Jules Renkin

Jules Renkin
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Jules Laurent Jean Renkin

Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1862
Ixelles

Data i miejsce śmierci

15 lipca 1934
Bruksela

Premier Belgii
Okres

od 1931
do 1932

Poprzednik

Henri Jaspar

Następca

Charles de Broqueville

Multimedia w Wikimedia Commons
popiersie Julesa Renkina

Jules Laurent Jean Renkin (ur. 3 grudnia 1862 w Ixelles, zm. 15 lipca 1934 w Brukseli[1]) – belgijski polityk, działacz Partii Katolickiej, prawnik.

W 1896 został deputowanym do Izby Reprezentantów. Zasiadał w niej do śmierci. Był ministrem: sprawiedliwości (1907–1908), kolonii (1908–1918[2]), kolei, poczty i telegrafu (1918–1919), spraw wewnętrznych (1919–1920, 1931–1932), finansów (1932) i stanu (od 1920). W latach 1931–1932 pełnił funkcję premiera Belgii.

W latach 1914–1918 był członkiem emigracyjnego rządu Belgii.

Przypisy

  1. ↑ The New International Year Book - Google Książki [online], books.google.pl [dostęp 2017-11-15] .
  2. ↑ Op de Balkan stijgt de temperatuur [online], www.ars-moriendi.be [dostęp 2017-11-24]  (fr.).

Bibliografia

  • Strona Katholieke Universiteit Leuven (niderl.)
  • Joris Helleputte: Architect en politicus, 1852/1925 (niderl.)
  • rulers.org (ang.)
  • Biogram na stronie premiera Belgii. premier.fgov.be. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-22)]. (niderl.)
  • STATES AND REGENTS OF THE WORLD. geocities.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-12)]. (ang.)
  • Artykuł o śmierci Jules’a Renkina w „Le Figaro” (fr.)
  • p
  • d
  • e
Premierzy Belgii
Szefowie gabinetu
(1831–1918)
  • Étienne Constantin de Gerlache (1831)
  • Joseph Lebeau (1831)
  • Félix de Muelenaere (1831–1832)
  • Albert Joseph Goblet d’Alviella (1832–1834)
  • Barthélémy de Theux de Meylandt (1834–1840)
  • Joseph Lebeau (1840–1841)
  • Jean-Baptiste Nothomb (1841–1845)
  • Sylvain Van de Weyer (1845–1846)
  • Barthélémy de Theux de Meylandt (1846–1847)
  • Charles Rogier (1847–1852)
  • Henri de Brouckère (1852–1855)
  • Pierre de Decker (1855–1857)
  • Charles Rogier (1857–1868)
  • Walthère Frère-Orban (1868–1870)
  • Jules d’Anethan (1870–1871)
  • Barthélémy de Theux de Meylandt (1871–1874)
  • Jules Malou (1874–1878)
  • Walthère Frère-Orban (1878–1884)
  • Jules Malou (1884)
  • Auguste Beernaert (1884–1894)
  • Jules de Burlet (1894–1896)
  • Paul de Smet de Naeyer (1896–1899)
  • Jules Vandenpeereboom (1899)
  • Paul de Smet de Naeyer (1889–1907)
  • Jules de Trooz (1907)
  • Frans Schollaert (1908–1911)
  • Charles de Broqueville (1911–1918)
  • Gérard Cooreman (1918)
Premierzy
(od 1918)

Chorągiew rządu belgijskiego