5 Pułk Litewski Przedniej Straży

Ten artykuł dotyczy 5 Pułku Litewskiego Przedniej Straży. Zobacz też: 5 Pułk Przedniej Straży – stronę ujednoznaczniającą.
5 Pułk Litewski Przedniej Straży
Historia
Państwo

 I Rzeczpospolita

Sformowanie

1733

Rozformowanie

1794

Dowódcy
Pierwszy

Hallaszewicz

Ostatni

Ludwik Lissowski

Działania zbrojne
Wojna siedmioletnia
Powstanie kościuszkowskie
Organizacja
Dyslokacja

patrz: stanowiska

Rodzaj wojsk

Jazda

oficer pułku ułanów Poniatowskiego
Ułan i pocztowy pułku ułanów Poniatowskiego

5 Pułk Litewski Przedniej Straży – oddział jazdy armii Wielkiego Księstwa Litewskiego wojska I Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Sformowany w 1733 z chorągwi tatarskich Józefa Potockiego. Wszedł w skład wojsk saskich[1], ale już od 1764 był na służbie wojska I Rzeczypospolitej[2]. W 1776 roku liczył etatowo 327 żołnierzy. Według „raty marcowej” z 1777 roku stan pułku wynosił 301 żołnierzy[3]. Faktycznie w służbie przebywało wówczas 302 żołnierzy. W czasie reform przeprowadzonych przez Sejm Czteroletni etat pułku wzrósł do 612 ludzi. Faktycznie w grudniu 1790 służyło 608. Bezpośrednio przed wybuchem powstania kościuszkowskiego w pułku służyło 532 ludzi[4]. Składał się z sześciu chorągwi[5].

Stanowiska

  • Suchowola (1772),
  • Krynki (1789),
  • Wielona (październik 1792)[6].

Żołnierze pułku

Etatową obsadę oficerską normował etat stutysięczny wojska, według którego w pułku powinni się znajdować: pułkownik, podpułkownik, dwóch majorów, kwatermistrz, audytor, dwóch adiutantów, czterech rotmistrzów z chorągwiami, czterech rotmistrzów sztabowych, ośmiu poruczników, ośmiu chorążych[7].

Pułkownicy[6][8]:

  • Hallaszewicz
  • A. M. Korycki
  • Ignacy Poniatowski (1774-1780)
  • Jan Gorycz (1780-1787)
  • gen. mjr Stanisław Byszewski (1787-)
  • Ludwik Lissowski[a]

Bitwy i potyczki

Jego żołnierze brali udział w działaniach zbrojnych wojny siedmioletniej. Walczyli także pod Pragą (2 listopada 1794)[6].

Uwagi

  1. Według Machynia, Rakutis i Srzednicki 1999 ↓, s. 200 Ludwik Liszewski był podpułkownikiem

Przypisy

Bibliografia

  • Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
  • Mariusz Machynia, Valdas Rakutis, Czesław Srzednicki: Oficerowie wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego. Sztab, kawaleria, artyleria, wojska inżynieryjne i piechota. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 1999. ISBN 83-7188-239-4.
  • Zdzisław Sułek: Wojskowość polska w latach 1764-1794. W: Zarys dziejów wojskowości polskiej do roku 1864. Tom II (1648-1864). Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1966.
  • p
  • d
  • e
Oddziały wojska I Rzeczypospolitej 1717–1795
Dywizje
koronne
litewskie
Brygady
koronne
litewskie
Regimenty
piesze
koronne
litewskie
Pułki jazdy/
ułanów
koronne
litewskie
Pułki
przedniej straży
koronne
litewskie
Pułki kozaków
Regimenty
dragonów
koronne
litewskie
Oddziały targowickie
Oddziały insurekcji
kościuszkowskiej
koronne
litewskie
Chorągwie
i szwadrony
koronne
litewskie
Bataliony
koronne
litewskie
Artyleria
koronna
litewska
  • 1 kompania
Bitwy
konfederacja barska
wojna 1792
  • p
  • d
  • e
Okresy
Struktury
Rodzaje wojsk
Formacje
wojskowe
Jazda
Piechota
Konfederacje żołnierskie
Rokosze
Hetmani
Terminy
wojskowe
Większe oddziały
w XVII wieku
Armia koronna
w XVIII wieku
Dywizje
Brygady KN
Armia litewska
w XVIII wieku
Dywizje
Brygady KN
Insurekcja
kościuszkowska
Dywizje

Chorąży wielki koronny