Piędź

Zobacz hasło piędź w Wikisłowniku
Dawne jednostki miar związane z wymiarami dłoni
1: Ćwierć
2: Piędź
3: Dłoń

Piędź – dawna miara długości, określana jako odległość między końcami kciuka i palca środkowego (lub małego) rozwartej dłoni[1][2].

W dawnej Polsce jej wartość, zróżnicowana lokalnie, wynosiła w zależności od regionu:

1 piędź = 1/3 łokcia ≈ 19,8 cm lub
1 piędź = 3/4 stopy ≈ 22,3 cm[3]

Zobacz też

Przypisy

  1. Encyklopedia PWN 1993 r. s. 637
  2. Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV, s. 179, Warszawa 1900–1927.
  3. piędź, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-03-11] .
  • p
  • d
  • e
metryczne
  • femtometr
  • pikometr
  • angstrem
  • nanometr
  • mikrometr
  • milimetr
  • centymetr
  • decymetr
  • metr
  • dekametr
  • hektometr
  • kilometr
  • megametr
  • gigametr
fizyczne
geograficzno-
-nawigacyjne
astronomiczne
imperialne
antropometryczne
japońskie
  • rin
  • bu
  • sun
  • shaku
  • ken
  • chō
  • ri
inne
Encyklopedia internetowa (jednostka miary długości):
  • PWN: 3957082
  • SNL: palmo
  • Catalana: 0198779