Obwód Busko Armii Krajowej
 Obwód Busko na mapie Okręgu Radomsko-Kieleckiego "Jodła" | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1942 |
| Rozformowanie | 1944 |
| Nazwa wyróżniająca | Busko |
| Patron | brak |
| Dowódcy | |
| Ostatni | kpt./mjr Jan Nycz „Stary”, „Śmiały” |
| Organizacja | |
| Numer | brak |
| Kryptonim | „Letnisko”, „Hiacynt", „Edmund” |
| Rodzaj sił zbrojnych | lądowe |
| Rodzaj wojsk | partyzantka |
| Podległość | |
Obwód Busko – jednostka terytorialna Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Operował na terenie powiatu buskiego. W pierwszym roku okupacji niemieckiej powiększony został o 8 gmin powiatu pińczowskiego. W 1943 Obwód Busko przekazał gminę Opatowiec i część gminy Czarkowy Obwodowi Pińczów. Obwód nosił kryptonimy „Letnisko”, „Hiacynt", „Edmund”[1]. Wraz z Obwodem Kielce i Obwodem Jędrzejów wchodził w skład Inspektoratu Kieleckiego Okręgu Radom-Kielce[2].
Obsada personalna obwodu
- Komendanci obwodu[1]
- „Sęp” – do połowy 1940
- mjr Wacław Ćmakowski „Jan”, „Srogi” – do przełomu października i listopada 1944
- kpt./mjr Jan Nycz „Stary”, „Śmiały” – od listopada 1944 do stycznia 1945
- Zastępcy komendantów[1]
- Stefan Wojciechowski
- kpt./mjr Jan Nycz „Stary” – od lipca 1940 do sierpnia 1944
- por. Józef Grochowski „Kłonica”
Przypisy
- ↑ a b c Borzobohaty 1988 ↓, s. 220.
- ↑ Wnuk 2007 ↓, s. 268.
Bibliografia
- Marek Ney-Krwawicz. Struktura Organizacyjna Armii Krajowej. „Mówią Wieki”. 9, 1986.
- Wojciech Borzobohaty: „Jodła” Okręg Radomsko–Kielecki ZWZ–AK 1939-1945. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1988. ISBN 83-211-0901-2.
- Rafał Wnuk: Atlas polskiego podziemia niepodległościowego 1944-1956 = The atlas of the independence underground in Poland 1944-1956. Warszawa: Lublin: Instytut Pamięci Narodowej. Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2007. ISBN 978-83-60464-45-8.
- p
- d
- e
| Inspektoraty |
|
|---|---|
| Obwody |
|
| Podobwody | |
| Dywizje i pułki |
|
| Dowódcy |
|
| Inne |
- p
- d
- e
