Język klon

Klon
Obszar

Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie (Indonezja)

Liczba mówiących

5–6 tys. (2008)

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6b zagrożony↗
Kody języka
ISO 639-3 kyo
IETF kyo
Glottolog kelo1247
Ethnologue kyo
BPS 0139 4
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język klon, także: kalong, kelon, kelong, kolon[1][2] – język papuaski z grupy alor-pantar, używany w indonezyjskiej prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie, jeden z języków wyspy Alor. Według danych z 2008 r. posługuje się nim 5–6 tys. osób[1].

Jest blisko spokrewniony z językiem adang[3]. Składa się z dwóch dialektów – klon bring i klon paneia; są to również nazwy grup w obrębie ludu Klon. Wzajemna zrozumiałość między nimi jest uzależniona od wcześniejszej styczności z drugim dialektem[1].

Jego użytkownicy zamieszkują przysiółki na terytorium wsi Probur, Probur Utara i Tribur (klon bring) oraz Halerman, Margera i Manatang (klon paneia)[1].

Według doniesień z pocz. XXI w. pozostaje w szerokim użyciu (i jest znany różnym grupom wiekowym), przy czym część rodziców świadomie nie przekazuje tego języka swoim dzieciom[4]. Społeczność ma obojętny bądź negatywny stosunek do języka klon[5].

Panuje wielojęzyczność, powszechnie znany jest malajski alorski, a wiele osób włada również innymi językami archipelagu. Indonezyjski i lokalny malajski służą do kontaktów z osobami z zewnątrz. Na pocz. XXI w. odnotowano, że osoby w wieku powyżej 60 lat czasem mają pewną znajomość języka niderlandzkiego[6].

Pierwsze opracowanie gramatyczne poświęcone temu językowi sporządził Louise Baird (A grammar of Klon, 2008). Wcześniejsze materiały (z II poł. XX w.) ograniczały się do list słownictwa[7]. Nie wykształcił piśmiennictwa[8].

Przypisy

  1. ↑ a b c d Baird 2008 ↓, s. 3.
  2. ↑ M. PaulM.P. Lewis M. PaulM.P., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Klon, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [zarchiwizowane z adresu 2016-12-01]  (ang.).
  3. ↑ Robinson i Holton 2012 ↓, s. 136, 145.
  4. ↑ Baird 2008 ↓, s. 7.
  5. ↑ Baird 2008 ↓, s. 11.
  6. ↑ Baird 2008 ↓, s. 7–8.
  7. ↑ Baird 2008 ↓, s. 5.
  8. ↑ Baird 2008 ↓, s. 8.

Bibliografia

  • LouiseL. Baird LouiseL., A grammar of Klon: a non-Austronesian language of Alor, Indonesia, Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 2008 (Pacific Linguistics 596), ISBN 978-0-85883-598-6, OCLC 278468217 [zarchiwizowane z adresu 2021-08-12]  (ang.).
  • Laura C.L.C. Robinson Laura C.L.C., GaryG. Holton GaryG., Internal Classification of the Alor-Pantar Language Family Using Computational Methods Applied to the Lexicon, „Language Dynamics and Change”, 2 (2), 2012, s. 123–149, DOI: 10.1163/22105832-20120201, ISSN 2210-5824, OCLC 5170328189  (ang.).
  • p
  • d
  • e
Języki wschodniotimorskie
(Języki oirata-makasai)
Języki alor-pantar
Inne
  • LCCN: sh2009005072
  • J9U: 987007540773305171