – wzór na tor ruchu w polu sił centralnych.

Ma postać:

d 2 d ϕ 2 ( 1 r ) + 1 r = m r 2 L 2 F ( r ) , {\displaystyle {\frac {d^{2}}{d\phi ^{2}}}\left({\frac {1}{r}}\right)+{\frac {1}{r}}=-{\frac {mr^{2}}{L^{2}}}F(r),}

gdzie:

L {\displaystyle L} moment pędu,
r , {\displaystyle r,} ϕ {\displaystyle \phi } współrzędne biegunowe,
m {\displaystyle m} – masa,
F ( r ) {\displaystyle F(r)} – siła w zależności od odległości.

Wyprowadzenie

We współrzędnych biegunowych:

r = r e r ^ {\displaystyle \mathbf {r} =r\mathbf {\hat {e_{r}}} }

oraz:

r ˙ = d r d t e r ^ + r d ϕ d t e ϕ ^ {\displaystyle \mathbf {\dot {r}} ={\frac {dr}{dt}}\mathbf {\hat {e_{r}}} +r{\frac {d\phi }{dt}}\mathbf {\hat {e_{\phi }}} }

Korzystając z reguły łańcuchowej otrzymujemy:

d r d t = d r d ϕ d ϕ d t {\displaystyle {\frac {\operatorname {d} \!r}{\operatorname {d} \!t}}={\frac {\operatorname {d} \!r}{\operatorname {d} \!\phi }}\cdot {\frac {\operatorname {d} \!\phi }{\operatorname {d} \!t}}}

oraz wiemy, że moment pędu w polu centralnym jest zachowany i równy:

L = m r 2 d ϕ d t {\displaystyle L=mr^{2}{\frac {\operatorname {d} \!\phi }{\operatorname {d} \!t}}}

Zatem stosując powyższe wzory i pochodną odwrotności otrzymujemy:

r ˙ = L m [ d d ϕ ( 1 r ) e r ^ + 1 r e ϕ ^ ] {\displaystyle \mathbf {\dot {r}} ={\frac {L}{m}}\left[-{\frac {d}{d\phi }}\left({\frac {1}{r}}\right)\mathbf {\hat {e_{r}}} +{\frac {1}{r}}\mathbf {\hat {e_{\phi }}} \right]}

Różniczkując drugi raz i stosując podobne przekształcenia otrzymujemy:

r ¨ = L 2 m 2 r 2 ( d 2 d ϕ 2 ( 1 r ) + 1 r ) e r ^ {\displaystyle \mathbf {\ddot {r}} =-{\frac {L^{2}}{m^{2}r^{2}}}\left({\frac {d^{2}}{d\phi ^{2}}}\left({\frac {1}{r}}\right)+{\frac {1}{r}}\right)\mathbf {\hat {e_{r}}} }

Widzimy, że zgodnie z naszymi oczekiwaniami człon zależny od wersora φ został wyzerowany. A zatem po zastosowaniu II Zasady Dynamiki Newtona dochodzimy do końcowego wzoru:

d 2 d ϕ 2 ( 1 r ) + 1 r = m r 2 L 2 F ( r ) {\displaystyle {\frac {d^{2}}{d\phi ^{2}}}\left({\frac {1}{r}}\right)+{\frac {1}{r}}=-{\frac {mr^{2}}{L^{2}}}F(r)}

gdzie siłę F wyrażamy następująco:

F = F ( r ) e r ^ . {\displaystyle \mathbf {F} =F(r)\mathbf {\hat {e_{r}}} .}

Bibliografia

  • http://www.fuw.edu.pl/~krolikow/fizyka1/v4_ruch_polach_zachowawczych.pdf
  • YAN Kun(2005). The general expression of Binet equation about celestial bodies motion orbits(Approximate solutions of Binet equation for celestial bodies motion orbits in the weak and strong gravitational field) DOI:10.3969/j.issn.1004-2903.2005.02.052.
  • p
  • d
  • e
zwyczajne
cząstkowe
metody rozwiązań
powiązane pojęcia
twierdzenia
powiązane nauki
badacze