Pałac w Zebrzydowicach

Pałac w Zebrzydowicach
Symbol zabytku nr rej. 371/53 z 12.01.1953 oraz 202/60 z 02.03.1960[1]
Ilustracja
Pałac w Zebrzydowicach
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Zebrzydowice

Adres

ul. Księdza Antoniego Janusza 21 43-410 Zebrzydowice

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

barok

Kolejni właściciele

Karol Józef Hoditz von Volfranitz, Franciszek Mattencloit

Obecny właściciel

gmina Zebrzydowice

Położenie na mapie gminy Zebrzydowice
Mapa konturowa gminy Zebrzydowice, blisko centrum u góry znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Zebrzydowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Zebrzydowicach”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Zebrzydowicach”
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego
Mapa konturowa powiatu cieszyńskiego, u góry po lewej znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac w Zebrzydowicach”
Ziemia49°52′53,06″N 18°36′58,64″E/49,881406 18,616289
Multimedia w Wikimedia Commons

Pałac w Zebrzydowicach – zabytkowy[2] pałac w Zebrzydowicach, w powiecie cieszyńskim, dawniej gotycki zamek.

Historia

Pierwszy zamek został wzniesiony na przełomie XV/XVI wieku. Świadczą o tym odkryte fragmenty ścian o gotyckim rodowodzie. Także same umiejscowienie obiektu sugeruje jego obronny charakter. Położony nad rzeką Pietrówką od wschodu i północy otoczony był stawem, od zachodu bagnistą łąką. Z powodu późniejszych przebudów oraz braku materiałów ikonograficznych nie jest możliwe odtworzenie jego pierwotnego wyglądu.

Najstarszymi właścicielami zamku była rodzina Mikesz z Jedłownika (ok. 1467 r.), która sprzedała zamek Janowi Burzejowi z Klvova. Kolejnym właścicielem zamku był Paweł z Kornic i Šumperku. W roku 1524 Hynek Bielik z Kornic za kwotę 1550 węgierskich dukatów sprzedał Zebrzydowice (razem z pobliskimi Marklowicami) Jerzemu Liszce z Niemieckiej Lutyni. Jego wnuk Hynek Liszka odziedziczył rodowy majątek w roku 1575. Dzięki Hynkowi posiadamy najstarszą wzmiankę o „twierdzy Zebrzydowice”. 14 marca 1580 doszło do krwawej bójki między goszczącym w Zebrzydowicach Jaremiaszem Szobiszowskim a gospodarzem. W jej wyniku Hynek został poważnie zraniony, a dla potomnych zachował się sądowy opis zajścia. Kłopoty ze zdrowiem i zadłużenie Zebrzydowic zmusiły Hynka do sprzedania wsi w roku 1583.

W następnych wiekach często zmieniali się właściciele miejscowości, a majątek zebrzydowicki podzielono na kilka działów. W wyniku tego wyodrębniły się Zebrzydowice Górne, w których istniał drewniany dwór, niezachowany do dziś oraz Zebrzydowice Dolne, w nich znajduje się pałac wzniesiony w miejscu wcześniejszego zamku.

13 marca 1747 roku hrabia Karol Józef Hoditz von Volfranitz sprzedał zamek Franciszkowi Ludwikowi Mattencloit[3] i jego żonie Marii Agnieszce, uzyskawszy za niego cenę 35.000 florenów. Zamek przebudowany został na otoczony parkiem pałac (rezydencje reprezentacyjną) w stylu barokowym w 1764 r. przez barona Jana Ryszarda von Mattencloit i jego małżonkę Marię Renatę von Beess. Majątek pozostał w rękach baronów de Mattencloit przez 140 lat, a zebrzydowicki dwór stał się ich główną siedzibą przeżywając wówczas czas swej największej świetności. Przy wykorzystaniu starych murów wzniesiono pałac na planie prostokąta w stylu niemieckiego baroku. Po stronie północno-zachodniej pałacu rozciągał się, ukształtowany w formie dwóch tarasów, prawie dwuhektarowy park. Parter budowli oszkarpowano co nawiązywało do jej obronnych początków. Pierwsze piętro oddzielone zostało gzymsem od przysadzistego przyziemia. Jego narożniki zostały zaokrąglone, elewacje ozdobiono lizenami z belkowaniem, które oddzielały od siebie prostokątne okna nakryte ozdobnymi gzymsami. Główną ozdobą frontowej ośmioosiowej fasady stał się przewyższający elewację ryzalit, z szeroką bramą w parterze, na piętrze ujęty parami pilastrów o kompozytowych kapitelach i zwieńczony trójkątnym przyczółkiem. W jego szczycie umieszczono okrągły kamienny kartusz z herbami baronów de Mattencloit i Bees[3] (wokół herbów znajdują się nieczytelne dzisiaj napisy fundatorów >ETE>MATTENCLOIT>RENATA>TE>BEEHS i zatarta data, prawdopodobnie 1764). Całość budynku została przykryta mansardowym dachem z dwoma symetrycznymi lukarnami.

