Jakow Sinaj

Jakow Grigorjewicz Sinaj (ros. Я́ков Григо́рьевич Сина́й, ang. Yakov Grigorevich Sinai; ur. 21 września 1935 w Moskwie) – matematyk pochodzenia rosyjskiego, specjalizujący się w układach dynamicznych, fizyce teoretycznej i teorii prawdopodobieństwa.

Profesor Wydziału Matematyki na Uniwersytecie w Princeton w USA[1]. Członek Londyńskiego Towarzystwa Matematycznego (London Mathematical Society), Amerykańskiego Towarzystwo Matematycznego[2], Amerykańskiej Akademii Nauk[3], Norweskiej Akademii Nauk[4] i Rosyjskiej Akademii Nauk[5]. Laureat międzynarodowych nagród z dziedziny matematyki, wykładowca akademicki, autor lub współautor ponad 350 publikacji naukowych[6][2].

Rodzina

Jakow Sinaj urodził się w rodzinie naukowców i wykładowców akademickich, żydowskiego pochodzenia. Jego dziadek Weniamin Kagan (ros. Вениамин Фёдорович Каган) był profesorem Uniwersytetu Łomonosowa, matematykiem, specjalizującym się w geometrii różniczkowej. Od 1934 roku kierował katedrą matematyczną Uniwersytetu Łomonosowa[7].

Rodzice Jakowa: Nadieżda Wieniaminowna Kagan (ros. Надежда Вениаминовна Каган) i Grigorij Jakowlewicz Sinaj (ros. Григорий Яковлевич Синай) pracowali naukowo, zajmowali się mikrobiologią[8]. Matka zmarła w 1938 roku[9] na zapalenie opon mózgowych, którym zaraziła się podczas pracy w swoim laboratorium[10]. Ojciec uzyskał tytuł doktora nauk medycznych, kierował katedrą mikrobiologii Uniwersytetu w Moskwie[11].

Jelena Wul, żona Jakowa Sinaja i córka Bencjona Wula jest matematyczką i fizyczką[12][4]. Prowadziła badania nad rachunkiem prawdopodobieństwa. Wspólnie przygotowali kilka publikacji naukowych[13].

Osiągnięcia naukowe i zainteresowania badawcze

W 1957 roku Jakow Sinaj ukończył studia na wydziale matematyczno-mechanicznym Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego im. M. W. Łomonosowa. W 1964 roku uzyskał tytuł doktora nauk fizyczno-matematycznych[14]. Rozwój jego kariery naukowej w Związku Radzieckim był utrudniony z uwagi na poglądy polityczne. Sinaj sprzeciwiał się reżimowi władzy. W 1968 roku podpisał list naukowców w obronie poety Siergieja Jesienina, skazanego na pobyt w łagrze za antysowieckie wiersze. Z tej przyczyny władze nie zgadzały się na przyznanie Sinajowi tytułu profesora[15]. Ostatecznie uzyskał go w 1981 roku, siedemnaście lat po obronie rozprawy doktorskiej.

Po uzyskaniu profesury Jakow Sinaj rozpoczął współpracę z zagranicznymi ośrodkami badawczymi. W 1983 roku został członkiem Amerykańskiej Akademii Nauk[3]. Rosyjska Akademia Nauk przyznała Sinajowi członkostwo w 1991 roku[14]. Po rozpadzie Związku Radzieckiego został profesorem matematyki na Uniwersytecie w Princeton i w 1993 roku przeprowadził się z Rosji do Stanów Zjednoczonych.

W kręgu zainteresowań badawczych Sinaja znajduje się przede wszystkim rachunek prawdopodobieństwa i układy dynamiczne. Był współodkrywcą tak zwanej entropii Kołmogorowa-Sinaja, którego nazwę utworzono od nazwisk badaczy[16]. Analizował również teorię chaosu. Jego prace i odkrycia znalazły zastosowanie w kosmologii, co stało się bezpośrednią przyczyną przyznania mu Nagrody Abela.

Nagrody

W 1962, 1970 i 1978 wygłosił wykłady sekcyjne, a w 1990 wykład plenarny na Międzynarodowym Kongresie Matematyków[17].

19 listopada 1993 roku Jakow Sinaj otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego[18].

W 1997 roku Nagrodę Wolfa w dziedzinie matematyki, przyznaną przez Wolf Foundation w Izraelu[16].

