Otto V Leniwy

Otto V Leniwy

Książę Bawarii
Okres	od 1347 do 1349
Poprzednik	Ludwik IV Bawarski
Następca	Ludwik V Bawarski (Górna Bawaria) Stefan II (Dolna Bawaria)
elektor Brandenburgii
Okres	od 1366 do 1373
Poprzednik	Ludwik VI Rzymianin
Następca	Karol IV Luksemburski
Dane biograficzne
Dynastia	Wittelsbachowie
Data urodzenia	1346
Data i miejsce śmierci	15 listopada 1379 Wolfstein an der Isar
Miejsce spoczynku	klasztor Seligenthal
Ojciec	Ludwik IV Bawarski
Matka	Małgorzata II z Hainaut
Żona	Katarzyna Luksemburska

Otto V Leniwy (ur. 1346, zm. 15 listopada 1379 na zamku Wolfstein an der Isar) – w latach 1347–1349 książę Bawarii, 1349-1351 Górnej Bawarii, od 1351 nominalnie współrządca i w latach 1365–1373 elektor brandenburski (ostatni z dynastii Wittelsbachów), od 1373 do śmierci książę Bawarii-Landshut.

Życiorys

Otto był synem cesarza Ludwika IV Bawarskiego i Małgorzaty z Hainaut. Rok po jego urodzeniu zmarł ojciec i Otto wychowywał się w ojczyźnie matki – Niderlandach, pod opieką brata, Ludwika V. W grudniu 1351 Ludwik V przekazał Marchię Brandenburską swoim braciom Ludwikowi VI Rzymianinowi i Ottonowi.

Po śmierci Ludwika Rzymianina, 17 maja 1365, Otto objął rządy w Marchii Brandenburskiej. Dwa lata wcześniej cesarz Karol IV zawarł z braćmi układ przewidujący, że w razie ich bezpotomnej śmierci Marchię odziedziczy syn cesarski, Wacław IV.

19 marca 1366 poślubił Katarzynę, córkę Karola IV, wdowę po Rudolfie Założycielu. Małżeństwo okazało się bezpotomne, a Katarzyna mieszkała w Pradze.

Otto zaniedbywał obowiązki władcy poświęcając wiele czasu rozrywkom. W 1367 sprzedał Karolowi IV Dolne Łużyce, które wcześniej były zastawione Wettynom. Rok później utracił Wałcz na rzecz króla Polski, Kazimierza Wielkiego. Złe zarządzanie Marchią Brandenburską przez Ottona spowodowało jej okupację w 1371 przez Karola IV.

Otto pozostał margrabią brandenburskim formalnie do 1373, ale krajem zarządzał Karol IV. 18 sierpnia 1373 zawarto układ w Fürstenwalde. Otto sprzedał Karolowi IV Marchię Brandenburską za 500 000 talarów zatrzymując dożywotnio godność elektora.

Po utracie Marchii Otto zamieszkał w Bawarii, gdzie brat, Stefan II, uznał go za współwładcę. Został pochowany w klasztorze Seligenthal.

Ikonografia

Pomnik Ottona dłuta Adolfa Brütta został odsłonięty w berlińskiej Siegesallee 22 marca 1899. Wraz z pomnikami Thilo von Brügge i Thilo von Wardenberg wchodzi w skład grupy pomników nr 12.

Karykaturę pomnika Ottona Leniwego narysował Lyonel Feininger.

Linki zewnętrzne

• Biogram
• Biogram