Lucas Moreira Neves

Lucas Moreira Neves

Kardynał biskup
De luce vigilo
Kraj działania	Brazylia
Data i miejsce urodzenia	16 września 1925 São João del Rei
Data i miejsce śmierci	8 września 2002 Rzym
Prefekt Kongregacji ds. Biskupów
Okres sprawowania	1998–2000
Arcybiskup Salvadoru
Okres sprawowania	1987–1998
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	dominikanie
Śluby zakonne	7 marca 1945
Prezbiterat	9 lipca 1950
Nominacja biskupia	9 czerwca 1967
Sakra biskupia	26 sierpnia 1967
Kreacja kardynalska	28 czerwca 1988 Jan Paweł II
Kościół tytularny	Ss. Bonifacio e Alessio
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Lucas Moreira Neves (ur. 16 września 1925 w São João del Rei, zm. 8 września 2002 w Rzymie) – brazylijski duchowny katolicki, arcybiskup São Salvador da Bahia, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał, dominikanin.

Życiorys

Studiował w seminarium w Mariana. Wstąpił do zakonu dominikanów (O.P.), uroczyste śluby złożył 7 marca 1945; w konwencie zakonnym w São Paulo studiował filozofię (1945-1947). Kontynuował studia w dziedzinie teologii w szkole Saint-Maximin w Var (Francja), tam też przyjął święcenia kapłańskie 9 lipca 1950. Po powrocie do Brazylii pełnił szereg funkcji w zakonie, był kościelnym asystentem instytucji duszpasterskich młodzieży akademickiej, redaktorem pisma "Mensageiro do Santo Rosario", duszpasterzem środowiska artystów i intelektualistów.

9 czerwca 1967 został mianowany biskupem pomocniczym São Paulo, ze stolicą tytularną Feradi Maius; 26 sierpnia t.r. sakry biskupiej udzielił mu kardynał Agnelo Rossi (arcybiskup São Paulo). W latach 1971-1974 Neves był prezydentem brazylijskiego Caritasu. Brał udział w konferencjach generalnych Episkopatów Latynoamerykańskich. W marcu 1974 został mianowany wiceprzewodniczącym watykańskiej Rady ds. Świeckich, w październiku 1979 sekretarzem Kongregacji Biskupów (wraz z nominacją na arcybiskupa tytularnego). Od listopada 1979 był również sekretarzem Kolegium Kardynalskiego. W styczniu 1987 otrzymał inną tytularną stolicę arcybiskupią (Forum Novum), a w lipcu t.r. został przeniesiony na arcybiskupstwo São Salvador da Bahia. Był członkiem Brazylijskiej Akademii Literatury.

28 czerwca 1988 został wyniesiony przez Jana Pawła II do godności kardynalskiej, z tytułem prezbitera Ss. Bonifacio e Alessio. Od 1990 regularnie uczestniczył w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, wchodząc w skład sekretariatu generalnego oraz pełniąc funkcję relatora jednej z sesji. Reprezentował Jana Pawła II na Narodowym Kongresie Eucharystycznym Argentyny w Santiago del Estero (sierpień-wrzesień 1991) w charakterze specjalnego wysłannika papieskiego. W latach 1995-1998 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Brazylii. W czerwcu 1998 zrezygnował z dalszych rządów archidiecezją i powrócił do pracy w Kurii Rzymskiej; jako pierwszy duchowny z Ameryki Łacińskiej został prefektem Kongregacji Biskupów i przewodniczącym Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej. Również w czerwcu 1998 został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję podmiejską Sabina-Poggio Mirteto, zachowując tytuł prezbitera Ss. Bonifacio ed Alessio (in commendam). We wrześniu 2000 przeszedł na emeryturę z funkcji kurialnych.

Zmarł w Rzymie, został pochowany w katedrze w São Salvador da Bahia.

Bibliografia

• Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-08)].
• Lucas Moreira Neves [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-05-22]  (ang.).