Omasztowanie

Ten artykuł od 2021-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Omasztowanie – część osprzętu żaglowego służąca do podnoszenia, rozpinania i ustawiania żagli. Przez całe wieki drzewca były wykonywane z drewna. Obecnie produkowane są ze stopów metali lekkich (głównie glinu), oraz (rzadziej) materiałów kompozytowych, takich jak laminaty i włókna węglowe, oferujące dużą wytrzymałość przy jednoczesnej redukcji masy. Początkowo przekrój masztu był okrągły, obecnie stosuje się przekroje obłe, przypominające symetryczne profile lotnicze, które zapewniają większą sprawność układu maszt-żagiel. Z tego powodu w żeglarstwie regatowym używa się także masztów obrotowych.

Omasztowanie dzieli się na stałe i ruchome.

Omasztowanie stałe jest związane z kadłubem za pomocą olinowania stałego. Do drzewc stałych zaliczamy: zbliżone do pionu maszty składające się z kolumny i steng, zbliżone do poziomu bukszpryty i wystrzały.

Drzewca ruchome są przymocowane do drzewc stałych w sposób umożliwiający ich odpowiednie ustawianie w stosunku do kierunku wiatru. Ustawianie to jest realizowanie za pomocą olinowania ruchomego. Drzewcami ruchomymi są: bomy, gafle, wytyki, reje, rejki i rozprze.

Do omasztowania zalicza się też drzewca służące do usztywniania drzewc stałych poprzez napięcie podtrzymujących je lin (lub łańcuchów): delfiniaki, jumpsalingi i salingi.

Zobacz też

Zobacz hasło omasztowanie w Wikisłowniku

• ożaglowanie