Bimbuś

Bimbuś

Dane podstawowe
Państwo	Polska
Konstruktor	Franciszek Jach
Typ	szybowiec
Konstrukcja	drewniana
Załoga	1
Historia
Data oblotu	1925
Liczba egz.	1
Liczba wypadków	1
Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość	12 m
Wydłużenie	8
Długość	6,5 m
Wysokość	1,8 m
Powierzchnia nośna	18 m²
Masa
Własna	80 kg
Użyteczna	65 kg
Startowa	145 kg
Dane operacyjne
Liczba miejsc
1
Użytkownicy
Polska
Multimedia w Wikimedia Commons

Bimbuś – polski szybowiec amatorski zbudowany w dwudziestoleciu międzywojennym. Wziął udział w II Wszechpolskim Konkursie Szybowcowym.

Historia

W 1925 roku kapitan Franciszek Jach zaprojektował szybowiec o nazwie „Bimbuś”, który został zbudowany w warsztatach przy 3. pułku lotniczym^[1]. Szybowiec zgłoszono do udziału w II Wszechpolskim Konkursie Szybowcowym, rozegranym w dniach 17 maja – 14 czerwca 1925 roku na Oksywiu koło Gdyni^[2].

Szybowiec został przetransportowany na miejsce zawodów w połowie maja 1925 roku i otrzymał numer konkursowy 3. Podczas zawodów wykonywał na nim loty konstruktor, którego 2 czerwca 1925 roku zastąpił plut. Władysław Szulczewski (pilot 3. pułku lotniczego). Na szybowcu wykonano kilka lotów, ich dokładna liczba nie jest znana. W czasie próbnego lotu Władysław Szulczewski utrzymał się w powietrzu przez 20 sekund i pokonał 200 metrów, natomiast podczas konkursu został udokumentowany jego lot trwający 16 sekund, w czasie których szybowiec przeleciał dystans 260 metrów^[3]. W trakcie innego lotu pilot lądując, z trudem ominął pozostawiony przez rolników wóz. Podczas jednego z lądowań szybowiec odniósł lekkie uszkodzenia, które naprawiono na miejscu^[4].

Konstrukcja

Jednomiejscowy szybowiec konstrukcji drewnianej, w układzie górnopłatu.

Kadłub wykonany z płaskiej kratownicy, usztywnionej naciągami mocowanymi do płata. Kabina pilota otwarta, osłonięta obudową wykonaną ze sklejki. Płat o obrysie prostokątnym, dwudźwigarowy, kryty sklejką do pierwszego dźwigara, dalej płótnem. Środkowa część płata w postaci baldachimu była mocowana do kadłuba zastrzałami, które nad baldachimem zbiegały się w tzw. kozioł przeciwkapotażowy, który jednocześnie spełniał rolę wysięgnika dla linek usztywniających płat. Linki naciągowe były mocowane do kozła i do dolnej części kadłuba. Podwozie jednotorowe złożone z jesionowej płozy głównej i płozy ogonowej^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Jerzy B. Cynk: Polish aircraft 1893-1939. London: Putman & Company, 1971. ISBN 0-370-00085-4. OCLC 831346721.
• Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976. OCLC 830596725.
• Robert Kulczyński: II Wszechpolski Konkurs Szybowcowy Oksywie koło Gdyni (17 maja – 14 czerwca 1925 roku). W: Bohaterowie drugiego planu: materiały zebrane i przygotowane z okazji konferencji popularnonaukowej poświęconej przeszłości lotnictwa z cyklu „Historia Skrzydłami Malowana” pod patronatem Prezydenta Koszalina, Koszalin, 8-9 czerwca 2018 r. Warszawa: Fundacja Historyczna Lotnictwa Polskiego, 2018. ISBN 978-83-64424-48-9. OCLC 1101917462.
• Zdzisław Gryglicki. Szybowiec "Bimbuś". „Skrzydlata Polska”. 32/1955, s. 16, 7 lipca 1955. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.