SL-2 Czarny Kot
 | |||
| Dane podstawowe | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Konstruktor | Jerzy Drzewiecki | ||
| Typ | szybowiec | ||
| Konstrukcja | drewniana | ||
| Załoga | 1 | ||
| Historia | |||
| Data oblotu | 1924 | ||
| Wycofanie ze służby | 1925 | ||
| Liczba egz. | 1 | ||
| Liczba wypadków | 1 | ||
| Dane techniczne | |||
| Wymiary | |||
| Rozpiętość | 10,7 m | ||
| Wydłużenie | 7,1 | ||
| Długość | 5,7 m | ||
| Wysokość | 1,8 m | ||
| Powierzchnia nośna | 16 m² | ||
| Dane operacyjne | |||
| Liczba miejsc | |||
| 1 | |||
| Użytkownicy | |||
| Polska | |||
| |||
SL-2 Czarny Kot – polski szybowiec amatorski zbudowany w dwudziestoleciu międzywojennym. Wziął udział w II Wszechpolskim Konkursie Szybowcowym.
Historia
W 1924 roku Jerzy Drzewiecki, student Politechniki Warszawskiej i członek Sekcji Lotniczej Koła Mechaników Studentów PW, opracował swą pierwszą konstrukcję – szybowiec SL-2 „Czarny Kot”. Prototyp został zbudowany w pomieszczeniach udostępnionych przez Centralne Warsztaty Lotnicze (CWL). Prawdopodobnie jeszcze w 1924 roku dokonano prób w locie szybowca na lotnisku mokotowskim. W październiku 1924 roku szybowiec został zaprezentowany na Wystawie Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej w Warszawie. W 1925 roku szybowiec został zgłoszony do udziału w II Wszechpolskim Konkursie Szybowcowym zorganizowanym na Oksywiu koło Gdyni w maju i czerwcu 1925 roku. Przeprowadzono w CWL remont szybowca, podczas którego usunięto uszkodzenia jakie szybowiec odniósł w trakcie wystawy i podczas przechowywania[1].
W połowie maja szybowiec został przetransportowany na miejsce konkursu, otrzymał numer konkursowy 6. Jego pilotem był kapitan Stanisław Jakubowski, pilot 1. pułku lotniczego, który wykonał 9 lotów o łącznym czasie 3 minut i 44 sekund. W pierwszym locie szybowiec pokonał dystans 170 m w ciągu 27 sekund oraz osiągnął wysokość ośmiu metrów ponad punkt startu. W drugim szybowiec utrzymał się w powietrzu przez 28 sekund[2]. Podczas trzeciego lotu szybowiec utrzymał się w powietrzu przez 31 sekund[3]. Podczas ostatniego lotu w dniu 6 czerwca 1925 roku szybowiec został uszkodzony[4]. W czasie uroczystego zakończenia konkursu pilot otrzymał V nagrodę w kategorii czas lotu w postaci nagród rzeczowych o wartości 250 zł. Konstruktor został uhonorowany dyplomem uznania[5][6].
Po zakończeniu konkursu przetransportowano szybowiec z powrotem do Warszawy, gdyż planowano jego użycie w konkursie szybowców w 1926 roku. Ten konkurs się nie odbył, a nieużywany szybowiec został skasowany[1].
Konstrukcja
Jednomiejscowy szybowiec konstrukcji drewnianej w układzie wolnonośnego górnopłatu. Kadłub o przekroju prostokątnym, kryty sklejką. Kabina pilota otwarta. Płat o obrysie prostokątnym, dwudzielny, dwudźwigarowy. Zamocowany do górnych podłożnic kadłuba[7]. Do pierwszego dźwigara kryty sklejką, dalej płótnem. Usterzenie krzyżowe, kryte płótnem. Lotki i stery napędzane linkami. Podwozie trójpunktowe z drewnianą płozą ogonową. Podwozie główne osiowe, dwukołowe, amortyzowane sznurem gumowym względem goleni[1][4].
Malowanie
Powierzchnie płócienne w naturalnym kolorze cellonu. Elementy drewniane pokryte lakierem bezbarwnym. Na boku kadłuba była namalowana sylwetka czarnego kota, na tyle kadłuba i na spodzie płata umieszczono nazwę szybowca – „S.L.2”[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Glass 1976 ↓, s. 359.
- ↑ Kulczyński 2018 ↓, s. 42.
- ↑ Kulczyński 2018 ↓, s. 43.
- ↑ a b Cynk 1971 ↓, s. 678.
- ↑ Młody Lotnik i 10-11'1925 ↓, s. 13.
- ↑ Kulczyński 2018 ↓, s. 50-51.
- ↑ Skrzydlata Polska i 37'1955 ↓, s. 16.
Bibliografia
- Jerzy B. Cynk: Polish aircraft 1893-1939. London: Putman & Company, 1971. ISBN 0-370-00085-4. OCLC 831346721.
- Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976. OCLC 830596725.
- Robert Kulczyński: II Wszechpolski Konkurs Szybowcowy Oksywie koło Gdyni (17 maja–14 czerwca 1925 roku). W: Bohaterowie drugiego planu: materiały zebrane i przygotowane z okazji konferencji popularnonaukowej poświęconej przeszłości lotnictwa z cyklu „Historia Skrzydłami Malowana” pod patronatem Prezydenta Koszalina, Koszalin, 8-9 czerwca 2018 r. Warszawa: Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego, 2018. ISBN 978-83-64424-48-9. OCLC 1101917462.
- Echa konkursu szybowców w Gdyni. „Młody Lotnik”. Nr 10-11/1925, 1925. Wydawnictwo Komitetu Stołecznego Ligi Obrony Powietrznej Państwa. OCLC 749292984.
- Zdzisław Gryglicki. Szybowiec S.L. 2. „Skrzydlata Polska”. 37/1955, 11 września 1955. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
- p
- d
- e
Polskie szybowce i motoszybowce do 1939 roku
| Warsztaty Szybowcowe ZASPL – Lwów | |
|---|---|
| Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa – Dęblin | |
| Wojskowe Warsztaty Szybowcowe – Kraków | |
| Lwowskie Warsztaty Lotnicze |
|
| Warsztaty Szybowcowe w Warszawie |
|
| Harcerskie Warsztaty Szybowcowe | |
| Konstrukcje amatorskie |
|
