Tarczka opachowaZbroja z XVI w. z wyraźnie widocznymi tarczkami opachowymi
Tarczka opachowa – część zbroi, w postaci małej tarczki osłaniającej pachę.
Wraz z wzmacnianiem ochrony ręki przez mocowanie płytek na wierzchu kolczego rękawa, co doprowadziło od powstania rynnowatych opach i zarękawi, pojawiły się też niewielkie tarczki osłaniające wrażliwy region pachy[1]. Po powstaniu pełnej zbroi płytowej w XV w. tarczki wciąż chroniły obszar między płytami napierśnika a naramiennika i opachy[2]. Specjalne zbroje turniejowe z XV w. i późniejsze miały czasem tarczki różnej wielkości, dostosowane do typu walki turniejowej[3]. Od połowy XV w. wielu płatnerzy, w szczególności włoskich, rezygnowało z tarczek, rozbudowując w ich miejsce naramienniki[4].
David Edge: Arms & armour of the medieval knight. London: "Bison Group", 1995, s. 80. ISBN 0-517-64468-1.
Jean-Denis Lepage: Medieval armies and weapons in western Europe: an illustrated history. Jefferson, N.C.: McFarland Company, 2005, s. 211. ISBN 0-7864-1772-2.