Jan Baptysta de Mattencloit w 1836 r. wykupił Zebrzydowice Górne i ponownie zjednoczył wioskę. Jednakże przeprowadzone po Wiośnie Ludów w roku 1848 zmiany znoszące obowiązek pańszczyzny spowodowały poważne kłopoty finansowe rodziny de Mattencloit. W roku 1887 zadłużenie majątku przekroczyło jego wartość i decyzją Sądu Obwodowego w Cieszynie został wystawiony na licytację. Dodatkowo w 1888 r. zmarł ostatni z rodu właściciel Zebrzydowic – Emeryk Emanuel de Mattencloit. Zadłużoną wieś, 25 kwietnia 1888 r. zakupił hrabia Henryk Larisch von Mönnich, ówczesny właściciel Frysztackiego Państwa Stanowego, pochodzący z jednego z najbardziej wpływowych rodów w Austro-Węgrzech, czesko-austriackiego rodu Larischów. Pod koniec XIX wieku nowi właściciele przebudowali pałac - do piętrowego budynku dobudowali oficyny. Ostatnim właścicielem pałacu (jak i Zebrzydowic) był Jan Henryk hrabia Larisch von Mönnich.

Podczas II wojny światowej pałac spłonął, lecz po zniszczeniach wojennych został zrekonstruowany w latach 1958-1963 r., a po rozbudowie w 1970 r. przeznaczony na cele kulturalne. Miejscowe władze, jako nowy właściciel pałacu, postanowiły wówczas dobudować do wschodniej ściany salę widowiskową. Obecnie znajduje się tu Gminny Ośrodek Kultury i Punkt Informacji Turystycznej oraz restauracja, a na terenach przylegających do pałacu znajduje się amfiteatr, molo widokowe oraz Ośrodek Sportów Wodnych "Młyńszczok".

  • Fasada z herbami
    Fasada z herbami
  • Herb Mattencloit
    Herb Mattencloit
  • Herb von Bees
    Herb von Bees

Turystyka

Tuż obok pałacu przebiegają znakowane szlaki:

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 .
  2. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 .
  3. a b Zebrzydowice. [dostęp 2024-04-02].
  4. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-16)].

Bibliografia

  • Marcin Żerański: Śląsk Cieszyński. Od Bielska-Białej do Ostrawy. Cieszyn: Pracownia na pastwiskach, 2012, s. 96. ISBN 978-83-933109-3-7.
  • Zamki w Polsce – Zebrzydowice. [dostęp 2013-09-15]. (pol.).
  • Michał Kowalski: Śląska Cieszyński – Po obu stronach Olzy. Wyd. II. Kraków: Amistad – Program PolskaTurystyczna.pl, 2009, s. 137. ISBN 978-83-7560-069-8.
  • Eksploratorzy.com.pl. 2009-10-14. [dostęp 2013-09-15]. (pol.).
  • Damian Dąbrowski: Pałace Śląska – Zebrzydowice. sierpień 2009. [dostęp 2013-09-15]. (pol.).
  • Weronika Szewczyk: Wokół Beskidu Śląskiego - przewodnik turystyczny. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo "Compass", 2012, s. 29. ISBN 978-83-7605-333-2.
  • p
  • d
  • e
Zamki i pałace na Górnym Śląsku
Istniejące
Nieistniejące

  • p
  • d
  • e
powiat będziński
dwory
pałace
zamki
powiat bielski, Bielsko-Biała
dwory
pałace
zamki
Bytom, Dąbrowa Górnicza
pałace
zamki
powiat cieszyński
pałace
zamki
powiat częstochowski, Częstochowa
dwory
pałace
zamki
powiat gliwicki, Gliwice
dwory
pałace
zamki
Jastrzębie-Zdrój
dwory
pałace
Katowice
dwory
pałace
powiat kłobucki
dwory
pałace
zamki
powiat lubliniecki
dwory
  • Łagiewniki Wielkie (1)
  • Łagiewniki Wielkie (2)
  • Panoszów
pałace
zamki
powiat mikołowski
dwory
  • Orzesze-Gardawice
  • Wyry
pałace
powiat myszkowski
dwory
  • Myszków
  • Żarki (nie istnieje)
pałace
strażnice
zamki
powiat pszczyński
dwory
pałace
zamki
powiat raciborski
pałace
zamki
powiat rybnicki, Rybnik
dwory
  • Czerwionka
pałace
zamki
Ruda Śl., Siemianowice Śl.,
Świętochłowice
dwory
pałace
zamki
Sosnowiec
dwory
pałace
zamki
powiat tarnogórski
dwory
pałace
zamki
Tychy, Zabrze, Żory
dwory
pałace
powiat wodzisławski
pałace
powiat zawierciański
dwory
pałace
strażnice
  • Ryczów
zamki
powiat żywiecki
dwory
pałace
zamki