Opacha – część zbroi płytowej, służąca do ochrony ręki od łokcia w górę. Wchodziła w skład naręczaka.
Pojawia się w połowie XIII w., w postaci płytki, przywiązywanej na wierzchu rękawa, jako wzmocnienie kolczugi[1]. W latach 1320. pojawiły się już bardziej zaawansowane formy w postaci wklęsłych blach ("rynien") otaczających ramiona, by z początkiem XV w. stać się częścią kompletnego naręczaka pełnej zbroi płytowej[2], a w drugiej jego połowie przyjąć ostateczną formę pancernej rury, chroniącej ramię (w przypadku najdroższych i najlepszych zbroi)[3].
Przypisy
↑Jean-Denis Lepage: Medieval armies and weapons in western Europe: an illustrated history. Jefferson, N.C.: McFarland Company, 2005, s. 206. ISBN 0-7864-1772-2.
↑R. Ewart. Oakeshott: The archaeology of weapons : arms and armour from prehistory to the age of chivalry. Woodbridge, Suffolk, UK ; Rochester, NY: Boydell Press, 1994, s. 285-290. ISBN 0-85115-559-6.
↑David Edge: Arms & armour of the medieval knight. London: "Bison Group", 1995, s. 102-103. ISBN 0-517-64468-1.