W 2002 przyznano mu Nagroda Nemmersa w dziedzinie matematyki (ang. Nemmers Prize in Mathematics) za wkład w rozwój badań nad teorią prawdopodobieństwa, mechaniką i fizyką[19][16].

W 2013 roku otrzymał nagrodę Steele Prize, przyznawaną przez Amerykańskie Towarzystwo Matematyczne za wybitne osiągnięcia naukowe w dziedzinie matematyki.

W 2014 roku otrzymał Nagrodę Abela (w wysokości miliona dolarów) i został członkiem Norweskiej Akademii Nauk[20][4].

W 2009 r. został wybrany na członka zagranicznego PAN (Wydział III Nauk Ścisłych i Nauk o Ziemi)[21].

Przypisy

  1. Yakov Sinai | Math [online], www.math.princeton.edu [dostęp 2020-08-01] .
  2. a b MR: Sinaĭ, Yakov Grigorʹevich - 162710 [online], mathscinet.ams.org [dostęp 2020-08-01] .
  3. a b Yakov G. Sinai [online], American Academy of Arts & Sciences [dostęp 2020-08-01]  (ang.).
  4. a b c Sinai awarded Norway’s Abel Prize [online], www.newsinenglish.no [dostęp 2020-08-01] .
  5. Персоналии: Синай Яков Григорьевич [online], www.mathnet.ru [dostęp 2020-08-01] .
  6. Yakov G. Sinai [online], www.itp.ac.ru [dostęp 2020-08-01] .
  7. Каган Вениамин Федорович [online], odessa-memory.info [dostęp 2020-08-01] .
  8. Биография Якова Синая [online], РИА Новости, 2014 [dostęp 2020-08-01]  (ros.).
  9. Nadezda Kagan [online], geni_family_tree [dostęp 2020-08-01]  (pol.).
  10. Настоящий математик, „Коммерсантъ” [dostęp 2020-08-01] .
  11. СИНАЙ :: Персональный список [online], baza.vgdru.com [dostęp 2020-08-01] .
  12. MR: Vul, Elena B. - 179590 [online], mathscinet.ams.org [dostęp 2020-08-01] .
  13. Jakov G.J.G. Sinai Jakov G.J.G., Elena B.E.B. Vul Elena B.E.B., Hyperbolicity conditions for the Lorenz model, „Physica D: Nonlinear Phenomena”, 2 (1), 1981, s. 3–7, DOI: 10.1016/0167-2789(81)90053-1, ISSN 0167-2789 [dostęp 2020-08-01] .
  14. a b Синай Яков Григорьевич | Летопись Московского университета [online], letopis.msu.ru [dostęp 2020-08-01] .
  15. S.P.S.P. Novikov S.P.S.P., Yakov Grigorevich Sinai (on the occasion of his sixtieth birthday), L.A.L.A. Bunimovich, A.M.A.M. Vershik, „Russian Math. Surveys” (4), 1996, s. 765-778 .
  16. a b c YakovY. Sinai YakovY., Kolmogorov-Sinai entropy, „Scholarpedia”, 4 (3), 2009, s. 2034, DOI: 10.4249/scholarpedia.2034, ISSN 1941-6016 [dostęp 2020-08-01]  (ang.).
  17. ICM Plenary and Invited Speakers | International Mathematical Union (IMU) [online], www.mathunion.org [dostęp 2022-10-12] .
  18. Doktoraty honoris causa w latach 1974-1993 [online], Uniwersytet Warszawski [dostęp 2020-08-01]  (pol.).
  19. 2002 Frederic Esser Nemmers Mathematics Prize Recipient [online], Northwestern University [dostęp 2020-08-20]  (ang.).
  20. Российская премия Абеля [online], Газета.Ru [dostęp 2020-08-01]  (ros.).
  21. Wydział III Nauk Ścisłych i Nauk o Ziemi > Członkowie zagraniczni [online], PAN [dostęp 2021-01-11] .

