Martin Karplus

Martin Karplus

Państwo działania	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	15 marca 1930 Wiedeń
Specjalność: chemia teoretyczna
Nagrody
Nagroda Nobla w dziedzinie chemii
Multimedia w Wikimedia Commons

Martin Karplus (ur. 15 marca 1930 w Wiedniu) – amerykański chemik teoretyczny pochodzenia austriackiego, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w roku 2013 „za rozwój wieloskalowych modeli dla złożonych układów chemicznych” (wraz z Ariehem Warshelem i Michaelem Levittem)^[1].

Życiorys

Urodził się w Wiedniu w rodzinie żydowskiej o tradycjach lekarskich^[2]. W 1938 roku wraz z rodzicami i bratem Robertem (później fizykiem) wyjechał z Austrii przez Szwajcarię do Stanów Zjednoczonych^[2]. W 1950 roku uzyskał stopień BA na Harvard University. Edukację kontynuował w California Institute of Technology, gdzie w 1953 roku uzyskał stopień doktora pod kierunkiem Linusa Paulinga. W latach 1953–1955 odbył, dzięki stypendium National Science Foundation, staż podoktorski na Uniwersytecie Oksfordzkim, gdzie współpracował z Charlesem Coulsonem. Po powrocie do USA pracował na University of Illinois, a od 1966 roku na Harvardzie, gdzie objął stanowisko profesora chemii. Od 1996 roku współpracuje również z Université Louis Pasteur w Strasburgu.

Jego zainteresowanie badawcze dotyczą szerokiego obszaru chemii fizycznej i teoretycznej, obejmującego chemię kwantową, dynamikę molekularną oraz wykorzystanie spektroskopii NMR.

Jego imieniem nazwano równanie Karplusa opisujące zależność między wicynalną stałą sprzężenia spinowo-spinowego ${\displaystyle J}$ a kątem dwuściennym ${\displaystyle \phi }$ tworzonym przez wiązania łączące sprzężone jądra atomowe.

Kierowany przez niego zespół zainicjował oraz koordynuje użycie pakietu CHARMM, pozwalającego na symulację dynamiki molekularnej.

Wraz z Andrew McCammonem i Bruce'em Gelinem Karplus opublikował pierwszą symulację dynamiki molekularnej białka^[3].

Przypisy

Bibliografia

• Profil na Harvard University
• Biogram na prywatnej stronie Martina Karplusa