Stenga

Podstawowy schemat omasztowania i olinowania jednostki żaglowej

Stenga – drugi licząc od pokładu segment wieloczłonowego masztu na jachcie, żaglowcu lub innym statku żaglowym[1]. Stenga jest przymocowana do końcowej części kolumny masztu, do niej może być przymocowana w taki sam sposób bramstenga.

Dana stenga nosi nazwę od żagla noszonego na maszcie np. dla grotmasztu – grotstenga, bezanmasztu – bezanstenga[1]. W przypadku bukszprytu, jego przedłużenie nosi nazwę bomstenga.

Zobacz też

  • olinowanie
  • omasztowanie
  • ożaglowanie
  • takielunek

Przypisy

  1. ↑ a b stenga, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-10-30] .

Bibliografia

  • Franciszek Haber: Vademecum żeglarza i sternika jachtowego. Warszawa: WILGA, 2004, s. 19. ISBN 83-7375-197-1.
  • Jacek Czajewski: Manewrowanie dużymi żaglowcami. Warszawa: Alma-press, 1997, s. 21. ISBN 83-7020-235-7.
Encyklopedia internetowa (element statku):
  • PWN: 3979545
  • Catalana: 0122152