Linki zewnętrzne

  • Wykaz publikacji w języku rosyjskim
  • Wykaz publikacji w języku angielskim
  • Publikacje w Google Scholar
  • Profil na stronie Amerykańskiego Towarzystwa Matematycznego
  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać John J. O'Connor; Edmund F. Robertson: Jakow Sinaj w MacTutor History of Mathematics archive (ang.) [dostęp 2021-10-24].
  • p
  • d
  • e
Laureaci Nagrody Abela
do 2009
2010–2019
lata 20. XXI wieku

  • p
  • d
  • e
XX wiek
XXI wiek
  • p
  • d
  • e
Laureaci Nagrody Steele’a za całokształt osiągnięć
XX wiek
  • 1993: Eugene B. Dynkin
  • 1994: Louis Nirenberg
  • 1995: John Tate
  • 1996: Gorō Shimura
  • 1997: Ralph S. Phillips
  • 1998: Nathan Jacobson
  • 1999: Richard V. Kadison
  • 2000: Isadore M. Singer
XXI wiek
  • 2001: Harry Kesten
  • 2002: Michael Artin, Elias Stein
  • 2003: Ron Graham, Victor Guillemin
  • 2004: Cathleen Synge Morawetz
  • 2005: Israel M. Gelfand
  • 2006: Frederick W. Gehring, Dennis P. Sullivan
  • 2007: Henry P. McKean
  • 2008: George Lusztig
  • 2009: Luis Caffarelli
  • 2010: William Fulton
  • 2011: John W. Milnor
  • 2012: Ivo Babuška
  • 2013: Ja’akow Sinaj
  • 2014: Phillip Griffiths
  • 2015: Victor Kac
  • 2016: Barry Simon
  • 2017: James Arthur
  • 2018: Jean Bourgain
  • 2019: Jeff Cheeger
  • 2020: Karen Uhlenbeck
  • 2021: Spencer Bloch
  • p
  • d
  • e
Laureaci Nagrody i Medalu Diraca (ICTP)
XX wiek
XXI wiek
  • p
  • d
  • e
XX wiek
XXI wiek
  • 2001: Władimir Arnold
  • 2002: Michael B. Green i John Henry Schwarz
  • 2003: Yvonne Choquet-Bruhat i James W. York
  • 2004: Gabriele Veneziano
  • 2005: Giorgio Parisi
  • 2006: Sergio Ferrara, Daniel Z. Freedman i Peter van Nieuwenhuizen
  • 2007: Juan Maldacena i Joseph Polchinski
  • 2008: Mitchell Jay Feigenbaum
  • 2009: Carlo Becchi, Alain Rouet, Raymond Stora i Igor Tiutin
  • 2010: Michael Aizenman
  • 2011: Herbert Spohn
  • 2012: Giovanni Jona-Lasinio
  • 2013: Michio Jimbo i Tetsuji Miwa
  • 2014: Gregory W. Moore
  • 2015: Pierre Ramond
  • 2016: Andrew Strominger i Cumrun Vafa
  • 2017: Carl M. Bender
  • 2018: Barry Simon
  • 2019: Bill Sutherland, Francesco Calogero i Michel Gaudin
  • 2020: Svetlana Jitomirskaya
  • 2021: Joel L. Lebowitz
  • 2022: Antti Kupiainen, Krzysztof Gawędzki
  • 2023: Nikita Nekrasov
  • p
  • d
  • e
XX wiek
  • 1997: Rudolf Haag, Maxim Kontsevich, Arthur Wightman
  • 2000: Joel Lebowitz, Walter Thirring, Horng-Tzer Yau
XXI wiek
  • 2003: Huzihiro Araki, Elliott H. Lieb, Oded Schramm
  • 2006: Ludvig D. Faddeev, David Ruelle, Edward Witten
  • 2009: Jürg Fröhlich, Robert Seiringer, Yakov G. Sinai, Cédric Villani
  • 2012: Nalini Anantharaman, Freeman Dyson, Sylvia Serfaty, Barry Simon
  • 2015: Alexei Borodin, Thomas Spencer, Herbert Spohn
  • 2018: Michael Aizenman, Percy Deift, Giovanni Gallavotti
  • 2021: Rodney James Baxter, Demetrios Christodoulou, Yoshiko Ogata, Jan Phillip Solovej
  • p
  • d
  • e
Laureaci Nagrody Wolfa w dziedzinie matematyki
XX wiek
XXI wiek
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 000000010963856X
  • VIAF: 34589101
  • LCCN: no2008147720, n81032623
  • GND: 124663079
  • NDL: 00516234
  • BnF: 129423333
  • SUDOC: 031926576
  • NKC: jn20030211012
  • NTA: 068769725
  • CiNii: DA00933929
  • PLWABN: 9810667560405606
  • NUKAT: n96302568
  • J9U: 987007431447905171
  • CANTIC: a1015758x
  • WorldCat: lccn-n81032623
Encyklopedia internetowa:
Identyfikatory zewnętrzne:
  • PAN: SINAI, Jakov G.
  • MacTutor: Sinai