Napięcie Plancka

Napięcie Plancka – pochodna jednostka napięcia elektrycznego w naturalnym systemie jednostek oznaczana jako V P . {\displaystyle V_{P}.}

V P = E P q P = c 4 G 4 π ϵ 0 1,042 95 × 10 27 {\displaystyle V_{P}={\frac {E_{P}}{q_{P}}}={\sqrt {\frac {c^{4}}{G4\pi \epsilon _{0}}}}\approx 1{,}04295\times 10^{27}} V

gdzie:

E p {\displaystyle E_{p}} – energia Plancka,
q P {\displaystyle q_{P}} – ładunek Plancka,
c {\displaystyle c} prędkość światła w próżni,
G {\displaystyle G} stała grawitacji,
4 π ϵ 0 {\displaystyle 4\pi \epsilon _{0}} – czynnik stały z prawa Coulomba.

Napięcie Plancka to takie napięcie, które cząstce o ładunku równym ładunkowi Plancka nada energię równą energii Plancka.

  • p
  • d
  • e
Jednostki naturalne (jednostki Plancka)
Jednostki podstawowe
Jednostki pochodne