Hetman inflancki
Hetman inflancki – niestały urząd wojskowy w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, funkcja głównodowodzącego w okresie wojny w Inflantach.
Urząd istniał w związku ze zwyczajem powoływania osobnych hetmanów na czas określonej wojny[1]. Na jego powstanie miała też zapewne wpływ specyfika działań wojennych na tym terenie, będącym wspólną własnością Korony i Litwy. Po raz pierwszy pojawił się w 1565, całkowicie zanikł na początku XVII w. po ustaleniu się urzędu hetmana i systemu po dwóch hetmanów dla Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego (hetman wielki i hetman polny), a także w związku ze skurczeniem się obszaru polskich Inflant.
Hetmani inflanccy
- Jan Hieronimowicz Chodkiewicz
- Jerzy Farensbach
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Z. Góralski, Urzędy i godności w dawnej Polsce, Warszawa 1983, s. 169
- p
- d
- e
Wojsko I Rzeczypospolitej
| Okresy | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Struktury | |||||||
| Rodzaje wojsk | |||||||
| Formacje wojskowe |
| ||||||
| Konfederacje żołnierskie | |||||||
| Rokosze | |||||||
| Hetmani | |||||||
| Terminy wojskowe |
| ||||||
| Większe oddziały w XVII wieku | |||||||
| Armia koronna w XVIII wieku |
| ||||||
| Armia litewska w XVIII wieku |
| ||||||
| Insurekcja kościuszkowska |
| ||||||
