Wybory parlamentarne w Polsce w 1976 roku

Wybory parlamentarne w Polsce w 1976 roku – wybory do Sejmu PRL, które zostały przeprowadzone 21 marca 1976, równocześnie z wyborami do rad narodowych (na podstawie uchwały Rady Państwa z 17 stycznia 1976^[1]). Mandaty w Sejmie przydzielono organizacjom należącym do Frontu Jedności Narodu, według ustalonej puli. W Sejmie znaleźli się więc przedstawiciele PZPR (w większości), pozostałych koncesjonowanych partii (ZSL i SD), a także kilkadziesiąt osób bezpartyjnych (w tym po kilku przedstawicieli Stowarzyszenia „Pax”, Znaku (który występował w wyborach po raz ostatni, przed przekształceniem go w PZKS) i ChSS).

Podczas wyborów dowożono ludzi specjalnie zamówionymi na tę okoliczność autobusami^[2]. Telewizja pokazywała odświętnie ubranych ludzi oddających głos. Głosowano bez skreśleń, wyłącznie na tzw. miejsca mandatowe.

Do wyborów nie mógł przystąpić Stanisław Stomma z koła poselskiego Znak^[2].

Oficjalne wyniki głosowania i wyniki wyborów

Oficjalnie podano, że frekwencja w wyborach do Sejmu wyniosła 98,3%. Na listy Frontu Jedności Narodu padło 99,4% głosów. Polska Zjednoczona Partia Robotnicza otrzymała 56,7% składu izby, Zjednoczone Stronnictwo Ludowe 24,6%, bezpartyjni 10,7%, Stronnictwo Demokratyczne 8%^[2]. W porównaniu z poprzednimi latami liczba posłów PZPR powiększyła się kosztem ZSL i SD^[2]. Udział bezpartyjnych posłów pozostał niezmienny.

Nieznany jest prawdziwy wynik głosowań. Podczas liczenia głosów dochodziło do zawyżania rezultatów wyników przez poszczególne województwa. Frekwencję 98,27% zatwierdziło Biuro Polityczne KC PZPR^[3].

Podział mandatów

Ugrupowanie	Mandaty	% mandatów
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza	261	56,7%
Zjednoczone Stronnictwo Ludowe	113	24,6%
Stronnictwo Demokratyczne	37	8%
Stowarzyszenie „Pax”	5	1,1%
Znak	5	1,1%
Chrześcijańskie Stowarzyszenie Społeczne	2	0,4%
Niestowarzyszeni	37	8%

Przykładowe wyniki na poszczególnych kandydatów

poseł Józef Kępa w okręgu wyborczym nr 3 w Warszawie-Ochota – 98,65%
poseł Piotr Jaroszewicz w okręgu wyborczym nr 4 w Warszawie-Praga Północ – 99,17%
poseł Edward Gierek w okręgu wyborczym nr 24 w Sosnowcu – 99,99% (najwięcej głosów, najlepszy wynik w historii PRL)
poseł Kazimierz Kuraś w okręgu wyborczym nr 32 w Krakowie – 94,52% (najmniej głosów ze wszystkich posłów tej kadencji)

Zobacz też

Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej VII kadencji

Przypisy

↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 17 stycznia 1976 roku o zarządzeniu wyborów do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i rad narodowych stopnia wojewódzkiego (Dz.U. z 1976 r. nr 2, poz. 16).
↑ ^a ^b ^c ^d Stuprocentowa frekwencja. W: Historia PRL. T. 17: 1976. New Media Concept, 2009, s. 8–11. ISBN 978-83-7558-523-0.
↑ Andrzej Rzepliński: Niewolne wybory parlamentarne. Doświadczenie polskie 1947–1989. Uniwersytet Warszawski. [dostęp 2017-06-08].

Wybory, referenda i plebiscyty w Polsce od 1918

Prezydenckie^[A]

1922 (I)
1922 (II)
1926 (I)
1926 (II)
1933
1947
1989
1990
1995
2000
2005
2010
2015
2020 (I) (plan.)
2020 (II)

Parlamentarne

1919 1922 1928 1930 1935 1938 1947 1952 1957 1961 1965 1969 1972 1976 1980 1985 1989 1991 1993 1997 2001 2005 2007 2011 2015 2019 2023
Uzupełniające do Senatu	1989–1991 1993–1997 1997–2001 2001–2005 2005–2007 2007–2011 2011–2015 2015–2019

Do Parlamentu Europejskiego

Do Sejmu Śląskiego (1922–1935)

1922
1930 (I)
1930 (II)
1935

Samorządowe

Do rad narodowych (1954–1988)

Referenda, plebiscyty

Plebiscyty	1919 (plan.) 1920 1920/21 (plan.) 1921
Ogólnokrajowe	1946 1987 1996 (I) 1996 (II) 1997 2003 2005 (plan.) 2015 2023
lokalne	Referenda lokalne po 1989