7 Pułk Zmechanizowany
| Historia | |
| Państwo |
|
|---|---|
| Sformowanie | 1962 |
| Rozformowanie | 1989 |
| Nazwa wyróżniająca | Kołobrzeski |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Kontynuacja | 7 Ośrodek Materiałowo–Techniczny |
| Organizacja | |
| Numer | JW 1987[1] |
| Dyslokacja | Lublin |
| Rodzaj wojsk | Wojska zmechanizowane |
| Podległość | 3 Dywizja Zmechanizowana |
7 Kołobrzeski Pułk Zmechanizowany (7 pz) – oddział zmechanizowany Sił Zbrojnych PRL.
W 1962 7 Kołobrzeski Pułk Piechoty stacjonujący w garnizonie Lublin przeformowany został w 7 Kołobrzeski Pułk Zmechanizowany i wszedł w skład 3 Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Romualda Traugutta. W 1989 pułk przeformowany został w 7 Ośrodek Materiałowo–Techniczny.
Skład (lata 80. XX w)
- Dowództwo i sztab
- 3 x bataliony zmechanizowane
- batalion czołgów
- kompania rozpoznawcza
- bateria haubic 122mm
- bateria ppanc
- kompania saperów
- bateria plot
- kompania łączności
- kompania zaopatrzenia
- kompania remontowa
- kompania medyczna
- pluton chemiczny
- pluton ochrony i regulacji ruchu
Przypisy
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
Bibliografia
- BenonB. Miśkiewicz BenonB., Wojsko polskie w XX wieku, Poznań: wydawnictwo Kurpisz, 2006, ISBN 83-89738-76-7, OCLC 69270962 .
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie Wojska Lądowe w latach 1945 –1960. Toruń 2004
- p
- d
- e
Polskie wojska zmechanizowane
| Korpusy (rozformowane) |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Dywizje |
| ||||
| Brygady |
| ||||
| Pułki (rozformowane) |
| ||||
| Szkoły |
|
- p
- d
- e
Pojazdy używane przez Wojsko Polskie po II wojnie światowej
| Czołgi | |
|---|---|
| Działa pancerne i samobieżne | |
| Bojowe wozy piechoty i transportery opancerzone | |
| Samochody pancerne | |
| Pojazdy techniczne | |
| Pojazdy saperskie | |
| Ciągniki artyleryjskie |
|
| Samochody terenowe | |
| Motocykle i quady |
|
| Samochody ciężarowe |
|
| Samochody inne | |
| Polskie konstrukcje prototypowe[A] |
|
